bazılarının sandığı gibi ''sığıntı'' olmak değildir.
(#18502416) burada güzel ve tarihsel gerçekliği olan bir cevap verilmiş fazla söz demeye gerek yok.
tabi böyle düşünenleri de anlamak gerek, çünkü tarih boyunca ne osmanlı'ya ne de türkiye cumhuriyeti devletine karşı gelmiş bir topluluk değildirler, zaten anadolu coğrafyasından farklı bir ırka mensup kişiler de değildirler.
bugün gostivar kosova, üsküp gibi yerlere gidin, bütün köyler de halen daha türkçe konuşulur, sizlerin evlerinde olmayan o eski osmanlı bayrağı bulunur, şimdiki türk bayrağının aynı sayılabilir, hilal ve yıldız da biraz farklılık var.
bakacak olursanız bir halkı toprağından kaldırıp, hiç bilmediği memlekete iskan etmek çok acı gibi dursa da, o dönemin insanları bunu ''fetih'' anlayışı içinde gördüklerinden seve seve gittiler, hatta bugaristan'a iskan edilen kardeşlerimiz, bulgar zülmu altında yıllarca ezildi.
geri döndüklerinde 'hoop! siz kimsiniz'' demeniz için, tarihsel sürece vakıf olmanız gerek.
türklüğü yarıştırmak zaten aptalca bir olgu olmasına rağmen, nesep bağına ineceksek; ''türklük'' konusunda mangalda kül bırakmayanlar bilsinler ki, onlar yıllarca lafta türkçü oldular, atalarımız ise kan dökerek ve akıtarak bunu ilan ettiler.
tabi salt türkçülük anlayışı yoktu onlar da, islam'a hizmet olarak gördüler hiç bilmedikleri topraklar da yeniden bir medeniyet inşa etmeyi.
ve bazıları gibi ne geçmişte, ne de yakın dönemde; osmanlı'nın ya da türkiye cumhuriyeti devletini sırtlarından vurmadılar.
babaannemin 5 çocuğu aradan 60 yıl geçmesine rağmen kayıp, slovenya sınırında savaş sırasında kayboluyorlar ve o zamandan bu zamana haber yok. böyle acılar yaşadık biz ama sadakatimizi kaybetmedik, yine varız; ölmek için...
sadece küfürü hak eden terör örgütü.
ulan üyeleri üniversiteliler olsa ne olur? katil, her yerde katil.
bu amına kodum evlatları diplomalı diye masum mu oluyorlar, diplomalı orospu çocuğu oluyorlar sadece.
ortaya atılan savunma amaçlı argümanlara bakınca, değil üniversite bitirmek, alleme i cihan olsalarda adam olamayacaklarını ortaya seriyor zaten.
be aklını siktiğim öküzü, okumak cehaleti alsa da orospu çocukluğu, hainlik baki kalıyormuş demek ki. bunu görmek zor değil.
hakkında çok şey yazılabilir ama argümanlarınız yine ''ülke işgali'' ve halk savaşı zırvalarından öteye gidemeyecek.
ulan amerika olmasa, o sizin kürtçü babalarınız olan pkk var olabilir mi? onlar var olmasa siz nasıl var olabileceksiniz?
hadi siktirin amk.
halbuki neler yazıp neler söylemiştim.
bu elimden, bu klavyeden düşenlere bakınca kendine acıyor insan bazen.
şimdi ben kimim?
kaçıncı perde bu önüme set yaptığım.
kendime dönesim var.
mezopotamya merkezlidir.
ancak hz. ibrahim'in o bölgede doğduğu tartışmalıdır. hindistan'dan gelmiş olduğuna dair kayıtlar da var. hatta ebla ve naacal tabletlerinde adı da geçiyor.
inançlara nasıl bok atarımın derdindeki bir şizofrenin hezeyanıdır.
bak hakaret ettim sana, din çok kötü, çok kaka bişey değil mi?
akıl fakiri gariban.
varlığı doğal süreçlerle açıklayan fiziksel - felsefi metafiziksel kuramların bütünüdür.
