Salvador dali ve karısı gala çok ileri yaşlarda bir tavşan alıp evcilleştirmişler ve hayvan hiç ayrılmamış yanlarından; çok seviyorlarmış onu. Bir gün uzun bir yolculuğa çıkmak zorunda kalmışlar. Gecenin geç saatlerine kadar tavşanın durumunu tartışmışlar. Yanlarına alamayacaklarını ama insanlardan kaçan bu hayvanı bir başkasına emanet etmenin de zor olduğunu konuşmuşlar. Ertesi gün gala yemeği hazırlamış ve dali yediğinin bir tavşan yahnisi olduğunu anlayıncaya kadar zevkli anlar yaşamış. Durumu öğrenince masadan kalkıp kusmak için tuvalete koşmuş. Buna karşılık gala, hayvanın bağırsaklarına girip hafifçe dolaşmasından ve sahibesinin bedeni durumuna gelmesinden mutluluk duymaktaymış. Çünkü o, sevgilinin yutulmasından daha mutlak ve gerçek bir aşk'ın olamayacağına inanıyormuş. Ona göre, bedenlerin bu birleşme ve kaynaşmasıyla karşılaştırınca fizik aşk komik ve zorunlu bir kaşıntı gibiymiş.
umarım bu edebi kıskançlık o şuh kıskaçlarınızda hoş durur, sivil sözlük kendi içinde dinamittir ve size de yansıyacaktır.turgut uyar ne demiş: " hiç sevmem yengeç hayvanını"
