Bu habere inananlar şu soruları sormuyor mu kendine:
- terör suçu işlediği bilinen, hatta zamanında yakalanıp ifade vermiş birinin adli sicil kaydı nasıl temiz olabilir?
- terör örgütü ile ilişkisi olduğu bilinen; adı soyadı, ikamet adresi, telefonu, işyeri belli olan bu kadar adam nasıl elini kolunu sallayarak istanbul'un göbeğinde gezebiliyor?
- her şeyin dijital olduğu bu çağda, terörle bağlantısı olan bu kadar kişi her gün bir sürü resmi işlem yaparken içişleri bakanlığı tam olarak neyi bekledi bu kadar süre? Madem terörist, tut ensesinden at içeri. "Terörle şöyle mücadele ediyoruz, böyle mücadele ediyoruz, biz aslanız kaplanız" diyen siz değil misiniz? E bu ne perhiz bu ne lahana turşusu o zaman amk?
Tıklamaya gerek yok, muhtemelen yalan olan haberdir.
Ekrem belediyeyi devraldığından beri kuduz köpek gibi dört bir yandan saldıran, açığını arayan bu adamlar, böyle büyük bir skandal hakkında ellerinde delil olsa bok atıp kaçmaktan çok daha fazlasını yaparlardı.
Video buram buram 90'lar sonu - 2000'ler başı kokuyor yalnız. ince kaş, sekreter gözlüğü, parlak tırnaklar... Çocukluğum aklıma geldi, hüzünlendim. Ulan islamcılar, bitirdiniz bizi be.
Bu arada verilmiş sadakası varmış, beyin kanamasının şakası yoktur.
işine gelen her boka sorgusuz sualsiz inanan, işine gelmeyen her boku da bütün kanıtlara rağmen inkâr eden, kendi sanrılarından oluşan dünyada yaşayan birinin beyanıdır. Bu insanlar için "gerçek olamayacak kadar iyi" sözünün bir anlamı yoktur. iyi olan her şey gerçektir.
Şükür, iman, imtihan gibi saçmalıkları yemeyen eğitimli kesimden şikayetçi olan bir devlet kodamanının sözleridir.
Avrupa'daki yaşıtları kendisinin 7-8 katı para kazanıyorken bu gençlerin gayet memnun bir şekilde asgarî ücrete kölelik yapmalarını beklerseniz yarrağımın başını alırsınız. Size yetki verenin ben a..na koyayım.
Çocukken gördüğüm bir rüya. Looney tunes karakterleri ile şato benzeri bir yerde oyun oynadığımı görmüştüm.
Sylvester, coyote, road runner, bugs bunny, sam, duffy duck, tweety vs. hepsi oradaydı. Aynı rüyayı tekrar görmek, onlarla daha uzun süre oyanamak çok istedim, ama bir daha o rüyayı görmedim.
Başıma 3 kez gelen durumdur. Karmaşık duygular yaşayıp ne yapacağınızı şaşırırsınız.
ilkokul beşe gidiyordum,giymişim beyaz yakalı mavi önlüğümü tam da önüme gelen her güzel kıza aşık olduğum dönem. O zamanlar tamamen içgüdüsel olarak dış görünüşe odaklanmıştım, iç güzellik diye bir kavram yoktu benim için. Neyse ben öyle daldan dala konarken, güzel olmadığı için ilgimi çekmeyen sınıftaki bi kız beni kenara çekip "seni seviyorum" demişti. Ben bi anlık dumurdan sonra durduk yere bi sinir geldi. Ulan aynı anda 10 tane kıza aşık olmuşum, hiçbiri gelmiyo bu geliyo diye. O sinirle "ilgilenmiyorum" diyip gittim. Daha da kızın yüzüne bakmadım, hay egomu sikeyim, pişman oldum sonra öyle dediğim için ama özür de dilemedim.
ikincisi ortaokulda oldu, modern yeni kıyafetlere geçmişiz daha bi yakışıklı olmuşum o zaman tabii (bkz: hıammına). Neyse kalemkutumun içinde renkli bir kağıt buldum, katlanmış, önce direk atacaktım okumadan, kesin yavşak bi arkadaş yarrak çizip koymuştur diye. Devlet okulunda böyle yavşak arkadaşlarınız varsa paranoyak olursunuz bu tarz konularda. Sonra gittim açtım yine aynı şey "seni seviyorum" dedim hassktr. Acaba aşık olduğum kızlardan biri mi? Sonra altına baktım kimin ismi var diye "gülten" yazıyordu. Hay ben böyle işin. Gülten uzun boylu ve şişman bir kızdı, sınıftaki erkekler bile sataşamazdı ona, hatta bir iki kez sınıfın en çelimsizi olan "gollum ilker'i" dövmüşlüğü vardır. Aha dedim boka bastık yine. Aldım kağıdı, gözünün içine bakarak çöpe attım. Ağladı tabii ama dövmedi en azından.