bilim, inanç gibi olguların alternatifi ya da onun önermeleri çürüten bir olgu değildir, bu şekilde düşünenler; ateistik dünya görüşlerini, bilimsel olguların temellerine dayandırarak söylemiş olurlar.
aynı şekilde inançlı birinin, mesela newton'un çalışmalarından çıkardığı sonuçlara bakarak tüm bu sistematinin kaynağı ''kesinlikle tanrı'dır'' önermesi sunması gibi.
bilimin, din karşısına konulduğu süreç ise şüphesiz ki rönesans ve orta çağ avrupa'sı sonrası gelişmelerdir.
evet o dönem ciddi anlamda karanlık bir evreydi. sahibinde satılık cennet arsaları... ilgin.
bilim sanıldığı gibi metafiziksel dünya ile olan münazarasında onları egale eden bir olgu değildir ve hiç olmadı. bu, sadece bilimi sizlerin nasıl konumlandırmak istediği ile alakalı felsefi bir tercihtir.
bilim metalaştırılacak bir olgu değildir, çünkü içinde ''inanç'' önermeleri yoktur.
bilim, bağnazlığı fikirsel bazda kabul etmez, bunu temel alır. bunu yaparken, din gibi sosyal bir yapının konumunu bilir.
epistomoloji fakirliği insanların kafasında bilimsel ilginin nereye konumlandırabileceğini ortaya serer.
bilim, bir put, bir tanrı, bir yaratıcı, özgürlüğün olmazsa olmazı kuramlar değildir.
bilimdeki esarete gelince, metodolojik naturalizm argümanı kendilerine ''bilim insanı'' yakıştırması yapanlara ilkesizlik olacak yetecektir.
ezbere değil, tarihsel sürece bakarak konuşun.
ha sen bilime inanıyorsan bundan bana ne?
kafası onlar için bir çıkar yoldur, çünkü bir kişi tanım getirir, herkes onu kullanır. ama düşünmezler.
dogma? islam dogma ise din nedir? işlevsel boyutu nedir?
buna da kulp bulurlar.
anlatıp zaman kaybetmeye değmez, en azından sözlüktekiler için.
metodolojik olarak bir bağıntıları olmadığı için, birleşme ve ya ayrılma söz konusu değildir.
bilimin doğal süreçleri, neden ve nasıl sorularının ardından felsefi metafiziksel alana geçer. o evrede din ile bilim aynı çerçevede olabilir.
ayrıca din dogmadır, bilim araştırır soruşturur edebiyatını bırakın bu zaten bilinen bir şey, dine dogma deyince bilimimi teyit ettin?
birinden bir laf duymaya görün, ''din dogma hehhhee * '' kafası alayınızın ağzında sakız. bi bitin amk.
neyi savunup neyi yerdiğinizi bilmiyorsunuz daha.
bazen nefesimin kesildiğini hissediyorum.
öyle geziyorum parklarda, çocukları seviyorum.
sen aklıma geliyorsun sonra, sen bir şeyler anlatırken yanaşıp koklardım seni.
ben bir şeyler söylerken bir anda tutardın ellerimi, ellerin yüzümde dolanırdı. ne oldu diye sorduğumda benimsin ya, işte ondan mutluyum, bir sebebi yok derdin.
şimdi gel de gör. senden sonra neler oldu bir bak. senden sonra olanlara bakınca seni hiç hak etmemişim demek ki.
ben bu değildim, ben; seninle bendim...
unutma bizi...
göt baş açmayı kemalizme endekslemeden bir kısım seküler çevreleri ele alacak olursak, türbandan rahatsız olmaları ve insanların istediği gibi giyinme özgürlüklerinin olduğunu canhıraş savunarak çelişkiye düşmelerine rağmen, ''medeniyeti'' modernite üzerinden tanımlayanlara ilkesizlik olarak yeterince yetecek hatta artacak durumdur.
bazı naturalist ve dogmatik ön kabullerle ele alınan dindir.
