Yerli ve yabancı diziler, programlar ve oyuncular hakkında her şeyi bulabileceğiniz kısaca ekrana dair ne var ve yoksa özgün içerik üreten ilk web sitesi.
sanırım bu işten memnun olan tek kişi benim. çünkü öğrenci kimliğimi kaybettim ve kapıdan her geçişimde a4 boyutundaki öğrenci belgesini göstermeyi istemiyordum. bir hafta boyunca rahatsız edecek ama bol taktırdım idare edeceğim artık.
avrupa yakasında fatoş'un başına gelen olay. tanrıverdi işe yeni başladığı dönemde fatoş'a, fatoş abla diyordu ve fatoş tabi buna çok üzülmekteydi. yani başına gelince insanı üzecek bir durum.
bir de bunun sevdiğim çocuk bana yenge deyince durumu var ki. onu da aşk-ı memnu'da derinlemesine incelemekteler.*
rize'nin yerel bir kanalıdır. aynı zamanda uydudan da yayın yapar ve memleket özlemi çeken rizelileri mutlu eder. canlı yayın yaptığı rizelilerin ya da diğer illerden olan karadenizlilerin düzenlediği festivallerini izlemeye doyum olmaz.
uludağ üniversitesi tekstil mühendisliği hocalarındandır. ayrıca uzun zamanlar tekstil mühendisliği bölüm başkanlığı yapmıştır.
tekstil mühendisliği birinci sınıfta tekstil mühendisliğine giriş dersi, ikinci sınıfta dokumacılık esasları, üçüncü sınıfta dokuma teknolojisi*, dördüncü sınıfta dokuma analizi ve tasarımı ve mühendislik etiği dersleri vermektedir.
verdiği derslerin sınavlarında ya önerdiği bir kitaptan ya da kendi verdiği fotokopilerden boşluk doldurma yani bildiğiniz ezber sorular sorar. dersi anlatmaz demiyorum lakin sınavlarda böyle soruyor. oysaki bütün hocalar gibi ezber eğitime karşıdır. öğrencilere sadece önlerine koyulan metinleri ezberlemekle yanlış yaptıklarını yorum yapma yeteneklerinin olmadıklarını söyler. bunun sebebi tamamen öğrencilerdir tabi sınavları geçmek için verilen metinleri kelimesi kelimesine ezberlemek zorunda olmaları değil.
msn denen iletişim aracında yazarak gerçekleştirilen ve aynı zamanda komik olan diyaloglardır.
vee finaller öncesi tembel iki zat tarafından gerçekleştirilen bir örneği aşağıdadır.
lafazan:
m.
yav tam bilgisayarı kapata tıkladım
o zaman mesajın geldi
geri dönüşü olmadı (gülücük)
m:
açmasaydın tekrar keşke
lafazan:
olsun
m:
yatıyomuydun
lafazan:
yatacaktım evet
beş kuruşluk çalışmadım
bütün hafta yattım
m:
valla bende öyle
lafazan:
offf offf benden hiç bir bok olmaz
m:
bugün bktım ama bakmak denmez ona
bende öyleyim valla
acısı çıkçak çok kötü ama
iş işten geçicek
lafazan:
aynen öyle
m:
gerçi akıştan zaten ümitli değildim ama
diğerlerinede bakmadım
lafazan:
ben hiç bir şeye bakmadım
bir de yarın iki sınav var benim
biri kalite
m:
oo
ona baktınmı hiç
lafazan:
hayır nerde
m:
vize kaçtı
lafazan:
diyorum ya bende bir bok olmaz diye
bilmem ki açıkladı mı vizeleri
m:
hmm
sınavn kaçta peki
lafazan:
birde
m:
gelirim dersen
sabah erken gidelim okula
kalite bakarsın
bende hatırladıklarımı söylerim
onu kalma bari
lafazan:
tamam gelirim
kaçta gelelim
akışa da bakarız biraz
hem
m:
tamam olur
lafazan:
belki ihtimal olur geçmek için
(gülücük)
m:
enazından bikaç formül yazarız
