Spor yapmak kafamı çok dağıtıyor. Bazen ait olmadığım ortam ya da insanlar içinde olmak da öyle. Bu aralar kütüphaneye gidip 1-1.5 saat kitap okuyorum. Bugün 20.yy düşünme biçimi ve beden dili analiziyle ilgili şeyler okudum. Yeni şeyler çok kafamı dağıtıyor. Yeni biriyle tanışmak onu çözümlemeye çalışmayı severim. insanları ve toplumu seyredip analiz etmeyi kafa dağıtıcı bulurum. önceden çekici gelmeyen planlara artık dahil oluyorum. bu tip küçük değişiklikler iyi geliyor.
Yurda peynirli çırpılmış yumurta gelmediği için 3 gündür kahvaltı yapmıyorum. Keşke biri bana güzel bir kahvaltı hazırlasa da tıka basa yesem. Kahvaltımı yaptıktan sonra kahvemi içip uzanabilsem. Evet güzel bir kahvaltıyı arzulayacak kadar aşağı standartlarda yaşıyorum. Hatta Yurtta buzdolabın, sokaktaki köpeklerin ve diğer kızların sesi yüzünden geceleri birkaç kere uyanıyorum. Sessiz ve yumuşak bir yatakta da uyumayı çok özledim. Duş alırken şarkı dinlemeyi, şarkı dinlerken uzun uzun hazırlanmaları bile özledim.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2207099/+
Beni oyalayacak şeyler arıyorum. Burası kimsesiz ve sakin istediğimi alıp inceliyorum. Uzun zamandır bir şeyler okumaya istekli değilim ama şu an keyif alıyorum.
Her katta covidli olan var. Yemeklerinden bıkkınlık geldi. Her sabah peynirli yumurta akşam da tavuk ve yağı çok değilse pilav yiyorum. Buraya geldiğimden beri aynı şeyleri yiyorum. iki gündür peynirli yumurta olmadığı için kahvlatı yapmıyorum. Sabah spora sonra hastaneye daha sonra arkadaşımla kahve içip kütüphaneyle günü sonlandıracaktım ama Bugün aşırı rahatsızım yerimden kıpırdamıyorum taksi numarası, taksi parasını ve çantamı hastaneye gitmek için hazırladım. Bütün gün uzanacağım. Yurdun interneti de kötü. izleyecek bir şey de yok. Başım çok ağrıyor. Antidepresanlardan sanırım zonklamasından uyuyamıyorum ve geçmiyor. Sınavlar geliyor ve çalışacak durumda değilim. Oyyy oyy.
Kahvaltıya indim 2 yumurta ve peynir aldım. Yumurta haşlanmaktan morarmış çöpe attım yemedim. Peynirden de biraz yedim. yurtta durmak istemedim dişlerimi fırçalarken bi kendime baktım ne olacak bu halin gözlerini altı moraramış çirkinleşmişmişsin. Biraz Makyaj yaptım sonra tekrar aynaya baktım yok kurtarmadı kızım. Giyindim, yulaf hazırladım. Portalal, elma ve tarçınlı. Arkadaşım spora çağırdı kızım salon kapalı bugün. Ardından bir depresyon kritiği. Üzerimi giyindim birkaç dakika sandalyeye oturup hayat sorgulaması yaptım ve çıktım. Kahve içip kütüphaneye gidecektim aşağı indim. Acaba gitmesem mi. Gitmekten vazgeçtim odama çıkıyordum sonra vazgeçmekten de vazgeçtim oturup oturup ne yapacaksın ve yurttan çıktım. Otobüse bindim yol boyu tekrar hayat sorgulaması. iyi oldu. indim. Markete gittim. Ara öğün için laktozsuz süt ve ekşi mayalı kraker aldım. Sonra sütten vazgeçip üçgen peynir aldım. Kahveyi nerde içeceğim Starbucks'da oturmaya yer yok ve Gloria jean's çok pahalı diye McDonald's a geldim. Orta boy filtre 4₺ tadı da güzel. Mis. Yulafımı da yedim.