öncelikle olaya tanrı anlayışı merkezli bakalım, ateizm şimdilik konumuzun dışında.
mesela bir deisti ele alalım.
yani rasyonel bağlamda bir tanrı olabileceğini ve inancını taşıyan bir insan.
deizmde genellikle görülen durum şu ki, bir tanrı var ancak evrene ve insanlara müdahalesi yok ve olamazda, olduğu anda o tanrı olamaz.
peki bunun rasyonel temelleri nedir?
bir tanrı varsa ve bizde varsak, yaratıcı gücün var etmesindeki amaç nedir?
şimdi tanrının benim ibadetime, secde etmeme ne ihtiyacı var, öyle şey olur mu önermesi gelecek, tanrı'nın senin ibadetine elbette ihtiyacı yok, aksine senin var. ama din olgusu konusundaki ön kabullerinden dolayı bunu içselleştirmen zor.
tanrı olgusu birinci argüman ve varlığı kabul ediliyor, bu bir;
peki din olgusu nedir? neden vardır ya da iddia edildiği gibi neden ''uydurulmuştur''.
eğer tanrı varsa ki deist birisi için tanrı vardır, inanır; peki tanrının varlığı var etmesindeki temel mantık nedir?
evreni ve canlı hayatı var edip, gelişi güzel kanunlarla yaşamı tekamül ettiren, müdahalesi olmayan bir tanrı fikri tutarlı değil, ateizm bu durumda daha tutarlı duruyor ya da agnostizm.
bir defa dinin emir ve buyruklarını ele almadan evvel, dinin sosyal bir yapı olduğunu ele almak gerekiyor ki öyledir. din bireysel ve toplumsal bazda önermeler sunar, buna günümüzde uygulanan kanunlar gibi bakabiliriz. bu konuda fazlasıyla argüman sunarak temellendirebilirim, şimdilik kısa kesiyorum.
islam'ın insanlık karşısındaki imajına gelince; bu imajın ciddi anlamda kötü olmasının sebebi niceliksel olarak pakistan, afganistan gibi ülkelerin var olması, suudi arabistan'daki vahhabi akım vs. gibi durumlar. peki insanların ellerine silah almasına çanak tutan sebepler neler?
mesela afganistan önce rusya'nın sonrada amerikanın işgaline uğradı, insanları mezhepler yoluyla bir şekilde birbirine düşürmeyi başardılar. suç kimde? elbette müslümanlar'da. akıllı olsalardı elbet. ancak dünyanın anasını ağlatan, insanları kendi topraklarında aç bi ilaç bırakan, yeri geldiğinde namusuna göz diken kan emicilerine olan mukavemeti avrupadaki oryantalist kesimlerce, ''islam vahşet ve terör dinidir'' olarak lanse edilecekse bu onların ilkesizliğini gösterir.
çünkü insanları savaşmaya kan dökmeye mecbur ettiler. çünkü insanlar topraklarında özgür olmak istiyor, dış müdahale istemiyor.
islam öyle bir din ki; müsebbini olup; cani gösterenlerin kafasında ''cani'' tablosu oluşmasına rağmen, avrupada ve her yerde insanların akıllarına ışık tutuyor. genelde islam'ın fakir dini olduğu önermesi gelir. öyle mi gerçekten?
sizlerin iki argümanı var elinde, bunların üzerinden vuruyorsunuz, biri afganistan diğeri de pakistan. buralar fakir, aslında zenginler ama işgal kuvvetlerini kana boğdukları gün kendi zenginliklerini tadabilecekler, emin olun bizden daha zenginler.
not: ufff! kana boğmak deyimini kullandım, bak nasıl da şiddet yanlısı adamlarız, lanet olsun bize. pardon, hümanizm her ne olursa olsun elini kolunu bağlayıp beklemeyi öneriyor değil mi ve bunun adına da hümanizma diyor, çifte standartlı hümanizma! çakma hümanizma!
velhasıl kelam, islam coğrafyasındaki bu eli kanlı bedevi adam görüntüsünün altında sadece nefsi müdafaa vardır, sanıyorum bunu da red etmessiniz.
