işleri batırdıktan sonra sovyetlere kaçarak pusuda, geri dönüp kahraman olmak için mustafa kemalin başarısız olup bocalamasını bekleyen mücadeleci abimiz. mustafa kemali o göreve getirmiş yok efenim mücadeleyi hiç bırakmamış yok efendim turan aşkıyla yanıp tutuşmuş. sarıkamış olayından sonra insan içine cıkacak yüzü kalmamış. her insan hata yapabilir. her komutan yanlış kararlar verebilir pek tabi ki. sorun bu değil zaten. sen yapacak bir şeyin kalmayınca bırak tası tarağı git bi kenarda senden sonra gelen adamın bocalamasını bekle geri dönmek için. ayıp. madem içinde bu kadar mücadele aşkı vardı ve yaptığı stratejik hatadan bu kadar utanç duyuyordu, sökersin abicim rütbeni, bende komutanlık yetisi yok deyip kabul edersin. komutan olarak biad edebileceğin bir komutana elinde silahla emrindeyim, ruhumu mücadeleden vatan sevgisinden alıkoyamıyorum dersin ben de senin taşşağını yerim.
tamam vatanını seversin, insansın yanlış yaparsın anlarım da kaçıp sovyetlerde beklemek ne amuğa koduğum.
kahram enver tabi yersen.
pos bıyığını yidiğim.
