içinde bulunduğum durumdur. bir insana nasıl bu kadar alıştım, bağlandım, sevdim anlayabilmiş değilim. sadece yanında olmak varlığını bilmek bile yeter ya hani huzur verir insana, o huzurdan o kadar mahrumum ki içimi parçalıyor resmen. fotoğraflara bakmak anıları düşünmek yetmez oldu. sarıldığımız anları hayal edip yastığa sarılmak göz yaşlarını tutamamak nedir.. resmen işkence.
konuyu tamamen yanlış anlamış öğretmenlerimizden biridir. eskiden bu tarz ödevler yoktu kimsenin böyle bir fikri de yoktu. bir çok kişi bu muhafazakâr popülariteye kapıldı, söz konusu öğretmen de onlardan sadece biri.
yaşadığım ilişkidir. sadece bakışarak da konuşabilmek mümkündür. karşılıklı olarak birbirinizi düşündüğünüz için hata yapma riskiniz azalır. çabuk değişebilen ruh halinizden anlayan birinin olması güzel.
