hocanın sınavda kopya çekme belirtileriyle yerini değiştirdiği öğrencidir. psikolojisi dağılan öğrencinin o sınavda elli üzeri not alması imkansızdır. sınıfta varsa hoşlandığı kızın gözünde değeri kalmaz. yanında oturduğu arkadaşı kopya verdim zeki ve çalışkanım edalarıyla poposu tavan yapar.
şişmanların özellikle metal konserlerinde sahneden atılan pena,baget gibi edevatları diğerlerinden daha kolay kavramasıdır. Ayrıca pogolarda edilgen değil etkenlerdir.
getirilerinin yanında ne götürüleri vardır durun bakalım;
-ömür boyunca bu ideolojinin ipoteği altında olursunuz
-üzerinde uyuduğunuz çekyatta aynı çarçafta uyuyan 1.000.000.ncu kişi olabilirsiniz bu önemli değildir cennette size güzel huriler vaadedilmiştir.
-bir gece vizelerin verdiği tatlı yorgunluğu sabaha kadar eğlenerek atamayacaksınız.
-her zaman giymeniz gereken casual üniformalar olacaktır.
-yaşınız olmuş 23 yaşıtlarınız kolunda kız/erkek yanında arkadaş grubu gezerken siz sik boyunda talebelerle ergen sivilcesi çıkarmak zorundasınızdır.
-cemaat evinde gaipten gelen ayak kokusunu bulmaya çalışırsınız.
-zorla namaza kaldırılabilirsiniz hatta bunun dahilinde abdest almadan sırtf uykuya kavuşmak için abdestsiz kılar yatarsınız günah getirir sevap götürür.
bütün dar beyinli göt deliklerinin kalıplaşmış düşüncesidir. Oysa sanıldığı gibi sol özellikle sosyalist düşüncenin darwinizmle yakından uzaktan hiçbir ilgisi yoktur. Darwinizm sınıflı bir toplum yapısı öne sürüp en üstün ırk avrupa olurken en ilkel ırk afrika olmuştur.Bu fikrin panzehri sosyalizmdir ve hiçbir zaman dinsizlik sosyalist ideolojiye mal edilemeyecektir.
Tanım:Dün gece disko kralında fakirlikten albüm alamadığını savunan yazarlardır.
Bu ülke bir Yavuz Çetin kaybetmiştir.Kaybetmiştir ki bu ülkenin müzik damarlarından biri gece vakti istanbul boğaz köprüsünde ekonomik ve psikolojik sorunlarından dolayı kesilmiştir.Disko kralında dün gece yasal yollardan para ödeyerek albüm alamadığını savunan ve bir yandan cebinde apple iphone ve türevlerinde telefon taşıyan sevgili sözlük yazarları ismail Yk gibi bir zırtapoz dururken yıllarını studyoda sabahlayarak sokaklarda yatarak popüler rock kültürünü ülkemize taşımayı ve üstün kılmayı amaçlamış birkaç sesten biri olan Aylin aslımdan haklarını aramışlardır. Yayın heyecanı diyelim buna burkulan yüreklerin körlüğü sağırlığı.
Bu ülke bir yavuz çetin kaybetmiştir ki blues müziğin türk jimi hendrix i albümlerini arabasının bagajında bırakarak bü ülkeyi terk etmiştir. Taksitle albüm alamadığından yakınan sevgili nesildaşım kısa saçlı yakışıklıya söyleyecek sözüm yok o zaten nirvana semalarında dolaşan farklı boyuttan bir organizma yakın bir zamanda 6 taksitle sudoku kitabı almasını tavsiye ederim.
popüler kültürün getirdiği müzik katliamının bir sonucu olan korsan dünyasını müzik camiası çerçevesinde değerlendiriyorum. Albüm fiyatlarından yakınan arkadaşlar haklılar pahalı böyle şeyler sokarım değerine,sanatına öğrenciyim ulan ben 10 tl ye starbuckta kahvemi yudumlarken kulağımdaki müzik lime wire dan inmiş banane? hem ben mi kurtaracağım bu camiayı. ismail Yk nın sahip olduğu bozuk karaktere sahip bir kitle bu adamın albümlerini satın alıyorsa sorunu birazda kendi beyinlerinizde aramak lazım efendim. acaba kim namkör?
bu konu uzar gider efendim.. son olarak mukus oğlan derki bu ülke bir yavuz çetin kaybetmiştir.
