bu videodaki görüntüleri televizyondan anı anına izledim .siyasetle ilgili bilgilerim karmakarışıktı,kimin ne olduğunu bilmez,kim daha çok insanı doyuruyorsa,kim hz.ömer adaletinden zerre pay almışsa ruhuna,o milletin başında olsun isterdim .bu videoyla birlikte bir türk genci olarak ilk kez gülümsedim içten .bu basit bir 'milli his patlaması' değildi .çocuklar ölüyordu bir yerlerde,ve türkiye katilin karşısına geçiyor ve 'sen katilsin' diyordu .bu hem bu ülkenin insanlık görevini yerine getirdiğinin bir kanıtıydı,hem de cihadın .Çünkü "En büyük cihad, zalim idarecice karşı hakkı haykırmaktır.'' bu sözü benim peygamberim söylemiştir,ve recep tayyip erdoğan bana ölümüne sevinç yaşatmıştır bu sözleriyle .
fakat ..
arkası gelmedi .zannediyordum ki türkiye güçlenene kadar sesini çıkarmayan,bir gün güçlenecek olan bir ülke .erdoğanın davos çıkışıyla gizliden gizliye güçlenmede geldiği noktayı da dünyaya ilan etmiş oluyor .artık her şey eskisinden çok daha iyi olacak,terör bitecek hatta ve hatta türkiye filistin devletinin kurulmasına dahi yardımcı olacak ! bunu da resmi ağızdan duymuştum ben,davutoğlundan ..
not :neden bilmiyorum ama hala daha davutoğlunun bir şeyler yapabileceğine dair ümit var içimde .
ancak bu pembe tablo uzun sürmedi .bu konuda yalnızca iktidarı eleştirmenin ateist yobazlık yapmaktan öteye gidemeyeceğini belirtmekle beraber oldukça kırgınım erdoğana .desem ki bir şeyler başarılamaz,elimiz kolumuz bağlı güçlü devletler tarafından,hiç bir şey yapamayız o yüzden erdoğan'a kızmamak gerek ;milli hafızamı silmeden asla söyleyemem bunu .yavuz ki iskender'in dahi geçemediği,cesaret edemediği sina çölü'nü 13 günde aşmış,abdülhamid ki denge politikasıyla ülke sınırlarından ilk yılları dışında 33 yıl boyunca hiç bir taviz vermemiş .o halde ortaya iki ihtimal çıkıyor :
1)milli hafızasız insanlarca yönetiliyoruz .
2)bizi yönetenlerin milli hafızası mevcut,ancak iktidarın tadından ayrılmak ağır gelmekte .
iki durum da bizi kötü sonlara götürmekte .üzülüyorum ..üzülüyorum çünkü yaşım 19 .ve ben de askere gideceğim .bir ailem var,en ufak kardeşim henüz 3 aylık .bir sevgilim var,biliyorum ki kadınlığın verdiği sığınma ihtiyacı onda ölene dek var olacak,bu ihtiyacının giderilmesi için ben de ölene dek onunla var olmak zorundayım .ama korkuyorum,korkuyorum çünkü ben de askerlik yapacağım zamanı geldiğinde .ya doğuya gidersem,ya şehit düşersem ?..lütfen kimse beni yanlış anlamasın,bir işe yarayacaksa,bu bela temizlenecekse kim gitmek istemez ? ama bir hiç uğruna öleceğim,neden mi hiç uğruna öleceğimi düşünüyorum ? izleyin lütfen .
böyle,birileri seni izlerken ölme ihtimalinin olduğunu bilmek sizi itmiyor mu ölmekten ? bir generaliniz sizi izlerken öleceksiniz,halbuki o general size haber verebilirdi 'terörist şurda' diyebilirdi .demedi .ee o zaman ? ne anlamı var ölmenin ? 2 gün haberlere çıkmaktan başka ne faydası var ?
dünki saldırıda 13 şehit verdik .birilerinin bilmesi lazım,korkuyoruz..
edit: bu yazıyı yazan şahıs da temmuzda mıydı lan o 13 şehidin verildiği saldırı vay anasını demiştir.milli hafızasız iktidarın eşliğinde milli hafızasız bir gençlik he mi.
