anneannelerin çağdışı ve kıro olmaları

yine anlamsız bir sözlük genellemesi sendromuyla karşı karşıyayız sayın seyirciler. 80 yaşını çoktan aşmış, başından eşarbını, herbirinin kenarları özel emeklerle yapılmış yazmalarını ihmal etmeyen, canım biricik anneannemin sıfatlarının yakınından geçmez çağdışı ve kıro lafları (ki bunun benim anneannem olmasıyla alakası yok). hayatımda tanıdığım en zeki, tecrübeli, ileri görüşlü insan. ben ona gidip okuldaki sorunlarımı anlatırım. o beni yargılamaz, azarlamaz. bak böyle olsa böyle olurdu ama şimdi şöyle olur der. zaman geçer, hakkaten şöyle olur. anneme kızarım, anneanneme anlatırım, o da arar anneme kızar * bana nefis kara lahana sarmaları yapar, ben 15 taneyi götürürken bana eski zamanlarını anlatır. öyle hikayeler ki çatalı kaşığı bırakıp elini öpesi gelir insanın. minik bir kadındır benim anneannem, sevimlidir. o yüzden sevgili okur, böyle genellemeler görünce insanın entry coşası gelir, dayanamaz. bir de anneannemi özledim ama bu başka bir entrynin konusudur.
*