bankacilikla ugrasananlar gayet iyi bilirler ki, her banka mutlaka baska bir ana bankaya baglidir. türkiye icinde kac banka türkiye´nin kendisine aittir bilemem; fakat yabancilarin elinde olan bankalarin sayisi oldukca yüksektir. IMF´e ödenen borclarin azalmasi güzel bir haberdir; fakat özellesen sirketler gidip, IMF´den borc almazlar, dogruca bankalarin etegine sarilir ve onlardan yüksek faizle borc alirlar, bunu da yatirim amacli kullanmaya calisirlar. Bu bankalar da bilindigi üzre yabanci baska sirketlere aittir. Ic borclanmaya gidilecek, devlet hisseleri basilacak (hic bir degeri olmayan kagit parcalari) ve para olarak tekrar piyasaya dönecekeler. Bu hisselerde bu yabanci bankalarin eline gececek vs vs... Cok dolambacli anlatmama gerek yok, en güzel örneklerden bir tanesi, türkiye´nin komsusu olan yunanistan´dadir. Eminim ki; cogunuzun bilmedigi de sudur; yunanistan´in yaklasik %70´i cinlilerin elindedir. yani Industrial Bank of China´ya aittir. Hatta yunanistan battiginda, avrupa bankalarinin dogrudan yardim etme sebeplerinden birisi de bu banka yüzündedir ki; yunanistan´a söyle bir teklifle gitmislerdir:
"Biz sizi bu durumdan kurtaracagiz, fakat karsiliginda sadece bizden mal alacaksin ve yurt disina satis yapacaksin."
Simdi konuyla ne alakasi var diyeceksiniz. Söyliyim, isin icinde banka ve para varsa hepsinin sonu da ayni olur da o yüzden.
Ha disaridan borclanmissin, ha iceriden.
