2016 yapımı italyan filmi. olay tek düze bir mekanda geçiyor. çocukluk arkadaşı olan dört bey ve onların eşleri akşam yemeği için bir evde toplanırlar. daha sonrasında da aralarından biri herkesin telefonlarını masanın üstüne koymasını ister. bundan sonra telefona gelen mesajlar ve aramalar herkese paylaşılacaktır. bu şekilde bir oyuna başlarlar ve bir dizi olaylar peşi sıra gelişir.
ufak bir içerik bilgilendirmesinden sonra filmle ilgili yorumumu paylaşmalıyım. film tek bir mekanda geçiyor fakat buna rağmen akış hiç bozulmamış. yani filmi bir tiyatro sahnesine kolaylıkla uyarlayabilirsiniz. aslına bakılırsa yönetmen pek cesur. tek bir sahne içinde bu kadar uzun süre kendini izlettirebilmesi müthiş. izlerken sıkıldığım hiç bir an olmadı. ve film hikayesiyle aslında çevremizdekileri pek de iyi tanımadığımızı, insanların tüm pis işlerini o küçük telefonlara hapsettiklerini çok da güzel anlatmış. imdb için de linki şöyle bırakıyorum: http://www.imdb.com/title/tt4901306/
kendisi savunmasında adalet mekanizmasının işlemediğini, şuanda da hukuka aykırı bir şekilde yargılandığını beyan etmiş. insanları kışkırtıp ellerine silah tutuşturarak dağa çıkardığında ya da yine bir takım insanların beline bomba bağlayıp onları sokağa saldığında, masum insanların ölümüne sebep olarak adaleti sağladı herhalde. bahsettiği adalet anlayışının elini kana bulamaktan öteye gitmediğini düşünüyorum.
