Şu küçük afacanlar bana da nerede o eski bayramlar dedirtti ya, pes doğrusu. Aman ha hemen söyleyeyim, öyle yaşını başını almış biri de değilim ayrıca.
Az önce kapının zili çaldı, anneannem ''Ecem bi bakıver bakalım kim gelmiş'' dedi.
Kapıyı açmamla üç-dört tane afacanla karşı karşıya geldim.
iyi bayramlar deyip elimi öptüler.
Ben de şeker ikram ettim, sonra içlerinden biri ''harçlık yok mu abla'' dedi.
Yok ablacım, ''şeker var'' dedim.
Yahu biz o yaşlarda şekere, çikolataya eyvallah edip, muazzam derecede sevinirken, geçen bu zaman içerisinde ne değişti? *
Vize haftasındayız. Sınav çıkışı arkadaşlarla durum değerlendirmesi yaparken farklı bir bölümde okuyan arkadaşın biri geldi yanımıza.. ”gelin sizi çok güzel bir mekana götüreceğim değişiklik olur hem” dedi.
Tamam dedik, koyulduk yola..
Kafe tarzı bir yer, ama kalabalık zınga zınk insan dolu..
Neyse geçtik oturduk bir masaya, siparişleri almak için garson geldi. Arkadaşlar verdi siparişini..
Dedim çay ne kadar..
15Tl..
Gayri ihtiyari biraz da yüksek sesle ”Yuuhh” demişim ve etrafımızda ki insanlar da dönüp bize bakmışlar, ayrıca verdiğim tepkiden dolayı yanımdaki arkadaşlarım rahatsız olup utanmışlar benden.
Ecem, ezik misin sen?.. ”rezil ettin bizi” dediler.
Dedim bunda rezil olacak bir durum yok, ben içmiyorum.. size uygunsa buyurun oturun ama benim pis fakir aklıma bir bardak çaya 15 lira vermek doğru gelmiyor.
Hadi size afiyet olsun diyerek kalktım masadan..
Yolda giderken de kendi kendime bu yaşadığım durumu düşünmeden edemedim.. neden musluk suyuyla demlenmiş ve neredeyse milli içeceğimiz haline gelmiş çayın küçücük bardağına o kadar para ödemeyi tuhaf bulmayan insanlar var? Acaba dedikleri gibi fazla mı? tepki verdim.. Gerçekten benim yüzümden rezil oldular mı?
Yaşadığımız bu dünyada cehalet kadar korkunç hiçbir şey yok.Birleşmiş milletler eğer barıştan huzurdan adaletten yana ise tüm dünyada cehalete karşı harekete geçmeli, mücadele vermelidir diye düşünüyorum. Trilyonlarca para insanlar birbirini öldürsün diye silahlara harcanacağına, evrimsel eğitim projeleri geliştirilse çok daha iyi olmaz mıydı?
Kaldırımlara konmuş araçlar yüzünden bildiğiniz yolda yürür duruma geldik. Yolda yürüyünce de kornolar, küfürler gırla. Sinirimden kaldırıma konmuş araçları tekmelememek için yada elime geçirdiğim kesici bir alet ile zarar vermemek için zor tuttum. (Sanki o an araçlara zarar verseydim eğer, samimiyetle söylüyorum içimde acayip mutlu olacağım hissi vardı.)
Van Gog akıl hastanesinde yatarken kardeşi Theo'ya yazmış olduğu mektuplarını okudum.
Aklımın almadığı o kadar mantıklı, akıllıca ve güzel mektuplar yazabilen birini nasıl olur da akıl hastanesine kapatabilirler!
''Ne çare ki benden üstün güçlere karşı gelemedim'' cümlesini okurken bile içimde duyduğum üzüntüye engel olamadım.
Mektuplarından anladığım kadarıyla her ne kadar akıl hastanesine kapatılmış dahi olsa mutlu bir kişiliği varmış. intihar etmesinin en büyük sorumlusu bu cümlede belirtilen ''üstün güçler'' olarak tabir ettiği kişilerden başkası olamaz.
Arkadaşımla buluşacağım kafedeyim şu an.. sanıyorum biraz erken gelmişim. Yan tarafımda kızlı erkekli bir grup var. içlerinden biri konuşuyor sadece.. komik bir şeyler anlatıyor, mimikleriyle etrafındakileri gülmekten kırıp geçiriyor. Konunun ne olduğunu anlamasam da, kahkaha seslerini duydukça başımı telefondan kaldırıp tebessüm ediyorum. Gülümsemek bulaşıcı diyorlardı ya, tamamen doğru bir ifade.. Yahu nasıl tatlılar anlatamam.. içimden ''kalk Ecem git yanlarına otur sen de'' desem de, cesaret edemedim. Gülen insanları seviyorum. Mutlu insanları da..