Masumane tavırlarıyla havadan nem kapıp babanın poliniğine giden yedi yirmidört mutluyuz havası veren çekirdek ailedir.
-Anne dişimde bi ibnelik var.!?
-hadi ozaman babaya gidelim..!
bu nasıl bir diyalogdur efendim. Reklam toplumla bütünleşmelidir. Biz değilmiyiz ağrıyan dişe kekik suyu ile müdahale eden,çürüğü iğneden sıyırılan ipliği idam ipine büründürerek çeken. Olmuyor efendim al eline skk nı bağkurunu git gir doktor kuyruğuna ve gözden geçir senaryonu.
cebte kalan son paranın yemeğemi sigarayamı verileceği konusunda karar verememektir. ikisi de beraber olmadığı sürece bir anlam ifade etmez aslında ama hangisi olmadığında daha az acı verir bir türlü bilemessiniz.
görülmeyen,duyulmayan,hissedilmeyen gözyaşları vardır.Ben kısaca balıkların gözyaşları derim buna.Bir sahil kenarında, bir cafenin en arka masasında yada sokakta elleriyle gözlerini gizleyen ve sürekli saatine bakan bir kadının yada bir erkeğin gözyaşlarıdır.Aslında artık ne saatin kaç olduğu umrundadır ne ayakkabısının tozlanmış olması ne gömleğinin ve ceketinin uyumu ne gece ne gündüz.
Balıkların gözyaşları sadece kendisine aittir,bir sevgili beklemez yada derdini anlatacak bir dost.Sadece ağlar ağlamak için ağlar,bir gidene ağlar bir gelene kalbni açmak için değil.Belkide kalbi bir ağa takılı kalmıştır çırpınmak için döker gözyaşlarını denize hissetmezsiniz,Ağlarken birşeyler çizmeyi denemek lazım bazen kareler,çemberler çemberin içinden geçen doğrular.Ve balıkların gözyaşlarındaki yalanların akıp gidişini yanlızca yağmurla bağdaştırmamak lazım,bu sadece bir nehre kağıt gemi bırakıp gidişini izlemek gibidir gözden kaybolamayacak kadar güçsüzdür batar hemen yada bir çalıya takılı kalır ve parçalanır.Her bir parçası ayrı bir yere sürüklenir ve bir başkası tarafından boş bir kağıt parçası değilde birşeyler yazıyormuş gibi okunmaya çalışılası bir değer görür.insanlar da böyledir işte siz avucunuzdan yitirirseniz bir başkası bulur ve bir daha yitirmeye bilir ama gözyaşlarıyla ama çırpınarak.....farketmez o bir başkasınındır artık.Balıkların gözyaşları ellerinize akmalıdır.
bugün taksimde karşılaştığım olaydır. imf ye karşı yapılan eylem koşuşan solcu gençlerin arasından sıyrılmaya çalışırken yüzü kapalı bir gencin cebinden düşen sigarayla yıkılmıştım. evet ne var bunda denebilir içer adam devrimci başı dumanlı adam bunlar fakat düşen sigara bir paket winston blue olunca ister istemez buruluyor insan. hani karşıydık amerikaya hani biz devrimciydik hani fuck imf yankees go home diyorduk.
sevgili yazar author'un ekşisözlükten 9 ay tatil kazanmasıdır. şimdilik uludağda kavanozun dibindeki reçel edasıyla sessiz ve yorgun olan author önümüzdeki günlerde kezban dağlarının eteklerinde eskisi gibi kayabilcekmi göreceğiz. yeri gelmişken söyleyeyim hani bir lafınız var sizin authorun kemikleşmiş erkekliğini alçıya almak diye evet sanırım bunu söylemenin tam sırasıydı.
