Facebook kullanmayanlar için minik ardanın koskocaman hikayesi şu şekildedir:
ARDA iÇiN...
Arda’nın, dolayısıyla bizim hikayemiz Şubat 2014 te başladı. Bilemezdik ki karanlık bir güne uyandığımızı. Oğlumu okula gitmesi için uyandırdığımda bir isteksizlik ve kırgınlık fark ettim. Gün içinde merak edip okula uğradığımda halsizliğinin arttığını ve yürümede zorluk çektiğini gördüm. Hemen U.Ü.T.F. aciline geldik ve serüvenimiz başladı. Oğlum7,5 yaşında idi ama hastalığı yaşına yakışmayacak kadar büyüktü. Adına Lösemi dediler .
ilk günlerimiz çok zor geçti. insan evladının küçücük yaşta kanser olmasını kabul edemiyor. Kanser, sanki büyük insanların mücadele edebileceği zor ve Arda’mın bedenine çok ama çok büyük gelen bir gömlek gibiydi.
Hastalık hakkında bilgi edinince umutlanmaya başladık. Evet zordu, ama neden olmasın dedik. Çocukluk çağı kanserlerinden en iyi yanıt vereniydi. Hep birlikte bu işin üstesinden geliriz dedik. Nitekim Arda tedaviye iyi yanıt verdi. O kadar iyi bir tedavi süreci geçirdik ki tanı anından 9 ay sonra okula geri döndü. Bir yanımız tekrar korkusuyla çırpınırken bir yanımız da hayata dair planlar, hayaller kurmaya başlamıştı bile…
Ve kasım 2015 te tekrar yıkıldık. Arda’nın hastalığı tekrar etti. ilk tanı anı da zordu elbet ama hastalığın tekrar etmiş olması daha ağır geldi. Hocamız hastalığı erken tekrar eden çocukların tedavi sonucunun çok yüz güldürücü olmadığını söylese de kısa süreli umutsuzluğun ardından yine mücadele ederek bu işi başaracağımıza kendimizi inandırdık. Çünkü oğlumun yaşam enerjisi içimizdeki tüm sönen mumları tekrar yakmıştı.
Ağır kemoterapilerin ardından Haziran 2016 da Arda Kemik iliği Nakli oldu. Nakil sürecimiz güzel geçti. “Yaşasın oğlumuz yeniden doğdu!” diye düşündük. istanbul’dan evimize dönebilmenin sevincine paha biçilemezdi. Haftada bir istanbul’a kontrollere gidiyorduk. Ve yine planlar yine hayaller başladı.
Ama maalesef bu da uzun sürmedi. Nakilden üç ay sonra hastalık tekrar etti. Bu sefer ümitlerimiz iyice azalmıştı. Arda’mın küçük bedeni denenen son kemoterapilere de yanıt vermedi. Hocamız “isterseniz eve götürebilir, isterseniz de denemediğimiz kemoterapi kombinasyonlarını deneyebiliriz ama bilin ki fazla iyileşme beklentimiz yok.” dedi. Dünya başımıza yıkıldı, zaman durdu o an. Morfinin bile rahatlatamadığı ağrısıyla oğlumuzu eve de götüremezdik...
Beynim bir türlü oğlumu kaybedecek olmayı kabul edemiyordu. Dipten bir çıkış yolu mutlaka olmalıydı. Böyle bitmemeliydi günahsız bir yavrunun hayat mücadelesi. Üstelik oğlum yaşam enerjisi ile dopdoluyken... Arda’nın, oğlumun, canımın :”ANNE BU YAŞADIKLARIMI, YAŞADIKLARIMIZI BiR GÜN UNUTUR MUYUZ?” sorusu ile gözyaşımızı sildik ve “Haydi kalk bir yolu vardır elbet, hiçbirşey tedadüfi yaşanmıyor hayatta...”dedik eşimle beraber.
internet üzerinden yaptığımız araştırmada yurt dışındaki bir çalışma karşımıza çıktı. Özellikle Arda’nın durumunda olan dirençli lösemililer üzerine bir çalışma. %93 başarı oranlarından bahsediyordu. Hocamızın da yardımı ile Londra ve Seattle daki çalışmayı yapan hastanelerle iletişime geçtik. Seattle’ daki hastaneden olumlu yanıt geldi. Oğlum hayatta ve onun için büyük bir umudumuz var artık.
Yine karanlıkta bir mum ışığı göründü bize. Aynı zamanda bu tedavi kimbilir Arda ile birlikte kaç çocuğa umut olacak?
Arda Seattle Childrens Hospital tarafından tedaviye uygun bulundu fakat bizden tedavi bedeli olarak 455.000 $ talep ettiler. Hatta nakilde orada yapılırsa 1.000.000 $ talep ediyorlar. Amacımız kanserli hücrelerden kurtularak ilik naklini tekrar Türkiye’de yaptırmak.
Miktar çok fazla fakat ucunda oğlumuzun hayatı olabilir belki. Ne yapıp edip denemeliyiz. Bizim yerimize hangi anne baba bunun mücadelesini vermez ki. Şu an Uludağ Üniversitesinde oğlumun Amerika ya gidebilmesi için gereken kemoterapi tedavisi görüyoruz ve bu miktarı toplamak için mücadele ediyoruz. Zaman darlığının olması da ayrı bir zorluk. 20-30 gün içinde Amerika’daki tedavisine başlanması gerekiyor.
Ben hemşireyim, eşimde makine mühendisi. Tüm varımızı yoğumuzu oğlum için harcamaya hazırız. Oturduğumuz evi ve arabamızı satışa çıkardık. Bunlarla birlikte miktarın ancak dörtte birini karşılayabiliyoruz..
Umarım bu bizim için en dip noktadır. Artık buradan çıkışa geçmek için dua ediyoruz.
Yüreği yaralı bir anne olarak, oğlumun hayatını kurtarmak adına önümüze gelen bu fırsatı değerlendirmek için bize el uzatmanızı diliyorum. Ve dua ediyorum. Allah hiçkimseye bizim yaşadıklarımızı yaşatmasın ...
Suzan ZAĞARALI ADALI
Ev+araba+nakit birikimimiz: 125.000 $
Arkadaş+aileden toplanabilen: 30.000 $