Sol habere göre, ''sağlıkta yaklaşan kasırga, bir yandan yoksullaşmayla emekçiler (özellikle asgari ücretliler) arasında hastalıkların artması, diğer yandan emekçilerin yararlandığı kamusal sağlık hizmetlerinin yeni kesintilerle bu artışa yanıt veremeyecek duruma gelmesiyle patlayacak.'' denilmiş.
Geçen hafta izmir’de bazı “kamu hastanelerinin” bahçe ve koridorlarında Said Nursi imzalı, "Hastalık bir definedir" adlı bir broşür dağıtıldı. Kapağında "hastalığın manası, güzel bir şey olmasa idi, Hâlık-ı Rahim en sevdiği ibadına hastalıkları vermezdi" yazan broşürde, ölen bebek ve çocukların "ferahlı, saadetli bir saraya gidecekleri" iddia ediliyor ve "ölen çocukların arkasından üzülmeyin, feryat etmeyin" tavsiyesinde bulunuluyor.
Kapağında "bu broşür içerisindeki parçalar Risale-i Nur külliyatından farklı kitaplardan bir araya getirilmiştir, gayesi imanları kurtulmasına vesile olmaktır" yazılı olan broşürde, "bu hastalık senin başında veya elinde veya midende olmasaydı, sen başın, elin, midenin sıhhatindeki lezzeti, zevkli nimet-i ilahiyeyi hissedip şükreder miydin?" sorusu soruluyor.
"Hastalık sabun gibi, günahların kirlerini yıkar, temizler" ifadesinin de yer aldığı 32 sayfalık broşür, bebek ölümlerine ilişkin öğütler veriyor: "Madem dünya bir misafirhanedir, vefat eden çocuk nereye gitmişse, siz de biz de oraya gideceğiz. ileride hem berzahta, hem cennette görüşülecektir. El hükmülillah demeli. O verdi, o aldı. Sabır ile şükretmeli."
''Birtakım şeyhlerin, dedelerin, seyyitlerin, çelebilerin, babaların, emirlerin arkasından sürüklenen ve falcılara, büyücülere, üfürükçülere hayatlarını emniyet eden insanlardan oluşan bir kitleye medeni bir millet nazarıyla bakılabir mi?” _Mustafa Kemal Atatürk_
"Hayat Güzeldir" filminin bir repliği vardır içime işleyen, 'iyilerin aptal olduğunu sandığımız yerde yitirdik insanlığımızı' diye...
işte biz şu sıralar, tam o yerdeyiz bence..
Kalmayan insanlığa en güzel mesaj bu sanırım.
Yine geldi çattı vize haftası. Her güne sabahın köründe başlayıp 3 sınav konur mu? Anasını satayım, normal günlerde gece 2 ler de yatan ben, vize haftasında akşamın 8 inde uyku komasına giriyorum. Bu nasıl yaman bir çelişkidir anlamadım gitti.
Sürüden olmayan, kendi yolundan giden, güler yüzlü, tabiri caizse çok fiyakalı biri.
Doktorluk yapıp şifa dağıtıyor..
Dağıtıyor dağıtmasına ama sosyal ortamda ben doktorum deyip hava attığı hiç olmuyor,
Tabiri caizse delikanlı konsept denilen türden bir abi kesinlikle.
Herkesin okumak için can attığı Galatasaray Lisesinden mezun olup, fanatik denecek kadar Galatasaray taraftarıymış..
Duru güzel bir kızı sevmiş sonra da evlenip iki de çocukları olmuş.
Gençliğinde,Jacques Brel, Léo Ferré ve Georges Moustaki dinlermiş..
Özellikle zor ameliyatlarında şarkıların cesaret veren sözlerinden güç aldığını dile getirerek arada kimsenin duyamayacağı şekilde kendi kendine mırıldandığı olurmuş..
Cerrahlar yalnız insanlardır dermiş.
