ezginin günlüğünün eski albümlerinden birini şile bezi mor bir eteğe sarıp evdeki nemli ve karanlık bir ortama bırakın.
45 gün sonra hafif duyarlı bir kız arkadaşınızın oluştuğunu gözlerinizle göreceksiniz.
not: denenmiş yöntem. http://sphotos-d.ak.fbcdn...02509537_1385279781_n.jpg
gülbahar gıda tarafından peru piyasasına sürülen, lama özlü kektir.
bir gün peru' nun başkenti lima' nın gürültüsünden sıkılıp otobüs ile iç bölgelere yolculuk edeyim derseniz, otobüs muavininin elinde bir kutu lama bella ile koltukları dolaşmaya başladığını görürsünüz.
not: artık peru otobüslerinde tavuk olmuyormuş. http://sphotos-d.ak.fbcdn...777859110_473210501_n.jpg
O kadar silik bir insanım ki kurduğum cümlelerde bile doğru düzgün özne yoktur.
Özne ortaya çıkmaz, özne bile kaçıp saklanır, gizli öznedir.
Dolaylı tümleçle, zarf tümleciyle kur cümleyi, anlat anlatabilirsen derdini.
Dün bütün olanlara rağmen bengü' ye onu çok sevdiğimi söylemeye gittim.
Kim gitti? Ben gittim(gizli özne/ben). Yarrağımı gittim!
Bugün bir minibüste bile şoför 'birader sen geç, buraya otur da yer açılsın' diyerek para kutusunun yanına, minibüstekilere karşı seni oturttuğu zaman zor duruma düşüyorsun, insanların yüzüne bakamıyorsun. Bengü' nün suratına nasıl bakacaksın.
belirtilerinden birisi banyoya girip saçları makine ile 0 a vurma isteğidir.
bir ay leblebi gibi gezerseniz daha iyi hissedeceğinizi sanarsınız.
bilmiyorum belki gerçekten öyledir. denemek gerek.
Siz de benim gibi,
Günleri
Sevgiyle isteyerek
Değil de, takvimden yaprak koparır gibi gerçek
Bir sıkıntı ve nefretle yaşadınızsa, Ankara güneşi sizin de
Uyuşturmuşsa beyninizi, Atanın izinde
Gitmekten başka bir kavramı olmayan
Cumhuriyet çocuğu olarak yayan,
Pis pis gezdinizse (o sıralarda adı Opera Meydanı olan)
Hergele Meydanında, bu sarı ve tozlu alan
iğrendirmediyse sizi,
Bir taşra çocuğu sıfatıyla özlemeyi bilmiyorsanız denizi,
Kaybettiniz (benim gibi). oğuz atay
uzun süredir gri olan gökyüzünün bir anlığına açması, güneşin ısıtması gibidir.
herşeyin bitmediğini anlar insan, kendi yıkıntısının içinde yeşeren çiçeği bulur.
çok fazla kelime oyununa girmeden, 'günahların af bulacağı bu gecede' gibi kalıplar kullanmadan yapılması gereken eylemdir. rehberin hepsine otomatik mesaj atmıyosun sonuçta ya da amcaoğluna.
böyle birşey miymiş ölmek..
ruhumun son nefesimle birlikte bedenimden çıkıp havaya karışmasını izleyeceğim.
herşeyi tamamlayamadım hayalini kurduğum. en güzelleri olmadı.
yarım kalanlara vakit ayırırdım sadece eğer biraz daha zaman verilseydi.
neden içimde hala heves varken beyaz elbiseli bir kızla sadece beyaz elbise giydiği için yürümedim ki bir yaz günü uzun uzun. ya da hoşlandığım sayısız kızdan birkaç tanesine dahi çok güzel olduklarını söylemedim. vakit yaklaşıyor biliyorum. inan bu kendime sorduğum bu sorular yaşadıklarımdan daha büyük.
bir evsizin karnını doyurmadım hiç. soğuğa basmasın diye birşey vermedim ayağına. o soğukta bir köşede uyumuş bütün evsizlerin sorumlusu benmişim gibi hissediyorum şu an.
güldüğüm, eğlendiğim her dakika için utanıyorum. dünyanın en dibinde ben olmalıydım ki kalbim rahata ersin. tanrı şu an sorsa ne derim bilmiyorum. birkaç yıl daha istemeye yüzüm olur mu. annemi üzdüğüm zamanlar aklıma gelince azap çekiyorum. o kadın haketmiyordu en ufak hüznü dahi. hayırlı çocuk değildim. doğaldır ki büyüyünce de adam olmadım. ama şu an istediğim şeyi yaşıyorum. yalnız ölüyorum. hayatım boyunca yaşadığım gibi. şükürler olsun sana tanrım. Sabâ makamındaki çağrınla onurlandım. senin herkesle olduğunu tekrar anladım. evet yalnız ölmüyorum sen varsın. hayır kaldıramam birkez daha. o kadar büyük bir insan değilim ben. onca yıllık hayatımın her anında tekrar tekrar anladım bunu. büyük bir insan değilim ben. küçük bir çocuğu mutlu edemediğim gibi zararım da kendime oldu. kötü birisi olmadım hiç. son dakikamı yaşarken en büyük tesellim bu. kimse hayattan benim yüzümden eksilmedi. bir hikaye bitiyor şu an. denizleri dolduracak kadar hayal, kum taneleri kadar düşünce ve bütün yaşanmışlıkların son sayfası saniyeler sonra kapanacak. sona ermemiş şeyler var. var olsunlar..
