Sevdiğin birinden "ne olursa olsun yanındayım, ayrılmak yok üzüleceksek beraber üzülelim" cümlesini duymaktır. arka fondan gelen kuş cıvıltıları ile birleşince hah işte o anki huzur tarif edilmez işte. Bir de bu cümlenin bir benzerini ailenden duymak var ki ah pahabiçilemez.
yaşamaya aşık insan derler ya hani, işte ben de hep öyle bir insandım sözlük. dert, sıkıntı olmuyor muydu elbette oluyordu ama bir şekilde atlatıyordum. bu sefer gücümün tükendiğini hissediyorum, ne yapacağımı bilmez haldeyim. kaç gündür ağzıma doğru düzgün bir şey almadım. iştah kalmadı, ölmeyeyim diye yiyorum. bir bahane bulup evden çıkmak istemiyorum. telefonum da hiç susmuyor, ben de inatla açmıyorum elbet vazgeçerler. uçak moduna alıyorum falan. kim yaklaşsa üzülüyor zaten böylesi en güzeli.
niye yazdım onu da bilmiyorum. neyse içimi boşaltmış oldum.
"Aşk hiç biter mi
Hiçbir şey olmamış gibi
Boşlukta kaybolup gider mi
Aşk hiç biter mi
Kalır adımızla
Bir sokak duvarında
Bir ağaç kabuğunda
Bir takvim kenarında..."
bir şeyi gönülden isteyip, sabredince bekleyince oluyormuş sözlük. bunları yazacağım aklıma gelmezdi, bugüne kadar ben de inanmazdım çünkü. uzun uzadıya yazmak istemiyorum ama eğer gerçekten istediğiniz bir şey varsa şunu bilin ki, en olmadık zamanda tam da ümitler tükenmişken gerçekleşebiliyor. mutluyum, şükürler olsun.
bazen çevrenizden sıkılırsınız, dostlarınızı arkadaşlarınızı seversiniz ama yeni şeylere ihtiyaç duyarsınız. hah işte o zaman yapılması gereken en güzel aktivitedir. bence her tanıştığımız insan bize iyi ya da kötü bir şeyler katıyor.
bazen o kadar üşengeç oluyorum ki ben bile inanamıyorum sözlük. mesela bugün, yaklaşık yarım metre ötemdeki kumandayı almaya üşendiğim için yarım saat boyunca tüy dökücü krem reklamı izledim. bir ara tüyleri döktüğüne bile inandım.
bende de var olan sorun. gerçi sorun mu ondan da emin değilim. kim bilir, belki de sadece doğru kişiye doğru zamanda rastlamamışımdır. en güzeli zamana bırakmak galiba.
en son malezya'da da peygamberin yüzü gösterildiği için yasaklanan film. ayrıca, daha önce katar,
bahreyn, birleşik arap
emirlikleri'nde de
yasaklanmış.
bu insanlar genelde, fotoğraf çekinirken "gözlerin kapalı çıktı senin yeaa tekrar çekiyim mi" sorusuna maruz kalır. ayrıca çoğu fotoğrafta anime karakteri gibi çıkma nedenidir. olsun yine de sevilir.