Ameliyat öncesi radyolog, patolog birçok meslektaşı olmasına ve görüş almasına rağmen cerrahların ameliyathandede yapayalnız olduğunu söylermiş ve bunu da George Moustaki’nin bir şarkısı vardır ya hani, “Yalnızlığım” (Ma solitüde) ‘Uzun geceler birlikte geçiriyoruz başbaşa. Bilmiyorum nereye kadar gidecek bu ortaklık. Hayır ben hiçbir zaman yalnız değilim. Yalnızlığım benimle birlikte.’ sözleriyle anlatırmış.
Hayvanlara, doğaya, çocuklara, ailesine birde öğrencilerine düşkünlüğüyle tanınıp, hayattan zevk almasını bilen sol eksen biriymiş..
“Okumak yetmez bak etrafa kendin ol filan dermiş öğrencilerine..
Sol öğretilerden tutunda , Fransız rus klasiklerine kadar okumadığı tek bir kitap kalmamış .
” Fikirlerinizden nefret ediyorum ama onları ifade etme özgürlüğünüzü hayatım pahasına savunurum” lafı hayat felsefesi olmuş.
Kalitesiz okullar, çapsız akademisyenler, makam işgal eden aymazların ülkesinde böyle bir hocanın varlığı muhteşem değil mi sizce de..?!
içinde debelendiğimiz, modernleşmeyi ve yozlaşmayı iç içe yaşadığımız bu ülkeden kimse memnun değilim haliyle..
Ah abim,güzel abim, azsınız ama iyi ki varsınız.
Dilleri ağu, ruhları kara, elleri küfür insanların oldugu bu dünyada dimdik durabilen ruhu temiz, dili sabırlı, elleri güzel kokulu abim.
Sizin gibilerin hatırına dönüyor bu dünya.
Çok değişik insanların olduğu bir camiada sizin gibi tek tip adamlar azdır aslında!
''Magazin: insanları aptal yerine koyan, apolitik ve sorgulamayan bir toplum yaratma yolunda bir araç olan, insanların hayatını milletin gözüne sokup ünlülerin dedikodusunu yapan ve mahalle karılarının tv versiyonu olan sözde gazetecilik.
işte böyle bir şey magazin. artık seyirciye ana haberlerde bile gereksiz ne varsa haber diye izleten kendini kaybetmiş medyanın gelir kaynağı. Hülya Avşar’ın ne derdi var bilmemizi sağlar bu magazin, ama x şehrindeki Hülya’nın ne derdi var, ülkemiz nereye gider, kim ne kadar indirir cebe bu ülkede bilmemizi engeller. Ninnidir, masaldır. insanları uyutmak için güzel güzel, uzun uzun anlatılır durulur. Bu yüzden bilmem kaç tane magazin programımız vardır. Uykudan önce süt niyetine…''
Ciddi bir konu hakkında konuşurken karşımdaki fazlaca yavşak insanların kullanmasına tilt olduğum bi cümle vardı.“Abi ya neyin kafasını yaşıyorsunuz siz yea” O an zınk diye kalır arkasında da bu cümleyi sarf edene kafa göz dalasım gelirdi içimden.
Ama ne hikmetse, ne kadar sinir olsam da, aynı gıcıklıkla bu gün benimde kullanasım geldi bu cümleyi..
“Abi ya neyin kafasını yaşıyor bu insanlar”? diye birden bire, hatta en tiz sesimle bağırasım geldi..
Soruyorum..
Hepimiz aynı dünya üzerinde yaşamıyor muyuz ?
Birbirimizden ne farkımız var?
Hepimiz yalnızken başka birilerini aramıyor muyuz? yanımızda,
Hepimizin göstermediği yada gizlediği yaraları yok mu?
Önemli olan insan olmakla beraber, birlikte var olabilmek değil mi?
O yaraları birlikte sarabilmek değil mi ? Bu akıl denilen hani sadece insanda bulunan yegane varlığımızın görevi..
Ne garip bir şeymiş insan olmak yahu, hatta insanlığını da unutup başka şeylere kul olmak ne garip bir şeymiş..
''Zehirleyici etkisi de olan kafeinin öldürücü hale gelmesi için kilogram başına yaklaşık 150 mg alındığında mümkündür. 70 kilo ortalama olgun bir bireyde bu 10 mg’lık kafein alımı anlamına gelir. Küçük bir hesapla kafeinden ölmemiz için 200 kutu kola, 125 bardak çay veya 75 fincan kahve içmeniz gerekir. insan midesinin bunu kaldırması mümkün olmadığı için kafeini güvenle almaya devam edebilirsiniz, siz yine de aşırı dozlardan kaçının.''
