sözlük yazarlarının itirafları

insanlar yaşadıklarını atlatır, zaman unutturur, belki de sindirmemize yardım eder. zaman işte, her zaman söz konusu olan bir ilaç*. peki neden bende öyle değil? yaşanmışlıklarımın hepsi sanki bugün, şuanda yaşanıyor yine. o derece yoğun, ağır, can yakıcı. herkes yaşar, herkes devam eder hayatına. ben? ben neden geçmişimle yaşıyorum? beni hep tökezleten geçmişimle... yoruldum, yorgunum. çabalamaktan, ilerisi için emek sarf etmekten, kendim için çabalayıp sonuç alamamaktan... yorgunum çok. melankoli diyoruz, öyle adlandırıyoruz hep. yok ya, hayır bu kadarı da melankolinin ötesinde. ilerlemek istiyorum artık, her çabamın boşa çıkmasından yoruldum. biliyorum, tabii ki de bu benim beynimde bitiyor, ben düzeltmeli ben yapmalı ben etmeliyim, hep ben ben ben... kendimi bilmiyor, bilemiyorum artık. belki de bunu isteyen benimdir. hıh, ne komik gelgitler bunlar. asalak hayatı sürmek istemek? olabilir mi? ... offf, herkes diyor evet bu hayat beni yordu diye. hatta herkes diyor, yok beni başka yordu diye.herkes diyor benim yaşadığım çok ağır benim yaşadığım çok büyük. ama herkes kendine göre yaşıyor. insanlar zamanla unutuyor geçmişi. ya ben? neden ben 10sene önceki şeylerle bile birlikte yaşıyorum. şimdiye ve sonraya odaklanamıyorum? silkelenip kendime gelmeye çalıştığım her saniyemde bir engel var? neden? neden çevremdeki herkes yakın olduğu kadar uzak geliyor? neden yalnızlığı her şeyden çok seviyorum? yapmak istediklerime engel aslında sadece hep benim. ben kendime hep engelim, ben başlıbaşına bir sorunum kendime. yaşadığım yer, yaşadığım insanlar, yaşadığım şeyler olması gerekenler değil. köklü değişim istiyorum*. kim bilir belki o zaman düzelir bir şeyler. bana yeni bir hayat lazım. belki o zaman bir türlü oturmayan tüm taşlar oturur yerine.

[http://www.youtube.com/watch?v=Nwh3FmpZ7kg]