Bugün kendimi sevmiyorum. Özgüvenim de düşük. Bir şey yapmak istemiyorum. Final sınavı için üç sayfa hegel'le ilgili bir şeyler zırvalamam gerekiyormuş. Kafam kaldırmaz kesin ama deneyeceğim. En kötü ders kaydı dinleyip not çıkarırım. Vizyonda da güzel bir film yok. Yarın yine hastaneye gideceğim. Yine bir sürü randevu aldım. Bazen şimdi ne olsa mutlu olursun diyorum. Bilmiyorum. Belki yeğenime bir kutu oyuncak ve çikolata alıp beraber yesem keyif alabilirdim. Spor yapabilsem keyif alırdım ama bu aralar çok ağrılı sızılı ve halsizim birkaç gün gitmeyeceğim ona da. Sınavları veremeyeceğim diye stres yapıyorum. Veremeyeceğim de belki birkaç haftaya daha iyi olabilirdim ama çok az kaldı.
Finallerden sonra Istanbul'a gitsem mi diyorum. Bilmiyorum. Babamla aynı ortamda bulunmak istemiyorum. Burda kafam rahat en azından. Spora da gidiyorum. 8-9 aydır da görülmediğim arkadaşım istanbul'a gelecek belki onun için giderim. Bi içip içip ağlarım. Belki. Belki. 2 gündür ağlamıyorum bunun için mutluyum cidden.
Gloria jean's e geldim küçük boy filte 15.25 olmuş. Siktir lan 4.5₺ zam mı olur. Artık burda içmeyeceğim. Boktan bir çiğ köfte ve çikolatalı Mısır patlağı yedim. Sürekli bir şeyler yemek geliyor içimden. Dün içtiğim antidepresan günümü sikti 14 saat uyumuşum. Yataktan kalkamadım algılarım bozuldu. Yeni yeni kendime geliyorum.
2021'in ilk aylarında çok hoşlandığım biriyle tanıştım birkaç gün önce iletişimi kopardık. Bugünü birlikte geçirip sabaha kadar içip çok güzel yaşayacaktık. Olmadı. Numarasını sildim çünkü artık imkansız olduğuna ikna oldum. Çok depresif bir yıldı. Onlarca psikiyatri randevusu alıp gitmedim. Bugün gittim çünkü her üzüldüğümde intihar etme fikirleri geliyor kafama. Kendimi iyileştirmek için çabalayacağım. Asla optimist ve hayatı sevenn onda anlam bulabilen biri olmayacağım ama en azından asgari düzeyde bir akıl sağlığında olmak istiyorum.
Bir fikri savunmada ısrarcı olmak. Herhangi bir şeyi çok doğruymuş ve asla yanlış olamazmışçasına savunmak. Öğrneğin; aşı karşıtlığı, sokak köpeği savunuculuğunu, feminizm, veganlık, sağcılık-solculuk, dini görüşler, ekoller ve kollar.
Herkesin kabulleri var fakat bunu başkasına dikte etmek, hayatın merkeziymiş, tek gerçeğiymiş gibi davranmak ya da o davranışın en doğru olduğunu düşünerek aksi olana asla ihtimal vermemeden yaşamak ciddi zeka düşüklüğü.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2206520/+
Dün gece yaşadığım depresif krizlerin üstüne sabah psikiyatriste koşa koşa gittim. Bu iki ilacı verdi ve beni psikoloğa yönlendirdi. ilaçlarla birlikte terapi almalıymışım. ilaç iyi gelirse 6 aylık tedaviye başlayacakmışız.
Yeni yıla herkesi kendime küstürerek ve antidepresanlara başlayarak giriyorum. Bir şeylerin iyileşeceğini düşünmüyorum. En azından elimden geldiğince denedim, iyileşmeye çabaladım derim. Bu ilaçlar bende iştah kontrolsüzlüğü yapar ve spor performansımı düşürürse bırakacağım.
