beş

"kalan umutlarımdan birini seçip hepsini hepsini hep kaybettim"

beş'in insanın içini acıtması için yalnız, umutsuz, depresyonda olmasına gerek yok. melodisiyle, birol namoğlu'nun yavaş yavaş sesiyle sizi derin bir hüzne boğuyor şarkı. hayatına bakıp ağlamaya başlıyor insan, parmak hesabı yapıyor, kalan saatlerinde ne kadar mutlu olabilir onu hesaplıyor, ne kadar mutlu edebilir...
elindekileri kaybetmekten korkar, şarkıyı gerçekten sabah beşte söyleyecek kadar acı çekmekten korkar hale geliyor.

Mutlu, umutlu ve huzurlu bir insanı bile beş buçuk dakikada tüm gün mutsuzluğu düşünmeye itmek gripinin başarısı.

tanım: mükemmel şarkı