27 senedir bu ülkedeyim, hiçbir faydasını görmedim. Eğitiminden de, işinden de, insanından da...En güzel domates, en güzel karpuz burda yetişiyor diye, taşı toprağı altın deyip mal gibi ölmeyi beklemeye niyetim yok. insanı beş para etmez, manzarası bile parsellenmiş, hiçbir güzelliğinden halkını faydalandırmayan bu ülkede, kariyer yapıcam diye 20 saat çalışıp dünyanın en pahalı benzinini, en pahalı elektriğini kullanıp bütün emeğini 1 gün daha doyabilmek için harcayan bu gerizekalı güruhun içinde olduğuma utanıyorum. Üstelik bütün bu zorlukları yetmezmiş gibi bir de ne zaman götümüzde bomba patlayacak korkusuyla yaşayacağım en fazla 40 yılı da zehir edemem. Oldu ki bombadan ölmedin, metroya giren kazıktan, devrilen tankerden ya da yıkılan köprüden ölme olasılığın da çok yüksek. Burası ülke değil, burası Survivor.
Pavyonda çalışan ablaların büyük oranla sahip olduğu vücut tipidir. Bunları gördüğünüz anda tanıyabilirsiniz. boyları yaklaşık 1,70 civarındadır. balık etlilerdir. karın bölgeleri ve kolları vücuduna oranla daha kalındır. göbekleri 2 ila 3 kat arasında değişiklik göstermektedir. aşağı doğru inildiğinde, kalın basenler göze çarpar. ancak bu basenlere aldanmayın. ayak bilekleri incedir. kollarında yeşile çalan bir dövmeleri kuvvetle muhtemel bulunur. göğüsleri büyüktür. heybetlilerdir.
sabahları yayınlanan aerobik programlarında sıkça gerçekleştirilen eylemdir. her sabah önce güneşe selam verilir, daha sonra aerobik dersleri başlar. güneşin de çok sikinde sanki bizim selamımız.
öğrenci olmaktır. siz bahçede biranızı yudumlarkene, yanınıza usulca yaklaşan komşunuz, "biranın yanında iyi gider diye düşündüm" diyerek bir tabak dolusu fındık , fıstık, kaju türünde pahalı çerezi size uzatır. önce bir tereddüt yaşar, akabinde alırsınız. ardından eve gelerek çerezi arkadaşlarınızla paylaşır, boşalan tabağı napacağınıza karar vermeye çalışırsınız. bir türk adabı olan, "tabak boş götürülmez" felsefesini benimsemenizden ötürü, evde ne var ne yok diye bakarsınız. evinizde bulunan tek şeyin bir paket çabuk çorba olduğunu görüp, tabağa çabuk çorba paketini koyup, komşunun kapısını çalarsınız. komşu şoklardan şoklara gark olsa da, en şirin tavrınızla "eh öğrencilik işte" deyip evinize doğru yol alırsınız.
niegara şelalesi 26 mart 1952 (yaşanmış bir olaydan alıntıdır.)
şirketlerde yaratmaktan yükümlü olan kişidir. somut işlerden çok soyut işleri yapar. fikirleri tasarımcılara sunar, tasarımcılar da o fikirleri somutlaştırır. creative director olarak da geçer.
bodrum'u bodrum yapan en iyi mekandır. girmesi dert, çıkması apayrı bir derttir. içki fiyatları uçuktur. genelde bol paralı amcalar teyzeler gider. ya da zengin piçleri gider. bizler ancak kapısından bakarak yetinebiliriz. hatta bu mekan bodrum için o kadar önemlidir ki, bodrum'un girişinde, billboardlarda aynen şu cümle yazmaktadır;
"you can not say you've been in bodrum if you haven't been to halikarnas."
