insana varlığını unutturan vahim olaydır.
bir hikaye...
gece çalışmıştı. rahatsız etmedim uzunca bir süre uyusun, dinlensin diye. saat 20.45 gibiydi dayanamayıp aradım. hani insan en fazla ne kadar uyuyabilir demi? neyse
telefonu açan, uyku kokan sesle alo diyen bir kadındı.
-alo buyrunnn (her cümleyi uzatarak)
*alo ben şu şahısla görüşecektim ama siz kimsiniz
-ben şu şahısın kız arkadaşıyım şu an uyuyor. ne diyecektiniz acilse uyandırayım mı onu?
*öyle mi bende iş yerinden bir arkadaşıyım bir şey danışacaktım. rahatsız etmeyin o uyusun.
hala uyuyor mu uyumuyor mu bilmem ama iyi nişancıydı. onuruma sıktığı tek kurşunla yerle bir etti beni.
mevzu başka bir kadın olması değil, kendimi asıl kadın sanmamdı. fakat asıl kadın habersizce, o telefon görüşmesinden sonra, usulca o adamın yanına uzanan kadındı.
ve bir çok aldatılma şekli, konusu vardır ama sizi ilgilendiren yalnızca sizin aldatılmanızdır. en çok o acı verir.
