bugün

comfortably numb

mayıştıran bir müziği, öldüren sözleri vardır. Damar parçadır demek olmaz uzaktan beyin ameliyetı yapar eveliyatıyla.

türkçesini de vereyimde tam olsun dediğim şaheser:

merhaba,
içeride kimse varmı
yalnızca başını salla beni duyabiliyorsan
evde kimse varmı
hadi ama,
duyuyorum kendini kötü hissettiğini
yatıştırabilirim acını
ve ayağa kalkmanı sağlıyabilirim senin
gevşe
biraz bilgiye ihtiyacım var önce
yalnızca temel şeyler
gösterebilirmisin bana neresinin acıdığını?

azalttığın hiçbir acı yok
uzak bir geminin dumanı tütüyor ufukta
sen dalgaların içinden geçerek yaklaşıyorsun
dudakların kımıldıyor fakat duyamıyorum ne söylediğini
çocukken ateşlenmiştim bir gün
ellerim sanki balon gibiydiler
şimdi aynı duyguyu bir kez daha yaşıyorum
anlatamam , anlayamassın da
ben normalde böyle değilim
şimdi keyifli bir uyuşukluk içindeyim

tamam
yalnızca bir iğne batması
artık kalmayacak hiç bir aaaaahhhhhhhhh
fakat kendini belki biraz hasta hissedebilirsin
ayağa kalkabilir misin?
sanırım etkisni gösteriyor, iyi
bu senin gösteriyi sürdürmeni sağlıyacak
hadi gitme zamanı

azalttığın hiçbir acı yok
uzak bir geminin dumanı tütüyor ufukta
sen dalgaların içinden geçerek yaklaşıyorsun
dudakların kımıldıyor fakat duyamıyorum ne söylediğini
çocukken
bir şey ilişmişti
gözümün ucuna
dönüp baktım fakat kaybolmuştu
tanımlayamıyorum şimdi onu
çocuk büyüdü
düş kayboldu
ve ben keyifli bir uyuşukluk içindeyim.

(bkz: pink floyd)