geçtiğimiz yaz bir odayı boyayalım diye giriştiğimiz iş bütün ayı kaplayan bir tadilat serüvenine dönüştüğü zaman, günlerden birinde salonun parkeleri cilalama işlemine soyunmuşuz. makinesiyle güzel bir zımpara çekilmiş falan filan her şey tamam verniğimizi sürücez. verniği tinerle biraz inceltmek gerekiyor. tam elime tiner kutusunu almışken biraz ileride yarım kalmış bir tiner görüyorum. "dur bunu hiç açmayayım" deyip o tinerden bir miktar döküyorum verniğe.
sonuç: sümük benzeri iğrenç bir maddeye dönüşüyor vernik ama bu denli berbat olduğunu sürmeden göremiyoruz. önce batırdığımız rulolar kendinden geçiyor sonra sürmeye çalıştığımız zemin "e sıçaydın yani" tepkisi veriyor.
sonra diyorum ki "dur! bu terslikte bir iş var". şimdi filmi başa saralım ve ayrıntılara dikkat edelim.
inceltmek için ne kadar tiner kullanmam gerektiğini öğrenmek amacıyla vernik kutusu üzerindeki "hazırlanışı" kısmını okuyorum, diyor ki "selülozik tiner ile %5-10 inceltilmesi tavsiye edilir". sonrasında elime selülozik tiner kutusunu alıyorum ama biraz ilerde açılmış tiner kutusu görünce bırakıyor ona yöneliyorum fakat şuna dikkat etmiyorum, açılmış olan "sentetik tiner". filmin devamını zaten biliyorsunuz.
sonuç itibariyle, küçük bir bölüm olsa da o iğrenç sıvıyı sürdüğümüz zemini tekrar zımparaladık, 40 tl verdiğimiz vernik ve rulolar çöpe gitti. ha biraz da güldük.
