mahkeme kararı ile kapatılmış olduğunu öğrendim. oysa ne güzel bir site idi. bir çok yazımı bu sitenin müzikleri ile süslemiştim. şimdi geri dönüp hepsini düzeltemem. mundar ettiler yazılarımı.
bir insanı önce dış görünüşü ve kılık kıyafeti ile tanırız. sonra konuştukça fikirlerini, duygularını öğreniriz. geçmişini araştırır , onu tanıyanlarla konuşuruz. kendi çevremizde davranışlarını izleriz. yine de onu tam olarak ne zaman tanırız ?
onun istediklerini yapmadığımız ya da istemediklerini yaptığımız zaman. çoğu zaman hayalkırıklığıda olabilir bu deneyim. buna hazırlıklı olmak lazım.
ne de olsa sevgiler nasılda nefrete dönüşüyor öyle değilmi. o kadar da bencil insan.
sevgisini verdiği insandan bedel istiyor nefret faturası keserek..
bu kadar saçma salak bir iç sızlaması olamaz. olmamış arkadaş yapamamışız. yok benzini bitmiş, bir daha yap seni tutanmı var. şimdi yap. bu sızlanmalar falan komik. isteyen yapardı. engel yok. engel kafalarda.
hiç de bir şey olmaz. abartılması şımarıklık olsa gerek. patlıyor sonra geçiyormuş gibi oluyor, aslında geçmiyor, kendi kendine telkin ederek sakinleşmeye çalışıyorsun. aslında anlamak çözmeye yetmiyor. öyle kalıyor orada. seninle beraber sakince takılıyor. öldürmüyor üstadım.
