pencereden yüzüne vuran o sıcacık güneş ışıklarıyla uyanmış koşar adımlarla odaya gidip televizyonu açmış nesildir. eğer çizgi filmler kaçtıysa yüzüne vuran güneş ile sabahleyin sahura kalkamadığını anladığın an yaşadığın hisse yakın bir his kaplar her yanını sonra dersin ki "yarın çalar saatimi kurcam izlicem kesin" ve sabah şekerlerinde fakslar okunmaya devam edilir sen kahvaltını yaparken.