bir diğer konu da, dinler ve inançlar arasındaki hümanizm farklılıkları. hristiyanlıkta hoş görü var mı? hımmm... bir katoliğe danışın o size anlatsın. ateizmde karşılaştırmaya dahil edilmiş, bilindik ateizm insancıldır zırvası. hristiyanlık'ta şu anki şartlarda dinden çıkabilirsiniz ve kafanız kesilmez, çünkü londra'da işgal kuvvetleri yok, eyfel kulesinin altında tanklar yok.
demek istediğim, bu tip şeylerin, tarihsel ve siyasal derinlikleri var. sığ bakış açısı sadece kendinizi teyit etmenizi sağlar, şüpheci olmazsınız, şüphenizi kalıba uydurmuş olursunuz.
dinden çıkanı öldürme meselesine gelince, bu israiloğullarında da vardır, tabi bu örnekle islam'ı temize çıkarmış olmayacağım, israiloğulları ile islam'ın ortak noktası, savaşın olduğu coğrafyada olmalıdır.
yoksa amerikan rotary kulüplerinde musevi görünümlü olmanız yeter, tevratı hiç bilmeseniz de olur. yeter ki paranız olsun.
bir defa irtidad yani dinden çıkanı öldürme olayı, islam dünyasının tümünde yok, islam geniş bir coğrafyada hakim. uzak doğuda bu yok, afrika'da bu yok. çünkü orada bir savaş durumu yok -ayrıca en ezilen halklar yine müslümanlar insafınız kurusun be-
gelelim savaşın yıllardır hüküm sürdüğü topraklara. bakın afgan bir çocuk, beşiğinde sallanırken sizler gibi teletabiler görmüyor, duvarda asılı keleşi görüyor, onunla büyüyor, savaş ve kanla. haklı olarak tabi. namusunu koruyacak, vatanını da, var mı bu tip anlayışlarınız? kesin vardır, hatta bizden daha çok vardır!
dinden çıkma ve öldürülme olayına gelelim;
eğer dininden dönen, din değiştiren kimse sadece bu yüzden öldürülseydi; yani din değiştirmenin cezası idam olsaydı o zaman dinde zorlama (kişiyi müslüman etmek veya müslümanlığını devam ettirmek için tehdit ve baskı yapma) olurdu. Halbuki ilgili âyet, "dinde zorlamanın olmadığını" açıkça ifade ediyor (bakara: 2/256). Esasen iman, aklın hükmü, gönlün rızası ve vicdanın kanâat getirmesi ile olur. Bir kimseye baskı uygulanır ve bu yoldan "inandım" demesi sağlanırsa, o kimse inanmış olmaz, takiye yapmış, münafıklık etmiş olur. islam böyle bir iki yüzlülüğe meydan vermez.
Uluslar veya gruplar arası sistemde yalnızca, birbirine düşman, aralarında savaş ilişkisi bulunan iki grup olursa, farklı din ve inanç sahiplerinin bir ülke içinde veya farklı ülkelerde sulh içinde yaşamaları mümkün olmuyorsa bu durumda din değiştirmek demek, "karşı tarafa geçmek ve müslümanlara savaş açmak" demektir. Bir kimse dinini değiştirdiği için değil, buna ek olarak müslümanlara savaş açtığı için öldürülür. çünkü böyle olaylar çokça yaşandı, bir hainin ihaneti, çocukların kadınların canlarına mal oldu.
istanbul'dan çeçenistan, afganistan nasılda sizlere bedevi gözüküyor değil mi? o kıyafetler, o silahlar. aradaki tek fark sizin istanbul'da evde olmanız, onların dağda düşman kovalıyor olmasıdır. bu fark çok küçük bir fark değil mi, öyle mi?
vicdanınıza bırakıyorum bu sorunun cevabını, aklınız sönmemiş, vicdanınız susmamışsa dilediğini gibi cevaplayın.
--spoiler--
hem diyorsun, islam hoşgörü dini. hem de diyorsun ki "müslüman olacaksın, yoksa seni öldürürüm"
sizin hoşgörü anlayışınız buysa eğer, biz almayalım.
--spoiler--
almamanız faydanıza olur tabi ki. çünkü saydığım tüm şeylerden sonra hala bu kafadaysanız, ya cahilsiniz ya da şartlanmış. evet, islam hoşgörü dinidir.
