"ruhun en derin ve en gizli oyuklarına açılan gizli, küçük kapıdır. daha ego bilinci yokken ki ve ego bilinci ne kadar gelişirse gelişsin ruhun varlığını sürdürdüğü zamanlardaki kozmik geceye açılır ruh rüyada. bilinç ayırt edicidir." demiş, freud'un 'cinselliğe bağlayamadığımı tanımlayamam' tavrından fenalık geçirdiği zamanlarda jung.
evrensel, gerçek ve ilk gecenin karanlığında yaşayan ezeli -ve muhtemelen ebedi- insanla temas kurduğumuz yerdir rüyalar. (aslanım jung)
bütün biçimlendirmelere direnmeyi başarmış "ilkel"imizin tenefüsüdür. ve malesef her sabah çalan zille karanlığa döneriz. yazık ki zil her zaman kurtarmaz.
