hayal kurmak, iyi şeylerin olmasını ummak,umut etmek ve hep böylesi bir duyguyla yaşamak, güzeldir. fakat yaşadığımız bu çağ, bu hayaller için gerçekten acımasız. hayat o kadar cömert değil.. dünyanın gittikçe yoksullaşması''duygular dahil'' ve kişisel zengin olma arzusu artık toplumsal bencilliğe dönüşmüştür. bunlar diğer insanların umutlarını, hayallerini ezip geçebiliyor. ne kadar hayal ettiklerinle, dilediklerinle yaşmak istersen, hayat o kadar acıtıyor insanı.. ki umut ve hayal aynı zamanda hayatın dalına tutunmaktır. hayal edileni yaşayamayacağını anladığında, tekrar hayal etmek ve umut etmek olduğunu unutmamak, inanmak lazım.. yoksa nasıl yaşayacağız..