Her gün burda kendimle sohbet ediyorum. Dün arkadaşlarımla okeye gittim. Fotoğrafını bir başka arkadaşıma attım. insan içinde çıkmışsın hayret dedi. Üst üste yalnız gittiğim mekanlarda bu kız neden hep yalnız amk bakışlarını hissediyorum. insanlarla anlaşamıyorum.
Güzel uyandım. Uyandığım gibi spora gittim. Bugün kardiyo günüydü. 15dk eliptik, 2 dk molalı 7 dk toplamda 30 dakika koşu ve 10 dk bisiklet toplam 55 dk kardiyo yaptım ve 550 kalori yaktım. Çok fena yoruldum. Moralim bozukken çok iyi spor yaparım. Vücuduma yüklenmek kötü şeyleri düşündürmüyor. Bu yüzden her gün spora giderim. Her gün de hakkını vererek yaparım. Şimdi kahve içiyorum. Aylık ne kadar veriyorum diye hesapladım 450 gidiyor kahveye yuh mk. Her gün spordan sonra Görükle'deki Gloria jean's e gelip orta boy filtre kahve içerim. Sabah yaptıysam sporu kahvemle yurttan aldığım 25 grX3 süzme peynir ve iki dilim tahıllı ekmek yerim. Sporu öğren yaparsam gelir yulaf yerim. Yurda dönmemek için kırk takla atarım gün içinde.
10 gündür ful spor ve diyet yapıyorum. Bugün güzel olacak dedim ama kendini bilmezin biri sikti yine moralimi. Bugün kestaneli cheesecake yiyeceğim. Hak ettim bunu.
Bir depresyon belirtisi olarak gece duşa girerim. Çünkü sıkıntıdan uyuyamam ve ağlamak isterim. Birkaç gece üst üste gecenin 2-3'ünde duşa girince arkadaşlarım neyin var diye sormaya başladı. Bazen kafamı sikiyorlar. Birinin özgüvensizliği birinin de boş egosu beni yoruyor.
Yine çok kötüyüm çok. Zırıl zırıl ağlamak istiyorum. Keşke birine sarılıp ağlayabilsem. Nefes alamaz hale geldim yine. Yarın sunumum var. Asla özgüvensiz biri değilim. 100 kişiye anlatsam bile kendimden emin şekilde kavradığım her şeyi anlatabilirim. Depresif olduğumda çok özgüvensiz oluyorum. Yarın sunumum var yapmak istemiyorum. Kötü hissediyorum. Nasıl iyi hissederim bilmiyorum.
Ben benimle yaşayacak ve verdiğim değere karşılık verecek biri olsun istiyorum ama insanlarla iletişim kurdukça daha mutsuz biri oluyorum. Çok yoruldum. Depresifken hiçbir şeye adım atamıyorum. Hiçbir şeye kafa yoramıyorum. Basit bir sunum ya da ders çalışmayı yapamayacakmışım gibi geliyor. Ağlamak istiyorum.
Bok gibidir. Yataklar çok sert uyuyamıyorum. Yemekler berbat yağlı yiyemiyorum. Yediğim hiçbir şey keyif vermiyor. iştahım sıfır. Hayatımda ilk defa açlıktan uyandım. iki gündür gecenin bu saatinde açlıktan uyanıp ağzıma fıstık ezmesi atıp uyuyorum. Spor da yapıyorum haftanın 6 günü. Kalitesiz beslenmekten hastaneye düşücem. Gerekli besini ve kaloriyi alamıyorum. iki sabahtır uyandığımda açlıktan halsizlik ve ellerimde titreme oluyor.