Dürüstlük vicdana bağlı bir erdemdir.Her insanın dürüst olmasını isteriz ama dürüst olmalarını bekleyemeyiz.Ama biz dürüst olabilir ve çocuklarımızı da öyle yetiştirebiliriz.Şunu unutmayalım ki dürüst olanlar er yada geç her zaman galip gelirler.Gerçekler gizlenemez.
“Dost aramaya çıktım” dedi.
“Bulabildin mi?” diye sordu ses.
Başını iki yana salladı, “Bulamadım” diye mırıldandı...
“Devam edecek misin aramaya?” diye sordu ses...
Yine başını salladı, “Vazgeçtim” diye mırıldandı...
“Bu kadar çabuk mu?” diye sordu bu sefer ses.
“Tâkatim kalmadı” dedi.
“O gelsin sana” dedi ses, “Bekle o bulsun seni; geze geze varamayacağın yerler var, araya araya bulamayacakların var, sadece senin istemenle gerçekleşemeyecek düşler var.”
Eğer hayal kurabilir, fakat hayallerinin
esiri olmazsan,
eğer düşünebilir, fakat düşüncelerinin
kölesi olmazsan,
eğer iş işten geçtikten sonra kalbini,
sinirlerini ve enerjini
tekrar seferber edebilir ve gayene ulaşmaya çalışabilirsen,
eğer ne sevdiğin dostlarının,
ne de düşmanlarının sözleri
seni incitmezse,
eğer herkese kıymet verir,
fakat kimseye fazla
güvenmemeyi bilirsen,
eğer her dakikanın altmış saniyesini faydalı olarak
doldurabilirsen,
işte o vakit,
dünya da,
içindeki her şey de senindir...
Kadınlar olmasaydı ne olurdu biliyor musun bayım..
Kalbini deli deli çarptıran aşk olmazdı,
için için seni kemiren kıskançlık olmazdı,
bedenini titreten doyuran şehvet olmazdı,
anne elindeki şefkat olmazdı..
Moda olmazdı, zevk olmazdı, zarafet olmazdı..
Evini çekip çeviren olmazdı,
hastalandığında başucunda duran bir tas çorban olmazdı,
temiz çamaşırın, kravatını bağlayanın olmazdı..
Paşam dediğin oğlun, prensesim dediğin kızın olmazdı.
Yuvan, ailen, ailece gezmelerin olmazdı..
Annen olmazdı, kızkardeşin olmazdı, eşin olmazdı.
Velhasıl sen olmazdın be adam, sen olamazdın.
Onun için elini kaldırmadan önce,
o küçümsediğin kadına, bunları bir düşün istersen.
Düşün ve anla artık,
ne büyük bir nimettir sana bahşedilen...
_Alıntı_
Kime ya da neye göre...? Hanım olmanın standardını kim belirliyor...? Kimin kurallarına uygun yaşarsak hanım kadın sayılabiliyoruz...? insanları kalıplara sığdırma, kahrolası standart insan yaratma çabanız neden... (!)
ALLAH bile gücümüze inanıp, bize anneliği bahşederek insan neslini himayemize vermişken, sizin bizi hep bi adım geride durması gereken, saçı uzun aklı kısa varlıklar olarak görmeniz neden...(!)
Eskidendi o balo salonlarında arz-ı endam edip, evinde kanaviçe işleyerek, camın önünde beyinin eve gelişini bekleyen, çıtkırıldım Filiz Akın modeli kadınlar paşam... Kadın olarak bizde sizin kadar hayata karışıyoruz... Sizin yaptığınız her işi yapıyor, her yüke omuz veriyoruz... Sizin gözünüzde bizi hanımlıktan çıkaran, doğru bildiğini sonuna kadar savunan, hakkını kimsede bırakmayan küfürbaz efe tavrımızsa;
emin olun çoğumuz " GÜÇLÜ KADIN " olmak istemedik, güçlü olmak zorunda bırakıldık... O yüzden bugünkü EYVALLAHSIZ tavrımız kimsenin zoruna gitmesin...!!!
Yine söylüyorum: Asaletin asilikten geldiğine inananlardanım... Toplum tarafından takdir edilen elalemin hanım kızlarından biri olamadığım için özür dilerim anne...
Satırlarıma son verirken; karıncanın belini incitmeden becerenlerin nezaketini makbul sayıp, bizi hanımlıktan afaroz eden zihniyetinizin ayrıca ALLAH belasını versin..!!!
