sanıyorum içinde bulunduğumuz an. liseli ergen sohbetlerinden ve hiçbir bilgisi olmadığı halde siyaset yapmaya çalışanlardan sözlük çekilmez olmuştur. bu yüzden bugün girilen başlıklar yerine rastgele başlıklara yazıyorum daha çok. bir ayar çekmek lazım ama nasıl?
samimiyetsizdir. çünkü her zaman daha fazlasını ister insan. bir eviniz olur daha büyüğünü istersiniz. daha büyüğü olur çok daha büyüğünü istersiniz vs...
asansör kapısını tam açacakken başka bir kattan çağırılması. dün yaşadım olayı. marketten dönüyorum. elimde poşetler, malum iftar hazırlığı. sol elimdeki poşetleri sağ elime aldım kapıyı açmak için. elimi uzattım, parmak uçlarım değmişti kapı koluna ama kavrayamadan bir ışık hüzmesiyle doldu asansörün içi. sonra bir ses. asansör kapısı kilitlendi. tüm bunlar asansörün başka bir kattan çağrılmış olduğunu anlamaya yeterdi ama pes etmedim. sıkıca kavradım kapı kolunu ve çektim kendime doğru defalarca. içteki otomatik kapı kapanmaya başladı. tüm ümitlerim tükenmişti. çaresizce bıraktım kapı kolunu ve o an geldi. küfrettim asansörü kimin çağırdını düşünmeden. küfrettim ağzıma geldiği gibi ramazan olduğunu bile bile. küfrettim kaderime. küfredilesi bir durumdu çünkü bu yaşadığım. ben de yapmam gerekeni yaptım...
aile boyu diye aldığınız cipsin sadece beşte birlik bölümünün dolu olmasından kaynaklanır. raftan alırsınız cipsi ilk olarak. ücreti ödedikten sonra cipsi yiyebileceğiniz rahat bir yere gidersiniz. bu ev, park, yarım kalmış inşaat gibi yerler olabilir. yolda giderken anlarsınız aslında poşetin sadece beşte birlik kısmının dolu olduğunu ama kabullenmek istemezsiniz. içi dop doludur diye düşünürsünüz. ve o an gelir, cips poşeti açılır. küfretmek gelir içinizden, çoğu kez de edersiniz. kurduğunuz hayaller suya düşmüştür artık. göz yaşlarınız cipsin tuzuna tuz katar. hıçkırıklar eşliğinde bir bir indirirsiniz cipsleri mideye. dibini bulmak çok vaktinizi almayacaktır merak etmeyin. çabuk dinecek acınız.
bu hep böyle olmuştur ve aramızdan bir idealist poşeti ağzına kadar dolduracak bir cips fabrikası kurana kadar da böyle devam edecektir.
itiraf ediyorum
dersane hocamı sevmezdim. ben ve bir kaç arkadaşla pek ilgilenmezdi ders çalışmıyoruz diye. bir gün odasına bir öğrenciyle konuşuyordu. anahtarı kapıda bırakmıştı. aklıma bir fikir geldi. etrafı kontrol ettim önce kimsecikler yoktu. sonra kapıyı kilitleyip uzaklaştım ordan. dışarı çıktım. kalbim hızlı hızlı atıyordu. arkadaşlarla konuşarak rahatlamaya çalıştım. geldiğimde hala içerdeydiler, kimse geçmemişti ordan. kapının camına vuruyorlardı. onlara baktım önce, durumu belli etmemeye çalışıyordum. kapıyı açtım şaşkın bir şekilde. hoca oradan ayrılırken onu bul ve bana söyle demişti yanındaki arkadaşa. çok kızgındı. ben gülmüştüm kıs kıs şuan yaptığım gibi.
çok rahatlamıştım. şimdi daha da rahatladım. yine olsa yine yaparım.
oldukça normal bir durumdur. şaşılacak birşey yoktur. eve ekmek gerekir ve 15-20 metre uzaklıktaki bakkala gitmek için üstünüzü değiştirme gereği duymazsınız. ayağa bir terlik geçirir ve ekmek almak üzere yola çıkarsınız. dışarda görüntünüzü almak için bekleyen paparaziler yoksa gönül rahatlığıyla ekmek alabilirsiniz.
üye olduğu web siteleri dışında kutlama mesajı gelmeyen insandır. başta üzülür, kırılır ama alışır sonra. ben gibi... kimsenin doğum günümü hatırlamasını beklemiyorum. eskiden facebook sayfamı, mail kutumu sık sık kontrol ederdim doğum günlerimde. artık etmiyorum, kimse kutlamayacak çünkü. aile içinde ufak bir kutlama yapılır pastaneden alınan küçük bir pastayla, hepsi bu.
ingilizce-türkçe ve türkçe-ingilizce çevirilerini pek tavsiye etmediğimdir. kelimeleri çevirip anlamı çıkarın.
bunun dışında internette gezinirken girdiğiniz bir sayfada bilmediğiniz dilde bişeyler yazıyorsa panik yapmayın. aracın dil algılama özelliği de bulunmaktadır. bu sayede facebookta bir çok arkadaşımın kimse anlamaz diye değişik dillerde yazdıkları statusleri deşifre etmeyi başardım.