Kahvaltıda haşlanmaktan morarmış yumurta ya da margarin yağı içinde yüzeb peynirli omlet, berbat menemen, saçma sapan sosis, patates kızartması türevi şeyler var. Akşam yemeğinde aldığın her kaşık yağ dolu. iğrenç iğrenç. Zaten bir sıra var o sırada beklerken geçen açlıktan tansiyonum düştü. Berbat bir hayat.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2205616/+
Spordan çıktım, yemek yedim şimdi de kahve içiyorum. Bugün çok depresifim. Yine kendimi yargılıyor ve neden diyorum. Ağlamak istiyorum. Neden hiçbir şeyden keyif almıyorum. Neden hep mutsuz olan oluyorum. Hepsinin cevabını biliyorum ama yine de kendimi düzeltiyorum.
Dişarıdan nasıl sikilmiş bir psikolojim olduğu belli oluyorsa artık çalışan neyim olduğunu sordu mk.
iyiyimm. Çok uykum var. Spordan çıktım. Yemeğimi yedim ve kahve içiyorum. Bu aralar çok iştahsızım sırf spor yapabilecek enerjim olsun diye yiyorum. Yalnız kalmaya ihtiyaç duyuyorum. Yine yalnızım ama çevrem kalabalık. Çok az kişiyle iletişim kuruyorum. Her günüm aynı ama mutsuz değilim. Kendimi sorgulamıyorum. Kimse doğrusunu dikte etmiyor, bana kendimi kötü hissettirmiyor. Yetersiz hissedip depresyona girmiyorum. Normal hissediyorum işte.
Hep doğru olmaya hep en doğru şeyi bulmaya çalıştım. Doğru insan olmak, doğru eylemlerde bulunmak. Mutsuzsam ne değeri, ne anlamı var bunun. Doğru ilişkiyi yakalamak istedim ne oldu. Hiçbir bok. Yine hiçlik yine keşkelik. Hiçbir şeyden ve kişiden beklentim yok. Üzülüp yanlış yapmaktan ve yanlışı yaşamaktan da korkmuyorum. Ne olacak. Doğru olduk da mutlu mu olduk.
Kafama ne gelirse yapıcam. Düşünmeden, neliğine, doğrusuna, yanlışına ve yarınına kafa yormayacağım. Herkes gibi.
Son bir haftadır depresyona girmedim. Bunun için mutluyum. Bu sabah 182 beni aradı ve doktorun plan değişikliğinden dolayı yarın ki seansın iptal olduğunu söyledi. Olsun. Spora gittim. Enerjim düşük ve uykusuzdum. En iyisi bir kahve içip derse de girip öyle spora geliyim dedim. Sanırım yine düşük kalori alıyorum ve bu yüzden enerjisiz kalıyorum. Yaptığım spora göre günlük 1800-2000 kalori almam gerekiyor. Ortalama 1400 kalori alıyorum. Yurttayım keşke kendi yemeğimi pişirebilsem. Diyetisyen randevumu iptal ettim. Kilom ideal sadece sporda nasıl beslenmem gerektiğini öğrenmek için gidecektim. Yurttayım sabah akşam yediğim belli. Diyetisyene gitmek anlamsız oldu. Spor hocam da aynı fikirde. Sabah 2 yumurta akşam bir tabak sebze yemeği veya et. Klasik. En iyisi bu işin ehli olan bu fitnesscılardan tavsiye almak.
Genelde her gün spora gidip çıktığımda Gloria jean's e gelip kahveyle birlikte yulafımı yiyorum. Bir haftaya ders çalışmaya başlamam gerek. Haftaya da Hegel'i sınıfa anlatacağım. Hegel'den hoşlanmıyorum ve tüm felsefesinin safsata olduğunu düşünüyorum. En azından benim potansiyelim ve anlama yetime göre öyle çünkü beni hiç düşünmüyor ve hayret ettirmiyor.