"halikarnas'a hiç uğramadıysanız, bodrum'a geldim diyemezsiniz."
bodrum'da marinada bulunan bir kumru ve kumpirci birleşimidir. her ile lazımdır zaten, iyi ki vardır. öğrencinin yemek kapısıdır. 24 saat açıktır. izmir'e has kumrudan üretilir orada 7/24. sabaha karşısı saatlerinde bile taze tazedir kumruları, kumpirleri.
izmir bornova'da gidilesi bir kafenin adıdır. kafelerin olduğu sokakta kahve bahane'nin o taraflarda bir yerlerdedir. orada bulunan her kafe gibi, diğerleriyle çok benzeşmektedir.
yüze boca edilmiş gibi duran makyajdır. sanki fondöten avuca alınmış, yüze yedirilmiştir. ruj sürülürken aynı yerin üzerinden 43897690 defa geçilmiştir. gözler makyaj malzemesine batırılmaktan ufacık kalmıştır. o kadar katmanlar oluşmuştur, o kadar layerlara bölünmüştür ki yüz, dokunduğunuzda kişi hiçbir şey hissetmez, nötrdür.
efenim bir türlü anlam verilemeyen durum olmuştur her daim. evin salonu mütemadiyen kapalı tutulur. anahtar deliğinden salonun sırrını çözmeye çalışırsınız. içeride acaba ne var diye meraktan ölüm ölüm ölürsünüz. anne kişisi arada girer çıkar, bir iki bir şey alır içerden, sonra tekrar kilitler kapısını. annenin içeriye girip çıktığı o saniyelik anlarda içeriye ne kadar bakarsanız o kadar kardır. misafir gelsin diye dua edersiniz sırf oranın sırrını çözmek için. misafir geleceği zaman bir telaş kaplar anneyi. salon açılır. pandora'nın kukusu gibin. koltukların üzerlerine itina ile serilen beyaz çarşaflar kaldırılır. içerisi soğuktur. e tabi aylardır insan nefesi almamış bir yer, bırakın da serin olsun. daha sonra anne şöööyle koltukları eliyle bir düzeltip, sanki salon her zaman açıkmış havası verir falan fişman.
dizi bu herifin üzerinde döner genelde. bunun amiri vardır bir de. yaşlıdır o da. arada katılır soygun durdurma aktivitelerine falan. efendim bu genç ve asabi polisimiz, genelde olur olmadık işlere burnunu sokar. "yööööheeeeyyyy" diye atlayarak çıkabilir her an her yerden. suçluları öldürmeye teşebbüs eder sürekli ve tabi ki kahraman yaşlı amir onu hep durdurur. genelde bağırmayı sever. bağırarak karizmatik olduğunu falan sanar heralde garibim. saçları jölelidir. o kadar atlar zıplar ama o saçlara bi skim olmaz. oradan oraya atlayıp zıplamakla olmuyor bu işler evlat. ne polisler gördüm zıplayacak bacakları yok, ne bacaklar gördüm üstünde polis yok. hadi kaybolun.
bir insanın kafasında alkış patlatmak, o insana küfür etmekten, dövmekten daha çok haz veren bir eylemdir. alkış bekleyen ünlülere yapılmak istenir genelde. serap ezgü, seda sayan gibi hanım programları sunucularının kafasında alkış patlatmayı hangimiz istemeyiz ki?
yapılışı ise şöyledir;
eller alkış pozisyonunu alır, kişinin kafasına yaklaştırılır. kişinin kafası alkışın arasına alınarak alkışlanmaya başlanır. zevk aldıkça daha da bir hızlı yapılır. manyak edilir.
tuvalete girilmiş kaka yapılırken, o anları eğlenceli kılmanın en güzel yoludur. kaka usulcana tuvalete bırakılırken, ani bir hareketle, sağ ve sol loplar sıkıştırılarak kesilir. yarısı içerde, yarısı tuvalette kalır. daha sonra ikinci bir hamleyle içerde kalan bok da, hafifçe tuvalete bırakılır. bitene kadar tekrarlanır.
ana bacı küfür edilesi bilgisayar aparatıdır. karanlıkta yazmaya çalışıyorsanız, asla tuşları göremezsiniz. üstün çaba ve fişek misali bakışlar gerekir.
