canlıların beslenme için aldıkları besinleri sindirerek, hücre protoplazmasına benzer şekle çevirip, vücutlarına katması. besin maddelerinin, hücrenin yapı taşına dönüşmesi. bu olaya özümleme, asimilasyon veya anabolizma denir. bunun sonucu hücrede büyüme ve çoğalma görülür örnek verecek olursak; tavşanın yediği havuç, vücudunda ete, kemiğe vs. dönüşür.
Gençlerde özümleme, yadımlamadan fazladır. Bu fazlalık gelişme ve büyümeğe harcanır. Bu sebeple, insanlarda 25 yaşına kadar hızlı bir büyüme olur. 25 yaşla 50 yaş arasında ise, özümleme yadımlama ile denktir. Sonraki yaşlarda özümleme düşmeğe başlar. Özümleme yeteri kadar yapılamazsa (hasta ve ihtiyarlarda) vücut zayıflar. Hücreler kendi bileşimindeki maddeleri harcarlar, ileri derecede zayıflama olur. Hücrelerin çoğu ölür. Devamlı olarak özümleme yapılmazsa, ölüm vukû bulur. Yeşil bitkilerin ışık karşısında besin yapmalarına da karbon özümlemesi denir. (bkz: fotosentez)