Yılbaşı geliyor. Gönül isterdi ki manita ile tüm gece içip başbaşa keyfimize bakalım. Ama yok. Ne manita var ne de flört. Yılbaşında da yurda 23'te girmek durumunda kalacağız. Asla aptal oda arkadaşlarımla geçirmeyeceğim o geceyi. Kenime bir otel kiralayıp kusana kadar içip şarkı dinleyeceğim. Zaten her boku yalnız yapıyorum yılbaşına da yalnız girerim.
Aptal insanlara tahammül edemiyorum. Bu yüzden insanlar benim soğuk bir insan olduğumu düşünüyorlar. Aslında sevdiğim insanlara karşı çok sempatik ve güler yüzlüyüm. Oda arkadaşlarım da arkamdan bunun dedikodusunu yapıyorlarmış. Sena benden hoşlanmıyor galiba konuşmuyor benimle demişler. Jajajaj biri namaz kılıyor, Hitler'i övgülüyor, biri pasif ve özgüvensiz, diğeri ateizm dinsizlik demek değil dimi diye soruyor. Hiçbir boktan haberi olmayan tüm hayatı bilgisayarda çizim yapmak, flört etmeye çalışmak ve dedikodu yapmak olan insanlara karşı yüzüm gülemiyor. Bir akşam okey oynamaya gidelim dedim. Ben akşam çıkamam iyi aile kızıyım dedi. Yani hiç arkadaşım yok. Sohbet etmekten keyif alacağım kimse yok. insan tabi ki arkadaş arıyor. Tek sohbet etmekten keyif aldığım arkadaşım da covid olmuş.
Burayı ihtiyaçlarımı gidermek için kullanıyorum. ilkin felsefi düşüncelerimizi yazardım çünkü anlatacak ve sohbet edecek kimse yoktu bir şekilde kafamdan çıkmalıydı. Artık bir günlüğe dönüştü. Bu da bir şeyler paylaşma, anlatma, ifade etme ihtiyacından doğuyor. Çünkü beni anlayan ve kendimi rahatlıkla anlatacağım kimse yok.
Hiçbir şey yapmadım. Sadece spor yapıp kahve içtim. Her yer tıklım tıklım hava soğuk. Oturmak istesen kalabalık kafa dinleyemiyorsun. Yürüyüş yapsan hava buz gibi yürüyemiyorsun. Yurtta da oda arkadaşlarım fena sıkıcı ve kafasız. Biri acayip pasif ve özgüvensiz diğeri namaz falan kılıyor. Sürekli çizim yapıyorlar asla odadan çıkmıyorlar. Yalnız kalmayı özledim. Yılbaşında yurtta olmak istemiyorum eve de gitmek istemiyorum. Evi olan arkadaşım da yok. Bir otel ayarlayıp kusana kadar içeceğim.
Gelecekten ve kişilerden keskin beklentiler içinde değilim.Her zaman yapıp edeceklerimi düşüneceğim, eylemsiz ve hedefsiz kalmayacağım ama bir şeyin olacağına kesinkes inanmayacağım. Kesinkes beslediğim insanç uğruna günlerimi harcayıp hayatımın asla geri gelmeyecek günlerini çöp etmeyeceğim. Kesin olacağına inandıklarım ya da istediklerim gerçekleşmediğinde veya düşündüğüm gibi olmadığında yıkılıp psikolojimi bozmayacağım. Alternatif yollar arayacağım.
Suriyeli dolu. iki sene önce tek tüklerdi şimdi grup halinde dolanıyorlar. Üniversitede bir sürü Suriyeli öğrenci görüyorum. Hatta geçen bir kız bana derslik sormaya çalıştı. Türkçe bilmiyordu sadece sayıları söyledi. Bunlar nasıl giriyorlar olmayan Türkçeyle bu üniversitelere. Yurtta da çarşaflı, peçeli kızlar görüyorum. Sokaklar serseri suriyeliler, dilenciler ve Taliban tipli adamlarla dolu. Nefes alacak yer bırakmadınız orospu çocukları.