şu sıralar bölümlerini arka arkaya verdiği doktorlar dizisiyle bıktırmıştır. bundan önce cennet mahallesi vardı. yaz bitmeden doktorlar biterse ne yayınlayacağını merak ettiğimdir.
öğrenci yurtlarında daha sık kullanılan emir cümlesi. komuta uymak gerekir zira ilerleyen dakikalarda "uyuyun lan" daki "lan" çıkarılıp yerine eklenen kelimeler kavga sebebidir. uyumayacaksanız odadan çıkmak da bir seçenektir.
kendisine sorarsanız hiçbir eksikliğini hissetmiyordur. gayet memnundur hayatından. hep böyle devam etmek ister.
okumaya bir başladınız mı bırakmak istemezsiniz oysa. okudukça içinizdeki boşluk büyür, hiçbir zaman dolduğunu hissetmezsiniz o boşluğun. okumak da böyle bişey işte.
"Seninle benim aramdaki fark kardeş, sen kendin için yalvarırsın ben sevdiklerim için. Seninle benim aramdaki fark kardeş, sen adamlarına öldürmeyi öğretirsin. Ben ölmeyi. Öldürmek için gelen öldürmeden dönebilir ama ölmek için gelen...?"
bir çok şeyin yapılmasına olanak tanıyan vücut pozisyonu. sırtüstü yatmak mesela. kimileri inme riskini arttırdığını söyler ama ben çok severim sırt üstü yatmayı. sırtüstü yüzmek, bana göre yüzmenin en karizmatik halidir. çimlerin üzerinde sırtüstü uzanmak, plajda sırtüstü uzanmak, aslında sırtüstü edinilen pozisyonların tümü uzanmaya dayanır. mekan değişir, üzerine uzandığınız şey değişir vs vs...
sınıfın toplanıp darp etmek suretiyle bana saldırması. ne olduğunu tam olarak hatırlamıyorum. biriyle tartıştım ve tartıştığım kişi bir anda sınıfı bana karşı ateşledi. sınıftan okul bahçesine çıktım. okul bahçesinde kimse yoktu. arkamdaki kalabalık gittikçe artıyordu. kaçacak yer kalmayınca pes ettim. kollarımdan ve bacaklarımdan tuttular bir iki üç deyip havaya fırlattılar. öğretmenler yetişti yardımıma. ondan sonraki sene evi taşımamızdan dolayı okuldan ayrıldım. yeni okulumda da böyle bişey yaşanmak üzereydi ki haber alıp hepsini müdüre şikayet ettim. müdür komşumuzdu. hepsini bi güzel dövüp gönderdi. sonra liseye geçtim, aynı olay el şakası adı altında her hafta yaşanıyordu. yazılılardan sonra, cuma günleri, kantin sırasında beklerken, karne günlerinde birikmiş streslerini boşaltmak için kullandılar beni. ben hep dayak yedim.
diyanet işleri başkanlığının somaliye yardım kampanyası. göndermeniz halinde 5 tl lik bir bağışta bulunuyorsunuz. kimse 5 tl den batmaz, 5 tl den de kimse zengin olmaz. gönderin bi sms.
oldukça geniş bir kullanım alanı vardır. bir kişiyi bir işten vazgeçirmek için gösterilen çabanın sonunda söyleniyorsa başarısızlığın alametidir. herhangi bir konuda görüş bildirdikten sonra söylenmesi konunun hassas olduğunu ve görüş bildirenin sonuçlardan etkilenmek istemediğini gösterir vs vs...
olması mümkün olmayandır. bahsi geçen kanaldaki hayvancağıza kim bilir neler yaptılar da maydanozu yemiyordur. belki maydanoza bişey sürmüşlerdir.
sonuç olarak tvde görülen bişeyin hemen sözlükte konu olarak açılması olayına yarım saat içinde 2. kez rastlıyorum.
zamanı çok değerli olan kişilerin yapması muhtemeldir. artist olarak bakılması ise bakanlardan kaynaklanır. herkesi kendileri gibi sanarlar. herkesin çok fazla boş vakti olmayabilir. öte yandan kitabı gösteriş amaçlı kullananlar da yok değildir bu ülkemde. olsun yine de bırakın, belki birileri onun gerçekten kitap okuduğunu düşünür ve ona özenir. kim bilir...
