vakti zamanında okumuş olduğum, amma velakin bir sınav icabetiyle tekrar okuduğum oğuz atay eseridir. efendim böyle bi' acayiptir. "sen nasıl onca sayfa noktalama işareti kullanmazsın?" falan dedirtir ki en güzel bölümlerinden birisi de orasıdır. oğuz atay bildiği her şeye değinmiş, bir sürü tekniği kullanmış, bir o kadar da göndermeler yapmıştır. adeta beynini bu kitaba kusmuştur.. sonracığıma" kerhane" bölümü de baya güzeldir kanımca... gecenin şu vakti beni zar zor başından kaldırtarak entry girmeye zorlamıştır bu. kim mi? olric tabi ki de!
