Turk edebiyati'nin magnum opus'u. Totalde uc kez okumaya tesebbus edip birinde basarili oldum. Bu kitabi anlamlandirabilmek icin, basucu kitabi yapabilmek icin bazi konularda pismek gerekiyormus cunku. Sirf populer diye okumaya kalkarsaniz 250. sayfada birakmaniz muhtemel. Ilk 250 sayfa tamamen sabirla ilerliyor zaten. Ozellikle Oguz Atay okumaya Tutunamayanlar'dan baslamissaniz ve dilini bilmiyorsaniz, o 250 sayfa tamamiyla iskencedir. Ha o aralarda inanilmaz aforizmalar var, siklikla altini cizersiniz ama kitap hicbir sekilde akmaz. Sonrasinda kitapla butunlesirsiniz zaten. Eger gercek bir "tutunamayan" gibi hissettiginiz bir donemdeyseniz ozellikle, sizofreni belirtileri bile gorulmeye baslar. Gunluk hayatta Olric'le konusuyor gibi hissedebilirsiniz abartip.
Bir de facebookta dilden dile dolasan, kitabin varligindan habersiz Olric hayranlarinin paylastigi sozler kitaptan cok uzak. Kitabi okurken farkedeceksiniz, "aaa ben bunu facebookta okumustum" dediginiz sozlerin facebookta okudugunuz sozlerle alakasi yoktur. Kitapta okumak lazimdir. Selim'i Olric'I Turgutcugum Ozben'i tanimadan hicbir sey ifade etmez bunlar. Yani kitabin populerligi sizi yaniltmasin. Gunumuz bestseller'lariyla kiyaslanamaz bile.
"Gercek bir 'tutunamayan' olarak hissettiginiz bir donemde mutlaka okuyunuz, sabirla efenim.
