sevdiğim müziğin oriental blues diye çok güzel bir şey olmasına sebep olan topluluk.
çok güzel müzik yapan topluluk.
ne güzel keman sesli, ne güzel klarnetli topluluk.
dinleyince "kahretsin bu müzik çok güzel" cümlesini bağırarak ve içten söyleten, sonra yine dinlettiren topluluk. *
liseli öğrencilerin çabalarıyla bir araya gelmiş, sevimli, akıllı ve yine liseli öğrenciler. bir çok şehirde var onlardan.
tek bir merkeze veya kişiye bağlı kalmadan, yapılması gerekeni yaparak hareket ediyorlar. yapılması gereken diyorum, çünkü ortak bir amaçları var: liselerdeki eşit olmayan, paralarını, harçlıklarını deliler gibi sömüren, bilimsellikten uzak eğitimi değiştirmek.
halkevlerinin gençlik örgütlenmesi olmayan oluşum bir de.
eğer kafan hafifçe güzelken, karanlık bir odada, kulağında kaliteli bir kulaklık ve gözlerin kapalı dinliyorsan; korkudan kalbine bir ağrı saplanabilir, bir fısıltı anında gözünü şiddetli bir korkuyla açarsın.
ikinci kez dinlersin, "bu sefer gözümü açmayacağım". yine bir fısıltı* anında gözlerin yuvalarından fırlar.
sabah olur belki sonra, gözlerin kapalı dinlersin, ama gün ışığında. yine açarsın gözlerini.
ya da hayal gücünü kontrol etmeyi iyi bilenlerdensindir.
duşta onca su sesine rağmen duyulduğunda durdurulamaz bir zıplama isteğiyle dans etmeye çabalatan, kayarak yere düşülmesine sebep olan coşturucu beatles şarkısıdır.
nazım hikmetin cevap adlı şiirinde bahsedilen bir duvar da vardır:
o duvar
o duvarınız,
vız gelir bize vız!
bizim kuvvetimizdeki hız,
ne din adamının dumanlı vaadinden,
ne de bir hülyanın gönlü yakışındandır.
o yalnız
tarihin o durdurulmaz akışındandır.
bize karşı koyanlar,
karşı koymuş demektir:
maddede hareketin,
yürüyen cemiyetin
ezeli kanunlarına.
sükun yok, hareket var
bugün yarına çıkar
yarın bugünü yıkar
ve durmadan akar
akar
akar.
biz bugünün kahramanı,
yarının
münadisiyiz
biz durmadan akan,
yıkıp yapan
akışın
çizgilenmiş sesiyiz.
"ya ne güzel perşembeydi, yarın cuma olacaktı planlar yapacaktım!" dedirten, bir günü kaybettiğini hissettiren hadise. bir de çarşamba zannedilen günün cuma olduğunu öğrenmek var ki; ona hiç girmeyelim.