lafazan:
evet yani
m:
umut fakirin ekmeği
9 10 gibi olurmu
lafazan:
olur 10 gibi geliriz o zaman
m:
tamam
kaliteyi geçersin ya
hoca aynı soruyo hep
lafazan:
onu geçerim zaten de
akış da kalmasaydı ne güzel olurdu
m:
(gülücük)
kendi kendimizi kaldırdık
lafazan:
aynen öyle
m:
doğru düzgün derse bile gitmedim
bırak çalışmayı
lafazan:
tamamen hıyarlığımdan
m:
bizden zor adam olur
lafazan:
benden sonra girenler hep bitirdi
ben hala çalışmıyorum
ne kadar kendime güveniyorsam
m:
fazla rahatız
bide hep tembeldikti
ben bu yaşta nasıl ders çalışçamı bilmiyorum
lafazan:
e yani
önceden kolaydı tabi
yapıyorduk
m:
öküzlüğüme doymayayım
lafazan:
şimdi olmuyor
m:
evet ya
en siniri o
derse gitsende anlamıyosun yetmiyo
lafazan:
zaten dinleyemiyorum ki
benim ders dinleyebilmem için
geyik dönmesi lazım
ben öyle aradan köşeden kulak misafiri olmalıyım
lisede hep öyle geçtim
m:
interaktif eğitim yani (gülücük)
lafazan:
şimdi herkes susuyor haliyl hocayı dinliyor
benim alışkanlıklarıma ters tabi (dil çıkarma hareketi)
m:
bizden iyi lise öğrencisi olur ama
üniversitede olmuyo
lafazan:
aynen öyle
profesyonel lise öğrencisi olsa keşke
lafazan:
öğrencileri hayata alıştırma işi yapsak
ergenlikte falan yardım etsek
ne süper olurdu *
m:
evet ya kesinlikle
süper hayat dersi veririrz
lafazan:
öyle valla
m:
sonra pişman olmazlar bizim gibi
lafazan:
evet gerekirse biz vururuz kafalarına sonra kendileri duvarlara vurmasın diye
:P
lafazan:
ulan varya geyik insanıyız işte
bizden bir bok olmaz diyorum
m:
kahve insanı olur
lafazan:
heh tam öyle
m:
oturduğumuz yerden dünyayı kurtarırız
millete söyleriz kendimiz bişey yapmayız
lafazan:
üff tam öyle
işte
teori insanı
pratikte sıçıyor
:P
m:
aynen öyle
her koşulda
işte final öncesi beyin bunlara çalışıyo
dersi sınavı resetliyo
lafazan:
valla öyle
ben dün çaydanlığı parlattım
m:
en güzel hayal ve teori zamanı
lafazan:
buzdolabını temizledim
m:
bende yengeme gittim oturdum koca gün
bugünde f1 izledim
...
kanal d de yayınlanan ve doğum kontrolünden haberi olmayanların yazdığı bir dizi.
bir erkek boşanmak üzere olduğu karısıyla son bir kez birlikte oluyor ve bam! kadın hamile. üstelik de bu insanlardan biri gazeteci diğeri siyasetçi. bu erkeğin kızı henüz lisedeyken kendinden yaşça büyük biriyle birlikte oluyor ve bam! kız hamile. hadi bunlar çocuk diyelim. bu erkek şimdiki zamanda evli olduğu kadından da ayrılmak üzere ve bu kadın da hamile. bu erkeğin beyin kanaması gerçirmiş olması hiç şaşırtıcı gelmiyor gerçekten de. *
çocuklarla bir yetişkinin diyalogunun yanı sıra iki çocuğun birbiriyle diyalogu da bu kategoride sayılabilir.
söz konusu olan iki çocuktan biri on yaşında bir erkek velet* alper, diğeri ise henüz iki buçuk yaşında bir bebecik* başak.
ufaklık, amcasının kopyası olmakla birlikte birbirlerini hem deli gibi kıskanıyor hem de hep birbirlerinin peşinde dolanıyorlar.
başak:aaper kalk o koltuk menim.
alper:kalkmayacağım işte.
başak:kaaalk.
alper:kalmam.
başak:(parmağıyla alperin belini gıdıklayarak)aaa aper poponda sinek geziyoo.
