can sıkıntısı, mutsuz olmak ve Melankolik bir havaya bürünmek ne yapacağını bilememek. herkesin mutlaka bi kere de olsa içinde bulundugu durumlardandir.
Bende olan durumdur. Kendim de buna pek anlam verememekle beraber rahatsızlık duyarım. Ama sanirim asiri kiskanc olduğundan ötürüdür. Evet sevgili yazarlar. O kadar kiskancim ki onun çirkin olmasını dileyecek kadar mal durumuna dusebiliyorum çünkü
(bkz: ) Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.
Evet sevgili yazarlar ben bunu cok yaşıyorum. Aramizda da mutlaka yasayanlar vardir. Neden olur bu tuhaf sey üzücü bisey olmadığı halde. Her sey bitmiş bıkkın halsiz hissettigimiz zamanlar nedensiz yere neden olur?
Gerçekten de oyle degil mi? Sevgilisi olmayana neler denildiğini biliyoruz hepimiz. Kendimizi neden onlara esir ediyoruz? Neden onlara muhtacmis gibi davranıyoruz? Kezbanlari asagiliyoruz ama onlarin olmasinin nedeni de bizim kizlara asiri ilgi gostermemiz.