çoğunluk müslüman ülkelerdeki gayrı müslimlere dokunulmaz, ibadetlerine ilişilmez, en açık örneği mısır'daki 8 milyon nüfuslu kıptilerdir.
tabi müslümanlar arakan gibi yerlerde çakma hümanizmin doğduğu budist topraklarında kafaları pala ile parçalanırken kimsenin sesi çıkmıyor, neden? çünkü onlar müslüman, çünkü onlar bedevi! bu sizin mantığınız, çürük mantığınız.
asıl konuya gelelim;
ahzab suresi vardır, inanlar okur ve bilir anlarlar da, yobaz edebiyatını dilinden düşürmeyen şartlanmışlar sadece bilir, bilmek ile vakıf olmak arasında ciddi bir farklılık var, bunu bilmek gerekir öncelikle.
ateistler teistler kur'an'ı açıp kendilerince ahlak teoremleri geliştirerek;
--spoiler--
heyoooo! yine kur'an'da hata bulduk, baaaak! demek ki boşa inanmıyormuşuz biz
--spoiler--
gibi sakat bir mantıkla hareket ettikleri için bilmeleri tek başına bir şey ifade etmiyor.
not: ateistleri genellemek istemiyorum, forum sitelerine falan baktığınızda bir üslupsuzluk hakim genelde, yoksa ateist olan dostlarımla çok mantıklı ve vicdani perspektiflerle yaptığımız tartışmalar oldu, ne onlar müslüman oldular ne de ben ateist. sadece fikir alış verişi yani. neyse bunu geçelim.
o verilen ayetler ve onların üzerinden yapılan ''ahlaksızlık'' isnadı için şunu söylemek gerekirse; evet meali okuyun. meal...
meal yazılanın salt türkçe karşılığı, peki tefsir?
şimdi madem tefsire ihtiyaç var nasıl kitap bu anlaşılmıyor önermesi gelecek, hayır onu anlaşılmaz kılan kendisi ve telaffuzu değil, tarihsel sürece ve dönemim sosyolojik yapısına vakıf olamayan insanların sakat mantıklar yoluyla çıkarımlar yapmasıdır.
kur'an, islam tarihi ve hadislerle bir bütündür.
madem o dönemim ihtiyaçlarıymış, e aradan 1400 yıl geçti bize ne bundan önermesi gelecek. bunu ayrıca değineceğim, şimdilik saklı tutuyorum bu konuyu.
bu ve bu benzeri ayetlerden sorgulayan, gerçekten düşünen, kendine; aslında hiçbir zaman vakıf olamadığı, olamayacağı etik kuramları yüklemeyen insanlar şunu anlayacaktır ki, insan; tanrı'nın edeplendirmesi ile toplumda bir birey sıfatı kazanır.
bunu söylemekle kendimi aşağılamış olmuyorum, çünkü bu tip itirazlar gelir genelde, kendini değersiz kılıyorsun diye.
kendimi değersiz kılmıyorum, tüm fiillerimi beni yaradan'a endeksliyorum, çünkü o'nun beni var ettiğini ve o'nun tasarrufunda olduğumu biliyorum. tabi bunlar sizler için hiçbir anlam ifade etmiyor.
o bahsedilen ayetten yola çıkarak -ayrıca elinizdeki tek argüman da bu turan dursun sağolsun, bu arada mekanı da cennet olsun beni hiç sevmezdi ama ölmesine üzüldüm-
ne diyordum, bu ayete bakıp, allah kuluna -haşa- kadınları bahşediyor, onun zevklerini tatmin ediyor önermesi gelecek.
tanrı hepimizin egolarını zaten tatmin ediyor fazlasıyla, ancak oradaki amaç hiçbir şekilde cinsel değildir. meal okuduğunuz kadar, islam tarihine de bakın.
ama bunlar sizi tatmin etmeyecektir çünkü şartlanmışsınız. maalesef.
