1 haftalık bursa gezimizde duvar yazısı olarak 5-6 farklı yerde gözüme çarpan slogan. kocaelisporlu olmama rağmen hoşuma gitti. bizim bursa, trabzon, kocaeli gibi kendi şehrinin takımını tutanlara ihtiyacımız var. türk futbolu için..
dün gece yozgatlı kız arkadaşımın evine misafirliğe gittim. sofranın ortasında koca bir tepsi, jöle kıvamında hamurlar, herkesin önünde acılı, ekşili bir çorba. zorla bana da yedirdiler. hayatımda bu kadar enteresan bir yemek yemedim. hamurları çorbaya banıp çiğnemeden direk yutuyoruz filan. anlamadım mantığını ayıp olmasın diye sormadım da..
seda bakan ve çağlar çorumlu gibi filmin gerçek kimyası dışında ki oyuncuları kadroya almak ile bence büyük bir hata yapmış cem yılmaz. aynı zamanda neden 216 karakterini seçtin ki be cem abi komik bir karakter değildi zaten en başından beri. arif v garavel usta olsa eminim daha güzel bir şey çıkardı. ama cem yılmaz zaten goranın devamı gibi yapmamış filmi. iftarlık gazoz tarzı bir görüntüsü vardı filmin. tabi ki filmin güzel bir yanı var, oda farah zeynep abdullah.
hiç merak etmedim, dün gece arkadaşımın ısrarı sonucu galatanın aşşası yani karaköy iskelesinin hemen yanına oltayı attık. akşam 8 den gece 4 e kadar olta hareket bile etmedi. arkadaş o kadar hasta ki saatlerce oltanın ucuna baktı sıkılmadan.. ne kadar ısrar etsem de ''sabır çok önemli bekle'' cevabını aldım. resmen götüm dondu deyimini bizzat yaşadım. sonuç olarak elimiz boş götümüz yaş evlere dağıldık. kesinlikle tavsiye edilmez..
bu dizide 'fuat' diye bi karakter var. dikkatli izlediğiniz zaman ve biraz sinama kültürü olan biriyseniz kesin fark edeceksiniz, bu karakter gary oldman efsanesinin canlandırdığı norman stansfield karakterini bire bir taklit ediyor.
bu zamana kadar ki en kötü seri olmuş. bilmiyorum yada benim emektar yüzünden çok kalitesiz görünüyor grafikler. hem maç motoru, hemde arayüz çok kalitesiz duruyor. bilen anlayan biri varsa yeşillendirirse çok makbule geçer.
benim içinse hayatın anlamı. bir zamanlar 3.lig bile görmüştüm. çok takım dolaştım, belki biraz daha çalışkan olsaydım şuan bal ligi yerine 2.ligde falan oynardım.
stoper adam kazandığı her kafa topunda yeniden doğmuş gibi olur. her top kaptığında yüzünde güller açar öyle bir mevkidir bu.
ben çok bitişler yaşadım, çok vedalar ettim. hani çok büyük bir şey gibi görünen bu bitiş aslında hayatta ki en ''duygusuz'' bitişti. üniversite arkadaşlarımın, hocalarımın ne kadar samimiyetsiz olduğunu anladığım andır ayrıca. herkes kendi yoluna gidiyor yani kimsenin umrunda değil yaşananlar. ulan yemin ediyorum ortaokulun bittiği an daha duygusaldı.
