öyle çaresizim ki aslında sadece aynada zırhımı indirip bakabiliyorum kendime güçlü görünmeye çalışmaktan umursamıyormuş gibi davranmaktan bıktım usandım. niye toplum bizi olmadığımız gibi davranmamıza zorluyor hepimiz kendimiz gibi davransak ya ? olmuyor mu öyle ?
hayal kurmayı unutmuşum be sözlük cidden yapamıyorum yaşla mı alakalı yoksa benim mi ayarım bozuk anlamadım gerçek dünayaya hapsolmuşum meğer çıkamıyorum içinden. Erdal Tosun'u yad edeyim burdan satmayacak bir hayalim bile yok
"şu olsun çok mutlu olcam", "şu olsun varyaaa..." gibi şeyler söyleyip duruyordum ta ki çok sevdiğim bir şahıs tarafından aldığım öğüt kafamda dank edene kadar: o "şu"lar asla olmayacak arkadaşlar ne yapıyorsak kendi yarattığımız boşluklarda yapıyoruz. bizi meşgul edecek şeyler ömrümüzün sonuna kadar olacak o yüzden sonuç için değil süreç için plan yapmalıyız.
yetersiz değil fakat hangi kelime nerde ne zaman hangi anlamda kullanılır bilinmediği için öyle gözüküyor. vurgular zarflar doğru kullanıldığı zaman gayette yeterli oluyor.
yetersiz değil fakat hangi kelime nerde ne zaman hangi anlamda kullanılır bilinmediği için öyle gözüküyor. vurgular zarflar doğru kullanıldığı zaman gayette yeterli oluyor.
çomar dediklerimizin ya da kendimizin müslüman olduğunu mu düşünüyoruz ? keşke söylendiğinde olunsaydı ama davranış ile olduğunu anlamak istemiyor hiç kimse. Elhamdülillah müslümanım diyince kurtulduk zihniyeti mahvediyor bizi
insanları seçim şansı olmadıkları durumlar için yargılamak ayrıca sadece ve sadece insan olarak yaşamayı reddetmek bir kuruma, bireye, yani herhangi bir şeye bağlı olmak zorunda hissetmek .
en sinir olduğum şeylerden birisidir, ulan adam bilmiyor işte ne yapsın hiç mi okumasın bırakın artık şu zihniyeti asıl anlamadan arapça okumak günah olmalı! çünkü anlamıyosun bide anlamadan 3 kere hatim etmiş ortalıkta dindar takılıp yemediği nane kalmayanlar yok mu ah ki ne ah .