madem sözlüğü aristokrasi'ye, varoşa, burjuvazi'ye, fenerbahçe'ye, galatasara'ya kısaca boka batırdınız, ben de birkaç kelam edeyim. özel isimlerin sonundaki eklerin tırnak işareti ile ayrılması gerektiğini biliyorum. fakat klavyem bozuk. ' karakteri çıkmıyor. çıkıyormuş lan. dur ayırayım. kahretsin.
dur bi sn, bi sigara içeyim önce.
şimdi dostlarım, öncelikle bu hikayedeki mal benim. o starbucks denen yere hayatımda bir kere gittim, o da ilk gidişimdi. zaten bir kere gittiysem ikinci gidişim olamaz değil mi? bu starbucks denen s.k, samimiyetin olmadığı, gösteriş budalalığının ayyuka çıktığı bir yer olarak kazındı hafızama. diyeceksin ki, 'lan bir kere gitmişsin, ne yaftalıyosun?' haklısın aslında.
bir gün kendime yuva bellediğim bir parkta oturmuş, sigara içiyorum. geleni geçeni izliyorum falan, huzurluyum anlayacağın., beraber takıldığım arkadaşlarım geldi aniden. dediler ki 'yürü la starbuk'a gidek' starbuk ne amına koyum? karşıma geçmiş starbuk diyö andaval. neyse, bu ani kararın kaynağını araştırmak maksadıyla birkaç soru sordum bunlara. dediler ki 'kızlar var kızlar' yahu kız dediğin her yerde var ulan. neyse bunlar allem etti, kallem etti, yetmedi bir de önümde striptiz yaptı, ben anca ikna oldum. kalktık gittik o starbucks dedikleri yere.
kapıda bizi giydiği kıyafet 'ben zenginim ulan' diye bağıran bir abi karşıladı. adeta bir işadamıydı. sonradan öğrendik ki bu herif garsonmuş. zaten hayatımda iki ortama girmekten çekindim. garsonları benden daha şık olan mekanlar ve kapısının önünde şişman bir aşçı heykeli olanlar. garson korkusunu bir şekilde yenerdim de, o aşçıya kıldım arkadaş. rüyalarıma falan giriyordu o dombili geceleri.
anyway, bu toprakağası kılıklı garson bizi içeriye aldı, bir masa çökertti. bir de menü tutuşturdu elimize, sonra gitti. cüzdanı kendisini 3 adım geriden takip ediyordu. o derece şişkin. lan bakıyorum menüye, bi s.k anlamıyorum. yaz aylarında turist düşürmeye yetecek kadar ingilizce falan da biliyorum, kendimi dil biliyo sayıyorum. lan el kadar menü maymun etti beni orda. kafiymiş, krimmiş, kılmış, yünmüş. en ucuzunu sipariş ettim. bir bardak içerisinde kahve geldi. bardağın üzerinde 'dikkat içeceğiniz sıcaktır, yavaş için' gibisinden bir şey yazıyordu.
gerizekalı mıyım lan ben? içeceğimiz sıcakmış. duman çıkıyor üstünden abura koyim, ne dikkati? altındaki camı buğulandırdı, ne sıcağı? içeceğimiz sıcakmışmış.. kodumun entelleri. adamlar sizi gerizekalı bellemiş olm, siz hala gidin skindirik kahvelere milyonlarca para bayılın. ilk şoku atlattım, dikkat sıcak olan kahvemi buyurdukları gibi yavaşça içmeye başladım. 'annem daha güzel kahve yapıyor lan, üstelik bedava' dedim arkadaşlarıma. 'annen bu kadar kızı bir araya toplayabiliyo mu ehehe mehehe' diye güldüler bana. pezevenk mi lan benim anam? canım anam. dikkat sıcak kahvemi suratlarına dökesim geldi, yapamadım. çok para bayılmıştım zira, dökemezdim onu. bilahare batak masasında çay döktüm taşaklarının üstüne, o da öyle bir anı olarak kaldı.
