bu sevgiliyi kadınlık duyguları olmadan yargılamak; en mantıklı sonuç için gerekli olsada, bunu yapacak kadının daha prototipi bile yapılmamıştır.
bunun için kadını eleştiremeyiz. empati yapmasını istesek, genlerindeki tek eşlilik buna izin vermez. doğası gereği aşk, ömrünü tanımlar. istesede yapamaz.
aldatılmak, hele evli ise(satınalma paritesi+sosyal çevre+hayat sigortası açısından değil) bu kadın için yıkımdır. ama evli değilseler ki birliktelikte cinsellik yoksa hatalar tolere edilebilir.
ben kadın olup evli olmasam, sevdiğim erkek beni aldatsa ve bana pişmanlık içinde itiraf etse o erkek hayatımda evleneceğim tek erkek derdim. bu itiraf saygıdır. değmeyecek insanlara verdiği değerin itirafıdır. en önemlisi aldatırken bile sevdiğini düşündüğünü ve pişmanlığını anlatır.
araba ile giderken, önüne çıkan çukurdan kaçmak için istemeden bir kedi yavrusunu ezmek gibidir.
erkek olmanın dayanılmaz hafifliği.