tabi bu ayetlere bakarak kendince evrensel bir ahlak teoremi geliştiren arkadaşlarımız, bunun ''ahlaksızlık'' ve dini kendi emellerine yontma amacı olduğunu söyleyecekler ben anlattıkça inanmayacaklar, onlar inanmadıkça ben de anlatacağım hep.
insanlar tanrı'nın kölesi değildir, tanrı'nın malı değildir, insanlar allah'ın bizlere bahşettiği meşru şartlar altında sosyal yaşantılarını sürdüren canlılardır. ama sizlerde evrene hakim olmayan dükkanı açıp bırakan bir tanrı anlayışı var ki bunun felsefi metafiziksel karşılığı yok, ontolojik olarak da yok.
sen o ayetten inanmak istediğini, ben ise insanların içtimai hayattaki etik çözüm yollarını anlıyorum ve inanıyorum. arada nüans farkı var elbet.
hz. peygamber'e gelen ''insanları olmayan tanrı'nın dini uğruna öldürdün'' önermesi için cevap vermenin manası yok, meal okumak yeterli onlar için.
çünkü onlar gerçekten etik bağlamda bayağı üstünler, bizler ise sapık.
yazık, gerçekten yazık.
eğer tanrı gerçekten yoksa ve ahlak dediğimiz şey yaşamın evrimsel döngüsünden doğan olgularsa dediğin de haklısın.
eğer allah varsa, senin hükmün o'nun yanındadır.
bir insana tanrı'lığa soyunmak ve fikri olmadığı halde serbest zikri gelişine attığı hedeflere kondurmak çabası ilkesizlik olarak yeter sanırım.
saygınız olsun biraz. ayeti eleştirip, insanlara ''efela ya'kılun'' demeden evvel, bireysel davranmak gerek biraz, yani kendimize bakmak.
ateistlere gelince, adamın zaten kafasında tanrı algısı yok, din o'na ne yapsın.
son olarak; islam'ın erdemiyle beni şereflendiren allah'a hamd olsun.
acı umut programı ile yardıran abidir.
tamam insanlar iyi şeyler yaşamıyorlar, allah kimseye vermesin ama yalçın abi oraya çıkanlar küfür ettiğinde boşuna kızıyordu, ulan zaten adamın ya karısını ya da kızını düdüklemişler, ne kadar nezaket dahilinde kalabilirdi ki adamlar?
iyi kullandılar, rezil ettiler garipleri.
acınası ama komik şeyler yaşanıyordu, şu videoya bakın kopma garanti;
özellikle 1:40 - 1:55 ve 2:10 sonrası fena yardırmıştır. geneli zaten komik ama bu aralıklara dikkat.
seküler kesimin kendisini teyit etmesine yarayan bir durum.
ancak olaya din temelli baktığınızda, islam'ın hakim olduğu coğrafyanın sosyo-kültürel yapısını da ele almak durumundasınız.
eğer ki gelişmemişlikten kastınız pakistan afganistan ise doğrudur, gelişmediler, emperyalizmin boyunduruğundan kurtulduklarında, ellerine silah yerine kalem aldıklarına gelişmemeleri için hiçbir sebep yok.
her ''geri kalmışlık'', tabanında siyasi olayları barındırır.
tabi katar ve birleşik arap emirlikleri gibi ülkelere baktığınızda bu argümanlarınızın ne kadar da yersiz olduğunu da göreceksiniz, birden fazla durum iç içe.
ayrıca bunu bilimsel temelli baz almak da doğru olmayacaktır.
evet bilim toplumları aydınlatır, ancak sizin kastettiğiniz tarzda bir aydınlanma anlayışı fazlaca karanlıktır. ön yargılarınızı yıkmanız gerek en başta. ama bu sizler için çok zor.
sana öyle şeyler yazdım ki, öyle şiirler biriktirdim ki; bunları asla okuyamayacak olman üzüyor beni aslında.
olsun, kendime yeter tüm bunlar.
yazmış olmam da yeter.
eski tasarım sürekli kalması şartı ile başarılarını dilediğim ama ilgilenmediğim tasarımdır.
kullanışsız kardeşim, sözlükte miyim forumda mı belli değil.
eski tasarımı elleme zall.