ulan bakıyorum çevreme, bir sürü cins toplanmış kahve içiyolar. içtikleri kahvenin parasında gözüm yok, para onların lan bana ne, beni rahatsız eden o şekilsiz sırıtışları, aptal bakışlarıydı. 'madem starbuckstayız o zaman entel görünmeliyiz' dercesine konuşuyorlardı. yok piyasalar durgunmuşmuş, yok kafka yalnızmışmış. lan bu yüz yıllık geyikleri yapmak için mi geliyosunuz buraya? ha bankacı kılıklı, taşak sahibi amcalar ve bankacı kılıklı mecazi taşak sahibi teyzeler de vardı, onları tenzih ederim. onların parası çok, harcayacak yer arıyorlar.
peki sana noluyor lan serhat? sana noluyor erman? g.tündeki don delik, neden oyuncak oluyosun lan kapitalizme? hırt. kız görmek için gittiğimiz o salak mekanda insanlar bize dışlayıcı, aşağılayıcı bakışlar attılar. kahvesinin üstüne 'dikkat sıcaktır' yazılan adam bana aşağılayıcı bakış atıyor, de siktirsin. hiç oralı olmadım tabii. bir an önce dikkat sıcak kahvemi bitirip çıkmak istiyordum. ama arkadaşlarım aynı fikirde değildi. hayatı boyunca ağzından futbol, kadın, porno minvalli olmayan kelam çıkmamış adamlar, masayı çevrelemiş dosyoyevski diyor, tolstyor diyor, tiyatro diyordu. noluyordu lan? dostoyevski'nin savaş ve barış'ını çok sevmişmiş. demet akalın'ın fear of the dark'ın bayılıyorum ben de. gece yatağıma girdiğimde hep onu okuyorum.
ortamın eziği bendim. yan masadakilerin de onları duyabilmesi için tartıştıkları felsefi konuları kulağında kulaklık olduğu halde konuşmaya çalışan adamlar gibi tepkiler vererek karşılıyorlardı.
dup dıss dup dıss
- abi naber?
+ neeeee?!?!
gıy goy gıy (starbucks müziği)
- levs tolstoy çok iyi bir sosyoloktuu
tamam sosyoloktu da, g.tüne şişe mi soktu, ne bağırıyosun hayvan evladı?
'ee artemis anlat' dedi canayakın olmaya çalışan birisi.. 'çişim geldi' dedim.. 'ehehe mehehe'
bu öküzler etraftakilerin de dikkatini çekmişti, rahatsız bakışları hissediyordum üzerimde. 'nerden çıktı bu kırolar' dercesine kahve içiyordu karşı masadaki karı. 'ben gerizekalıyım' dercesine döktü sonra tabii o kahveyi. 'bence de' dercesine kendi kahvemi yudumladım akabinde.
müthiş sıkılmıştım etraftaki baskıdan. duvarlar üzerime üzerime geliyordu. anlamsız bir sidik yarışıdır kopuyordu etrafımda. kültürel birikimini masaya kusmaya yeminliydi sanki tüm kafe. dışarıya çıkınca 'içerdeki karılar ne güzeldi lan' diyeceklerini bilmesem, ben bile inanacaktım bunların konuşabildiğine.
ortamın maymunu, bir süre sonra tahammül sınırının sonuna geldi ve 'ben gidiyorum' dedi. giderken boşalmış kahve bardağının üzerine 'dikkat! boş bardaktır, dibini yalayabilirsiniz' yazdı. insanların bilgilendirilmeye ihtiyacı vardı zira.
kıro kisvesiyle oturduğum tek ortamdı lan orası. belki öyleydim ama karşısındaki insana kıro diyebilecek kadar alçalmış herifler neydi, onun cevabını bulamadım hala..
ders esnasında öğretmenle yada bir başkasıyla girilen keyifsiz diyaloglardır.Müzik öğretmenimle tatil dönüşü yaşadığım akla zarar diyaloğu anlatayım size.