coheed and cambria grubunun vokalidir. erkektir efenim. zira hatun sesi gibi bir sesi vardır. inanılmaz bir tona sahiptir. geçişleri harikadır. böyle vokal kolay kolay gelmez emo alemine. *
minderin üzerinde otururken, çaktırmadan pata pata şeklinde osurmak eylemidir. etraftakiler durumu çakmaz, zira mindere osurunca ses çıkmaz. ama akabinde biri gelip minderi koklama gafletinde bulunursa, 10 gün dışarda beklemiş mercimek çorbası tarzında bir koku alması kaçınılmazdır.
minimalize yıllarımızın vazgeçilmez hedesiydi kendileri. 80'lerin sonunda çocuk olan çoğu kişinin mutlaka olmuştur. içinde fosfor bulunan, şeffaf bilekliklerdir. turuncu, sarı ve yeşili vardır. zamanın izmir fuarında bolca bulunurdu ve ne zaman fuara ailece gidilse, babaya aldırılırdı. fosforu yok olduğunda, buzdolabına konur, yeniden canlanması, parlaması sağlanırdı. o yıllarda bu bileziklere sahip her çocuk, "bu nasıl parlıyo böyle" diyerekten bileziklerinden birini keser, içinden ne çıkıyor diye bakardı. ben de yaptım bunu. içinden sıvı çıkıyor. o da fosfor. elimiz ayağımız her yerimiz bu sayede fosfor olurdu, yıkayınca da çıkmazdı ayrıca.
parasız kalınan, öğrenci evi günlerinde, zamanında zula yapılmış bir paket sigaranın karın doyurmak için kullanılması durumudur. parası biten, ekmek almaya bile parası kalmayan öğrenci gençliğinin, karın doyurgacıdır sigara. allah'tan zamanında alınmış ve zor günler için saklanmıştır. iyi ki vardır. insana tokluk hissi vermektedir. ya da vermemektedir de ben öyle olmasını istemekteyimdir. beynime gönderdiğim emirle, sigara ile karnımı doyurmaktayımdır. totalde 4 kişi kalmamıza rağmen, hiçbirimizde 10 kuruş dahi olmaması da ayrı bir sorunsaldır. evet sigara karın doyurur.
canı sıkılan insanın, moralini düzeltmeye yarayan gereçtir. zaman ve mekana göre değişir. kimi zaman bir insan, kimi zaman bir oyun, kimi zamansa sözlüktür.
içmek eylemi sıvı hedelerle yapılan bir şey olduğu için, sigara veya duman sıvı olmadığı için, sigaranın içilmesi yanlış bir kullanım olur. sigara aslında içilmez, çekilir. o zaman neden sigara içmek deriz? hiç düşündünüz mü? ben düşündüm. ama cevabını bulamadım. fasulyenin adı neden fasulye de armut değil tadında bir sorunsaldır. açıklaması bir türlü bulunamaz.
en şahane duygulara sahip kişilerin yaptığı içgüdüsel eylemdir. içten içe yapılır. kimseye söylenemez. tepkilerden korkulur. zira, bu kanıksanamayacak bir gerçektir. evet tipitip ismet inönü'ye feci halde benzemektedir. var mı itirazı olan?
aynı zamanda taso biriktirme olasılığı da çok yüksek olan çocuktur. tahminen hırslı ve azimli bir yapıya sahiptir. muhtemelen biriktirdiği gazoz kapaklarını da, tasoları gibi oyunda kazanmıştır. annesinin sözünü asla dinlemez, akşam parkın ışıkları yandıktan sonra eve gelir, üstü başı pistir, koluna sümüğünü sıyırttırır, uzun kollu bir şey giymişse bilek kısımlarında sümük lekeleri öylece duruyordur, kavgacıdır, genellikle eşofmanın diz kısımları yırtıktır, çünkü evde olduğu zamanlarda dahi, sürekli, koridorda futbol oynar, yerlerde sürünür, koşarak gelip dizlerinin üstüne çökerek gol sevinci yaşar. işte size gazoz kapağı biriktiren çocuk tespiti.
kişinin çok kısa süre heyecan yapıp, g*te geldiğini sanması durumudur. hemen akabinde aslında düşündüğü gibi olmadığını anlayıp rahatlar. kısacası anlık bir telaştır.
