6 sene önce filan o sıralar çok kimse tarafından tanındığını sanmam lakin şu sıralar adını fazlaca duyduğumuz birine, baya takıntılı bir şekilde hoşlanmıştım. neler yaşayıp, hayal etmedim ki.
6 mayıs 2002'de elon musk tarafından kurulan bir uzay şirketi. bugün gerçekleştirilen "crew dragon" isimli uzay mekiği ile ilk insanlı uçuşu gerçekleştirmiş bulunmakta. tarihte ilk defa özel bir şirket uzaya insan gönderdi. daha nicelerinin olması dileğiyle.
19 saatlik bir zaman kadar uzay kapsülünün içinde kalacaklar. o astronotların yerinde olabilmek için nelerimi vermezdim böyle bir deneyim yaşamak inanılmaz olurdu eminim.
kendi duygularımı görmezden geliyorum, mantık dışı korkular yaşıyorum, kararsızım, tutarsızım, çok fazla düşünüyorum, kendime güvenmiyorum, hemen sinirleniyorum, sevdiğim kişilere karşı açık sözlü olamıyorum, bazı şeylerde kendimi ifade edemiyorum.
sana söyleyecek çok sözüm var ama artık ne söyleyecek takatim kaldı ne de yazacak. söylemek istediğim yalnızca, senin yanlışını bana da yaptırmak istediğin zaman anlamıştım nasıl biri olduğunu.(o kadar da kurtarmaya çalıştık yine de yaranamadık.)
gereksiz mi? ne düşünceler var kim bilir o aklının içinde. sana zararı dokunmayan hayvanlara böyle gereksiz bir ithamda bulunman nasıl biri olduğunu açıkça gösteriyor zaten.
benim hakkımı yemişsiniz resmen. bir arkadaşım var yaşları aynı ya da en fazla bir yaş var aralarında çok eğleniyorlar. benimle aynı kafadan düşünen bir kuzeni olsa keşke.
böyle bir genelleme olduğunu sanmıyorum. genellikle ilk zamanlarda tanışıp evlenenlerin, mutsuz olduğunu düşünüyorum tabi öyle olup yıllardır birbirini tanıyanlardan daha mutlu olanlarda olabilir. birbirlerini seviyorlarsa çok sıkıntı olacağını düşünmüyorum.
aralarından birkaç tane güzel kurgulanmış romanlar var. bazı korku hikayeleri de gayet okunabilecek derecede ancak wattpad uygulamasını kullananların da bildiği gibi saçma denecek şekilde yazılmış olanlar da var. kim bilir belki kendilerini geliştirebilirler. hayal gücünü sınırlandırmamak lazım, hayal gücümüzü sınırlandırır ve sadece başkalarının hayalleriyle düşünürsek her zaman yerimizde sayıklarız. wattpad platformu da böyle gençlerle dolu mesela mafya şeyleri filan yazılmış ve fazla okunmuşsa, herkes öyle yazmaya başlıyor. okunma sayısına göre hikaye yazılmamalı eğer öyle olursa bu sizin yazdığınızdan çok başkasının yazdığı bir yazıya dönüşüyor. kendi kurgunuz ve edebi bilginizle çok daha iyi olacağına eminim.
2 kere çaldılar. şimdi gülüyorum ama yani 2 kere de nedir gerçekten. 1.si 4.sınıfta filandım galiba kardeşime öğretiyordum düştü sonra işte eve götüreyim derken bisikleti orada bıraktım. geri geldiğimde yoktu diyebilirsiniz bırakmasaydın ama binanın önündeydi zaten.
2.si de yeni taşınmıştık bodrum yoktu, o yüzden apartmanın girişinde demirli yere kilitledim. sonra bir zaman tur atayım bari diye düşünmüş aşağı inmiştim ama yoktu. komşulara sorduk gördük ama biz onların sandık dediler. böyle işte.
ben de dahil çoğu insanın düşüncesi budur. "Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil, insanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile. Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum."
ölüme bir gün daha yaklaştık. o acı hayatlar bir gün daha bitirdiler biz beğenmezken hayatımızı onlar ölüme bir gün daha yaklaştık diye sevindiler. o kadar acı yaşamlar var ki bazen hayata olan sitemlerime kızıyorum, diyebilirsiniz herkesin derdi kendine ancak daha kötüsü de var. bir gece daha bitti. kiminin sevdiği var ya da yok yine sabah oldu hiç bir şey değişmeden.
Paypal'ı sattıktan sonra kazdığı o milyon dolarlar ile 3 farklı endüstri ile 3 farklı şirket kurmuş olan insan. Uzay da SpaceX, otomotiv de Tesla, enerji de Solarcity. Hangimiz o kazandığımız dolarlarla bunları yaparız ki. 17 yaşına kadar Afrika'da büyümüş olup onca sorunun arasından kitap okumayı bırakmayışı, dünyayı değiştirebilme arzusu. "insanların parlak bir geleceğe sahip olduğunu bilerek ölmeyi tercih ederim." dediği bu sözden de anlamış olduğunuz üzere. Yapmış olduğu girişimlerin arkasında olan bu söz "Neyi bilmediğiniz hakkında hiç bir fikriniz yok."
Ve işte sevgisi yüreğime hatta şu koca dünyaya bile sığmayan , kendimce büyük zannettiğim bu aşk hikayesi , bu üç beş cümleye sıkıştırılmış ve bitmişti.
Geceleri uyuyamayacak dereceye gelip, kendini pişman hissetmemek içini onu yapacağım şunu yapacağım diyerek uyumaya çalışmak ancak hiç bir zaman bunun etkisinden kurtulamayacağını sanıp ağlayarak özür dilemek. Bir süre sonra unutacağını o an ki düşüncelerin öyle olduğu için pişmanlığının yatışacağını bilmek. Bu hayatta her şeye alışıyoruz, her şey zamanla geçiyor. Sadece sabra ihtiyacımız var. Ancak şunu biliyorum ki her aklıma geldiğinde kendime ne kadar aptal olduğumu söyleyeceğim.