-ee sen ne yaptın tatilde?
-ben ee izmire gittim hocam kondoma.
-ne?
-hocam özür dilerim kordona gittim kordon boyuna...!(utandım,terledim,5 saniyede 5 yıl gitti hayatımdan tabi)
-iyi gideri varmış sevindim.
-....
semtimde bulunan sık sık ziyaret ettiğim internet cafenin duvarına grafiti olarak kazınmış cümle. Bu cümleye nasıl bir bakış açısıyla bakacağımı bir türlü bulamıyorum. Arabek şarkıların verdiği coşkuyla yazılmış bir sözmü yada bir tiryakinin ilk sigarasında nikotinin verdiği gevşeme ve filozofi duygularla yazılmış bir kaç kelimelik saçmalıkmı anlamadım. kim demişse doğru demiş cümlenin yapısı veya varoşluğu(arabek adabı) ile yazılmış olması beni alakadar etmez. dillere pelesenk olmuş seni seviyorum bunun daha ötesi ölmüne seviyorum abi!! gibi ifadelerin günmüzde değerini hat safhada yitirdiğini görüyoruz anlıyoruz. bir de yokmu internetten sevdiceğine sanal hediyeler yollayanlar buna dahil sni svyorm aşkmmm yazanlar hiç hazzetmem uzak dururum. sinirimi sigaramdan çıkarıyorum yine ve cinsevi duygularımdan vazgeçesim geliyor.
cüzdanına para üstü olarak aldığı bozuk parayı koymaya üşenen ya da cüzdanında bozuk para taşımaktan hazzetmeyen ve oturulduğunda götte oluşan metalik acıyı yaşamak istemeyenlerin ceplerinde oluşabilecek şıngırtı sesleridir,her adımda şakalu şukala sesleri çıkarır bu paracıklar.
ayrılığa sebebiyet verecek durumdur.Her nerde ne zaman başka bir sevdiceğinizin bacaklarına yattığınızda o kokuyu o herifi hatırlayacaksınız.Benim kokmadı mı onun kokmadı mı mahmudun ahmedin kokmadı mı derseniz evet her erkeğin belirli zamanlar apışarası kokmuştur kokacaktır.bu yazıyı okuduktan sonra paronoyak olacak tüm kadınlar için üzgünüm ama nereye yattığınızı ve erkeğinizin anatomisini iyi bilin.
efenim, zatıâlilerinin sıradan halkla (bkz: ordinary people) kurduğu diyalog çabaları kimi zaman katkıda bulunma amaçlı müdahil olduğum, kimi zaman da hasbelkader müşahit olduğum takdire şayan özellikler içermektedir. mesela bir ıvır zıvır işlerinden (bkz: öğrenci işleri) kendisine tevdi edilen öğrenci pasosunun ne işe yaradığını anlama gayretleri olsun, iett yolcularına karşı hümaniter yaklaşımları olsun her zaman gözlerimi yaşartmıştır.
bcd: ya bana verdikleri bu kartın üzerinde o demir şey yok
opf: onu sen kendin alıyosun kuzu. akbil gişelerinde var.
bcd: nerde var o gişelerden?
opf: e hani bu otobüs duraklarının yanında ufak kulubeler var; ordan.
bcd: ama orda fakirlere ekmek dağıtılmıyor mu?
opf: ahaha
bcd: kandırmıyorsun beni di mi?
opf: bence sen minik sarı otobüslere binmeye devam et.
yeri gelmişken ekleyeyim; şehri istanbula olan hakimiyeti de dikkat çekicidir. cevahir, akmerkez, kanyon levent, metrocity merkezlerinden tüm koordinatları çıkarabiliyor. o janjanlı, spot ışıklı mekanlarda da olsa nadiren görülebilen; pır uçup pır konan bir kuş. kızgınken bile güzelliğinden bir şey kaybetmeyen, en sevimlisinden bir voodoo baby. sadece biraz dobişko.