Sonuncusu (ve bahtımın kapanması) lisede oldu. Bu sefer daha seçici bir şekilde davranıyordum. Artık iç güzellik diye bir olgu vardı kafamda. Afedersiniz "ingiliz atı" gibi kızları sırf orospu oldukları için direk eliyordum kafamda. Bi tane eli yüzü düzgün temiz kalpli birine takılmıştım (yine) ama o bana takılmamıştı (yine). Bu sıra yan sınıftan biri bana göz koymuş, facebooktan mesaj attı. Nasılsın, merhaba, hangi sınıftandın filan diye. Ben de lol oynuyorum bu sıra, ölünce bi dakika bakayım dedim facebooka. Bunu gördüm. "10/A" yazıp gönderdim sonra oyuna geri döndüm çünkü takımım bana muhtaçtı. Oyun bitince tekrar baktım, bu bana "iyi, peki o zaman" diye trip atıp çıkmış facebooktan benim haberim yok ahahah. Kendimi tam anlamıyla hayvan olarak hissettiğim birkaç andan birisidir bu. Ama oyunu kaybettiğimiz için moral gitmişti çok da siklemedim. Sonra bu kızın arkadaşı bi hafta sonra geldi dedi seni seviyor diye. Ben de bi anlık salaklık ederek "başkasını seviyorum" dedim. Hay kafama sıçayım, niye söyledim ben bunu. Sordu kim diye, ben de aklım sıra hedef şaşırtmak için ani refleksle başka kız söyledim. (bkz: ahahaha)
Al başına belayı. Bütün okula yayılmış, muhabbetim olmayan davarlar bile gelip "seviyosan git konuş bence" diyip gülüyorlar. Yerin dibine gire gire artık avrasya tünelinin güzergahına ulaşmıştım.
Kendimden bahsetmek gerekirse çok da yakışıklı olmayan ama hayaller hayatlarla örtüşmeyip standartlar düşünce yedek kulübesinde bekleyen kişiyim. Kırdığım bu 3 kız bu entry'i okuyorlarsa haklarını helal etsinler
He bu arada lisede takıldığım temiz kıza açıldım. "Arkadaş" olarak görüyormuş.
Cidden gereksiz olduğunun farkına varmış nesildir.
Sırf düğün masrafları yüzünden kaç kişi evlenemiyor, evlense bile kaç sene borç ödüyor bu lüzumsuz gelenek yüzünden. Değer mi cidden?
Kin kusan bir başlıktır.
inananların inançlarını yerine getirmesinin inanmayanları neden bu kadar agresif yaptığına hiç anlam veremiyorum. isterse açlıktan ölür size ne?
ikiye ayrılır bu erkekler.
ilk grup dini hassasiyetten ötürü kızlarla konuşmayan ekip.
ikinci grup ise utangaçlığı ya da benim gibi mallığı yüzünden konuşmayan ekip.
Kızlarla konuşma sırasında hal ve hareketlere bakarsak ikisi de aynı tavırları sergiler: kızın yüzüne bakmama, kısa cevaplar verme, rahatsız bir yüz ifadesi vs.
Bu iki grubun ayırt edici özelliği ise ilk grubun bol pantolon, içeri sokulmuş mat rekli gömlek ve göbeğe kadar gelen kemerleridir.
Biraz adamına bağlı olan durumdur. hiçbir şey sikinde olmayan bir kuzenim var. Üniversite okumadı, bütün gün bisikletle sokaklarda sürtüyor, sigara içip çay yudumluyor. Hayatımda gördüğüm yaşama sevinci en yüksek kişidir kendisi. Ben istediğim bölümü kazanmış okuyorken, gelecek kaygım yokken bu yavşağın beşte biri kadar mutlu değilim.
Geçen yine gelmiş "herkes okuyacak değil ya, ben de amele olurum işte ehe ehe" diyor bana.
Karar verme ile olacak iş değildir. Genetik anlamda piç erkeklere sahip bir sülaleden gelmek ve ilkokul-lisede piç dolu bir okulda okumak gerekir. Zaten lise sonrası karakter büyük oranda oturur, daha da büyük değişimler olmaz.
Ben oluyorum bu. Ne varmış her gün aklımdan geçiyorsa yahu. Sorunlu denmiş, sapık denmiş beyni çükünde denmiş. Kafanızda nasıl bir model var, evin içinde "am ammmmmm" diye koşturarak otuzbir çeken biri mi?
Bence gerek yoktur, sınav salonları dershanede deneme çözdüğünüz salonlardan daha sessiz olur. Ama illa yapacağım diyorsanız dışarıdan getirmeyin tıkacı başınıza bela olmasın, ösym nin verdiği peçeteyi tıkayın direk.
istanbulda kazandığı devlet fakültesi muhtemlen 2 yıllık olan yazarın açtığı başlık.
Herkes çalışmadan herhangi bir üniversiteyi kazanabilir önemli olan nereye gittiği.
