bu adamın yazdıklarını okuduktan sonra ele kalem almak ciddi bir cesaret işidir. insan çekinir, haddime mi diye düşünür? kelimelerin karanlık tanrılarının lanetleri hayatımı berbat ederlerse? onlar ki edgar allan poe'nun yazdığına şahit olmuş, onun kelimeleri ile tatmin olmuş. ya ben kim oluyorum demez mi insan? zaten eldeki o kalemin yazıya en ufak bir saygısı varsa, "vaktiyle ne eller, ne kalemlerle, neler yazmışlar, bir de benim kaderime bak..." diye düşünür ve kendiliğinden kurur.