tabi ki alper de allah diyerek koltuktan atladı. bütün aile ve zafer kazanmış minik gülmeye başladık.*
onun müziğini sevmek için karadenizli olmak gerekmez tabii ama onun müziğini duyunca her nerede olursa olsun deniz kenarına iner karadenizlinin ruhu, yaylalara çıkar, memleketindeyken yaşadığı günlere döner. en çok o günleri özler. onu da özler ama onun sesini dinleyebilir yine de en çok bir daha sesini hiç duyamayacağı meleketinde bıraktığı babasını özler karadenizli.
iyi ki doğmuşsun kazın koyuncu. nasıl olsa sevilen insanlar gerçekten ölmez ki...
tatil için yanıma gelmiş kuzeni otogardan* otobüse bindirmeye gidilir. kuzenin bavulu eldedir. bir şeyler yemek için oturulur sonra kalkılıp otobüsün olduğu perona gidilir. her şey çok normaldir. kuzen otobüse binmeden önce *tuvalete gitmek ister. tekrar binanın içine girilir. tam da yemek yemek için oturulan yerin önünden geçerken, heralde elim boş durmasın diye, kuzenin elindeki çantası taşınmak istenir. kuzen o an elimin boş olduğunu farkeder. -bavul nerede? der. birden elde bavul olmadığı farkedilir ama bavulun tam da yanınızda masanın altında durduğu farkedilir. pişkin pişkin -ahan da burda! denir. *
odtü'de okuyan arkadaşlarla birlikte kampüse girmek için kapıdaki görevlilere bahane ettiğimiz yer. gerçi adamlar izin vermediler bayağı bir süre sonra kimlikleri bıraktık da girdik kampüse.
orta okuldayken fen bilgisi öğretmenimiz dilimizde tat almaya yarayan bazı tomurcuklar olduğunu, bu tomurcukların da asitli içecekler, sigara, alkol gibi şeylerle zara göreceğini söylemişti ve bizden yılbaşına kadar kola ve benzeri şeyleri tüketmememiz için söz almıştı. biz* de gerçekten o zamana kadar* hiç içmemiştik. tam yılbaşı gecesi* herkes oruç açar gibi kola içmeye başlamıştık.
mezun olduğunuz lisenin sitesine girmek, oradaki fotograflara bakmak ve bir arkadaşınızın sizin de içinde olduğunuz bir fotografı siteye eklediğini görmek. eski hocaların, arkadaşların hakkında yazılanları okumak. aynı liseden mezun olduğunuz ev arkadaşınızla yan yana bilgisayarlarda eskiye dair gördüğünüz detayları birbirinize heyecanla söylemek ve o günleri çok özlemek.
eve de gelmiş kimse yok
açmış bakmış dolabı
şeker de sanmış ilacı
yemiş yemiş bitirmiş
akşama sancı başlamış
kıvran kıvran kıvranmış
hastahaneyi boylamış
şeklinde devam eden sözlere sahip bir çocuk şarkısı. çocukları bilmediğiniz şeyleri yemeyin bakın böyle hastalanırsınız mesajı verilmektedir. güzel bir şey öyle her şekere benzeyen şey ağza atılmaz. üstelik ilaçların tadı da iğrenç olur.
buket uzuner'in yeni romanı. istanbullu olmak için istanbulda doğmak ya da türk olmak gibi zorunlulukları olmadığını daha ziyade istanbul'un bir sürü miletten, dinden, şehirden insanın oluşturduğu kültürünü kabullenmenin gerektiğini anlatıyor.
roman istanbulda yaşayan ya da yaşamış ve istanbulu seven insanlardan oluşan bir topluluğun teker teker düşüncelerini konu alan bölümler ve istanbul'un kendi düşüncelerinden oluşan birbirinin peşi sıra eklenen bölümlerden oluşuyor.
istanbullu olanların okurken etkileneceğini düşündüğüm bir kitap. yalnız havaalanı barında çalışan gencin bir bölümde ordu'nun bir köyünden olduğunu başka bir bölümde de trabzon'dan olduğunu yazıyor böyle bir şeyin dikkatinden kaçmasına şaşırdım. aslında karadenizli olmayan bir çok insan bu hataya düşüyor. nedense samsun'dan sonra bütün karadenizi aynı sanıyorlar. belki de ben doğu karadenizli biri olmasam bunu farketmeyebilirdim ama ben de bir rizeli olduğum için bunun ayrımına varmış olabilirim. bunun dışında da harflerin diziminde bazı hatalar farkettim.
ayrıca güzel okunası bir roman.
