duygusal bir günüme denk geldiğinden midir bilmem ama gece gece beni salya sümük ağlatan, ağlarken gülümseten, tuhaf, sevimli aynı zamanda uzun ve vakit ayırmaya değer bir film. şiddetle tavsiye ediyorum.
(bkz: en sevilen filmler)
ölen kişinin fotoğrafları eklenir, altına ''benimlesin biliyorum canım benim şu anda beni görüyorsun biliyorum'' tarzı yazılar yazılır. saçmalıktır.
bir başka versiyonu için
(bkz: ölen insanın duvarına yazmak)
Her yeni bölümde biraz daha güzelleşen dizidir ama insan keşke andy whitfield olsaydı demeden geçemiyor. o da olsaydı tadından yenmezdi kanımca.
ilk sezon kadar olmasa da güzel olacağa benziyor.
en sevdiğim ünlüydü sanırım, şoktayım resmen, görmediğim bi insanın ölümünün bu kadar üzceğini hiç tahmin etmezdim. entryleri okudukça tüylerim diken diken oluyo hala. yakışıklı, başarılı, daha 39 yaşında ve en önemlisi de babaydı. yeni sezonda döner diye hep umutluydum. bambaşkaydı, aynı sezonu 3 kere izledim onun için. huzur içinde yatsın...
+emrecim klimayı kapatır mısın sana zahmet
-üşürsen söyle hemen içimin camları kapansın
+allah başladı yine sus tamam sus
-beni sevmediğin zamanlarda alıştım susmaya
+töbe yaa laflara bak laflara. ağlıyon mu lan yoksa?
-hiç ağlamadım ağlamadım alıştım susmaya
+iyi misin emre?
-dipteyim sondayım depresyondayım
+sen biraz kafanı dinle çıkıyorum ben
-hoşçakal olacaklar sensiz olsun
+n'olcak lan bensiz cünüp herif. geçen seferki gibi bulmayayım seni geldiğimde yine bak
-kabul ettim hata bende gelme üstüme öldüm zaten kaç gün önce
+deme böyle yine oğlum içim cız etti lan
-o zaman beni saar hadi sarıl banaaa
+allahım sabır!!!