Okulda Toplum Gönüllüleri topluluğu kurma hayali ile yataktan kalkıp bilgisayarın başında işe yarar bir şeyler ararken kendimi burada bulduğum doğrudur. bu arada entry ararken yarım saatim gitti lan.
evvela kabullenememek gözleri yahut sesi aklına geldiğinde toprağın altına, yanına girme isteği.. akabinde ise farkında olmadan anıların, acıların zamanda kaybolup gitmesi. ara ara bilhassa ölüm yıllarında hatırlayıp yine aynı kalp ağrısıyla fakat bir parça azalan gözyaşı ile hayata devam etme çabası işte..
