3 haftadır depresyon ve anksiyete bozukluğu için kullandığım ilacım. doktorum yanında norodol damla verdi ilacın etkisini arttırması, ani sinir ve üzüntü durumunda sakinleştirmesi için. ilk üç gün mide bulantısı ve baş ağrısı yaptı sonra bu yan etkiler geçti ancak uykuya geçme aşamasında zorlanıyorum hala.
son bir haftadır iyi hissediyordum sorunları derinlemesine değil ucundan kenarından düşünüp kafamda çözüyordum hemen. bana acı veren ne varsa siliniyordu yavaş yavaş ve uzun zamandan sonra ilk defa iyi hissediyordum. son iki gündür sürekli ağlama krizi geçiriyorum, moralim bozuk, evden çıkmak istemiyorum, içimde sürekli bir huzursuzluk var. ilacın bana iyi geldiğini düşünürken bunları yaşamak beni çok üzdü. belki henüz tam anlamıyla etkisini göstermemiştir diye de kendimi teselli ediyorum. bu konuda bilgisi olan yada ilacı kullanan arkadaşların mesajlarını bekliyorum.
sevgili sözlük ilk aşkımı anlatmak istiyorum sana. 2008 de üniversiteye başladım. okumak için gittiğim şehir gördüğüm en kötü şehirlerden biriydi. ilk dönem okula dahi gitmedim, yurtta takıldım 4 sene nasıl geçecek diye günlerce üzüldüm. ilk dönemin sonunda okula gitmediğim için haliyle bütün derslerden kaldım ve aileye itiraf edemeyince haliyle ikinci dönem gitmek zorunda kaldım. nefret ederek gittiğim okula bir gün koşarak gideceğimi nerden bilebilirdim ki. bi kaç arkadaş edinmiştim. bir gün o arkadaşlarla ders çıkışı kantinde otururken iki kişi geldi yanımıza. akşam yapılacak karaoke partisi için bilet satıyorlardı. kafamı kaldırdığımda onunla göz göze geldim. gördüğüm ilk anda kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. hayatımda gördüğüm en güzel yüz, en güzel ses. aldık biletlerden ve akşam için hazırlandım. arkadaşlarımla partiye gider gitmez gözlerim onu aradı. sonunda buldum. yine göz göze geldik ve kalbim yeniden hızlı hızlı atmaya başladı. yanımıza geldi bu defa kendini tanıttı bize. duyduğum en güzel isim... o gece boyunca ellerim titredi, konuşamadım, söylenen hiç bir sözü anlayamadım ilk defa kendimi hem çok iyi hem de berbat hissettim. aşktı bu. başıma gelen en güzel şeydi.
ertesi gün okula koşarak gittim. kantinde aynı yere oturdum beklemeye başladım geleceğini hissettim ve geldi. her şey orada başladı sözlük. günlerce konuştuk. en kötü şehrin içindeki en iyi insan oydu. bir gün yine buluştuk sokaklarda amaçsız yürürken bir incir ağacının altında durdu. ellerini tutmak için sabırsızlanıyorum dedi. ilk defa orda o incir ağacının altında ellerimi tuttu. hala da o an kadar heyecanlandığım başka bir an olmamıştır sözlük. bunu kelimelerle tarif etmek çok zor. her buluştuğumuzda kalbim ilk gün ki gibi attı, yanında kendimi buldum sözlük. o mutluluğun, sevginin, aşkın tam karşılığıydı. ilişkimiz 1 sene devam etti. sonra o mezun oldu. o gitti, hayat durdu. boşluğa düştüm sözlük bu yüzden de defalarca kırdım, incittim onu ve bitmesi gerekti. ondan sonra karşılaştığım herkeste onu aradım, hiç kimsede bulamadım. kimseyi onu sevdiğim gibi sevemedim. yıllarca unutamadım. ta ki nişanlımla tanışıncaya kadar...
dün gece bir mesaj geldi. incir ağacını unutursan kalbin kurusun yazmış. yıllar sonra yazdığı tek cümle. inanılmaz duygulandım. güzel anılar unutulmuyor. unutmak da istemem sözlük. kimseye anlatamadım, içimi dökemedim. bazen işe yaradığın oluyor sözlük. iyi geceler.
değişir rüzgarın yönü
solar ansızın yapraklar;
şaşırır yolunu denizde gemi
boşuna bir liman arar;
gülüşü bir yabancının
çalmıştır senden sevdiğini;
içinde biriken zehir
sadece kendini öldürecektir;
ölümdür yaşanan tek başına
aşk iki kişiliktir.
bir anı bile kalmamıştır
geceler boyu sevişmelerden;
binlerce yıl uzaklardadır
binlerce kez dokunduğun ten;
yazabileceğin şiirler
çoktan yazılıp bitmiştir;
ölümdür yaşanan tek başına,
aşk iki kişiliktir.
avutamaz olur artık
seni bildiğin şarkılar;
boşanır keder zincirlerinden
sular tersin tersin akar;
bir hançer gibi çeksen de sevgini
onu ancak öldürmeye yarar:
uçarı kuşu sevdanın
alıp başını gitmiştir;
ölümdür yaşanan tek başına,
aşk iki kişiliktir.
yitik bir ezgisin sadece,
tüketilmiş ve düşmüş gözden.
düşlerinde bir çocuk hıçkırır
gece camlara sürtünürken;
çünkü hiç bir kelebek
ttek başına yaşayamaz sevdasını,
severken hiçbir böcek
hiç bir kuş yalnız değildir;
ölümdür yaşanan tek başına,
aşk iki kişiliktir.
kontrolü kaybetmekten, teslim olmaktan ve bağlanmaktan korkmaktır. en az bir defa canı yanan her insanın hissettiği duygudur. en kötü olanı da arkanı dönüp gittiğinde öz güveninin yerle bir olmasıdır. çünkü tam bir korkak davranışıdır. belki de onca zamandır beklediğin insanı kaçırmaktır. yaşayabileceğin güzel anlara ket vurmaktır ama bazen de senin için en doğru olanıdır. defalarca acı çekmektense bir defa korkak olmayı kabul etmektir. bazen de bir önceki aşkı unutturduğu için sadece içten içe teşekkür etmektir.
öyle bi baktı yüzüme giderken yaralı, yaralı
ben ömrümde bu kadar yıkılmamıştım
o an aşk öyle bir tutuşturuyor adamı
ben dünyaya bu kadar sıkışmamıştım...
önce işten çıkartırlar üç kuruşa muhtaç ederler daha sonra ödül gibi makarna, kömür dağıtırlar buna da zekat derler. din adı altında bir kere daha sömürülürler. savunanları da buna 'kalkınıyoruz' der. kimse de çıkıp kandırılıyorsunuz demez. sonra da 'herkesin kendine göre bi gururu bi bişeysi var' derler. gurur yapmadan önce onurlu yaşamasını öğrenin.
ne kadar masum bir yaratık da olsa insanın sinirlerini bozuyor. yarım saat elimde havluyla pencereden çıkması için uğraştım. resmen direndi sözlük çıkmadı. öldürmeye de kıyamadım. hala lambanın çevresinde dolanıyor. o mutlu ben sinirli.
aradan yıllar geçmişse ve kalbinde iz bırakmışsa kesinlikle görüşülmelidir. son defa olacaktır çünkü arada kilometreler vardır. bir günlüğüne de olsa yıllar öncesine götürür. o mucizevi geceyi bir kere daha yaşatır sana. ayrılırken de sıkı sıkı sarılır canın yanar. iki tarafın da gözleri dolar, son defa öper ve gider.
