Onların dualarının ve göz yaşlarının boşa gitmesi mümkün müdür? Saf ve vefakar bir sevginin, mutlak bir gücü içermemesi mümkün müdür? Elbette hayır! Bir kabre gömülmüş olan kalp, ne kadar ihtisaslı, ne kadar günahkâr ve ne kadar isyankar olursa olsun, onun üstünde yetişip büyüyen çiçekler, bize, masum gözleriyle sakin bir şekilde bakarlar. Bu çiçekler bize sadece sonsuz bir rahatlığı, kayıtsız tabiatın o muhteşem sükûnetini anlatmazlar...
O çiçekler, bize hem ebediyetle yapılan sessiz anlaşmayı, hem de sonsuza dek devam edecek olan bir hayatı anlatır dururlar...
(bkz: TURGENYEV)
(bkz: BABALAR VE OĞULLAR)
