"duygulanır gülümserdi beni yıkın artık günseli
derdi üstünüze çökmeden yıkın beni yerime cam mozaik
cepheli bir apartman yaptırırsınız size iki daire on bin lira
da para verirler geçinir gidersiniz çok beklemeyin sonra üstümden
yol geçirirler belediyeden metelik alamazsınız fena
mı iki daire birinde oturursunuz birini kiraya verirsiniz üst
katımda oturun alt katımı kiraya verin sağlığımda bir işe
yaramadım hiç olmazsa enkazımdan birşeyler kazanırsınız
eski bir ahşap ev olmak hoşuma giderdi yıkıcıya verirsiniz
kalıntılarımı derdi oradan da birkaç kuruş geçer elinize
adamlar gelirler kapılarımı camlarımı tahtalarımı birer birer
sökerler tuğlalarım bile işe yarar işe yaramayan kısımlarımı
da bir kamyona koyar götürürler o kısımlarım bile bir işe
yarar bir çukuru doldurur sonra bir dozer gelir bir düzeltir
al sana yeni bir arsa sağlığımda iyi kötü taraflarımı yıkıcıların
yaptığı gibi ayıklayabilseydin belki içimde oturulabilirdi
fakat masrafa değmez hangi tarafımı tamir ettireceksiniz yıkıp
yeniden yapmak daha ucuza gelir"
(syf 527)