regl dönemindeki kişi 45 günde bir duygusal regl gören erkek ise; sevgililerine yansıtmamaları gerekiyor öncelikle.
regl dönemindeki kişi 28 günde bir fiziksel regl gören kadın ise; sevgililerine yansıtmamaları gerekiyor öncelikle sonra ise iş yerindeki arkadaşlarına. buna sürekli çikolata diye bağırmaları ve ağrılarından oflayıp puflamaları ile ''arkamda bir şey var mı?'' diye sordukları arkadaşlarının regl olmuş bayanın kalçasına herkesin içinde triplex dikkatle bakması da dahil.
kahvaltıyı tek başına yapacak olan birinin kahvaltı sofrasıdır. masada sadece domates, salatalık, özellikle peynir ve zeytin olur. yumurta lükstür.
fakat kendisine sürekli iyi davranan biri ise; sabah uyanmış sporunu yapmış, duşunu almış, çayını demlemiş biri için hayatının en noktan noktasıdır patates kızartması olmayan kahvaltı.
ne var ki karşısındaki karşısındaki kadın bu felsefeye ters veyahut hamile kalırım korkusunu çok yaşayan biri olduğu için tabi tıbbi imkansızlık ve haplardan bahsetmiyorum, korkan kadına uyan erkektir.
albert camus' ı hiç okumamış bir insan olarak öncelikle kendimi sorgulamama sebep olmuş ve bu kitabı sırf tıraş niyetine okumamaya özen göstermenizi temenni ederim. cümleler basit fakat okudukça kendinize şunu soruyorsunuz; öz' e dönerek cevap veren bu adam gerçekten toplumda yaşayan diğerleri veya hiç anlayamadıklarımızdan mı? ilk okumanızda eminim ki ''bu ne ya? insanlar bu kitabın üzerinden binlerce makale binlerce yazı yazmış hatta google' a yazınca bile yaklaşık altmış dört bin dört yüz sonuç çıkmış ama benim göremediğim bir şeyi mi görmüşler?!'' sanki diyebilirsiniz fakat bunu varoluşçuluk' u bilmediğinize dayandırarak söylüyorum ki ilk önce sofie' nin dünyasını açıp kierkegaard' ın kısa ve net bir şekilde söylemiş olduklarını okuyun. birçok araştırma yaptım okuduktan sonra ve tekrar tekrar okuma isteği doğdu içime. sorgulamadan önce emin olun sadece birkaç saat içerisinde bitirebiliyorsunuz bu kitabı fakat bilinçli ve araştırmalarınızla okurken aldığınız tek tek notlar sayesinde günlerinizi alabiliyor ama kafanızdaki yangın sorular içinizi yakıyor. okudukça haz alıyorsunuz ve kendinizi bir sahil kıyısında yalnız başınıza bulabiliyorsunuz bir anda. sartre' dan okuduğum bulantı aklıma geldi, boşuna okumuşum ve kendimi bir hiçlikte bulmuşum dedim kendime. camus' da kitabında bir ''bulantı''ya yer vermiş. cümlelerin bilmem kaçıncı basamağına gelince hissediyorsunuz bunu. birkaç cümlesi bana emrah serbes - her temaz iz bırakır - behzat ç. bir ankara polisiyesi kitabını hatırlattı. emrah serbes 'in yazım şekli değil fakat karakter tahlillerini düşününce aslında kimi örnek aldığını da tahmin etmedim değil.
kitaptan birkaç cümle de aktarmak isterim:
- kendi kendime, neyse, bu pazar da geçti, annem gömüldü, işe yeniden başlayacağım, sonuçta değişmiş hiçbir şey yok, diye düşündüm.
- ona şahitlik etmem gerektiğini söyledi. benim için fark etmezdi.
- bense onlara açıklama yapmak zorunda kaldığım için sıkılıyordum sonunda sustum, denize bakarak sigara içtim.
- her şeyin tamam olması ve kendimi daha az yalnız hissedebilmem için, idam günümde çok seyirci bulunmasından ve bunların beni hınç dolu haykırışlarla karşılamalarından başka isteyecek bir şeyim kalmamıştı.
kitapta savcının bakış açısını iyice bir dikkatle okuyun. etrafımızda bizi anlamayan insanlar böylesine bir ters açıyla bize yaklaşıyor ve bir tartışma anında ''n' oluyor ya ben ne dedim bu ne diyor?'' moduna geçme sebebinizi bile bulabilirsiniz.
varoluşçuluk ile ilgili birkaç anekdot da paylaşayım; varoluş öz' den önce gelir. iyi ama bu nedir? ilkin insan vardır; insan önce dünyaya gelip ar olur. ondan sonra tanımlanıp belirlenir, özünü ortaya çıkarır. varoluçuya göre insan önceden tanımlanamaz ve belirlenemez. hiçbir şey değildir o zaman. ancak sonradan bir şey olacaktır ve kendini nasıl yaparsa öyle olacaktır. öz' ünü oluştururken başkalarından etkilenecek, başkalarını etkileyecektir. bu varlığından insanlığa karşı sorumlu olmayı gerektirir. insan özünü oluşturmada özgürdür. esasen varolmayı kendi istememiştir , buna santre' nin deyimi ile zorunlu bir özgürlük veya özgürlüğe mahkum olmak denebilir.
gündemdeki son konulardan sonra ortaya koyulmuş bir tepkidir.
son yaşanan olaylardan sonra ülkenin tam bir muz cumhuriyetine dönüştüğünü görmemek için kör olmak gerek. kendi tepkim olarak facebook ta yaşadığım yeri muz cumhuriyeti ( ingilizcesi banana republic ) olarak değiştirmeye çalıştım ama yapamadım. bu konuda birbirimize destek olup yine ruhumuzu yansıtarak herhangi bir yeri muz cumhuriyeti olarak değiştirmek ya da yeni bir yer olarak eklemek konusunda yardımcı olunabilecek yerler aranmaktadır.
asosyalizm ile alakası yoktur. kişinin aklında kalan bir durumdan veyahut yakın zamanında yaşadığı tatsız bir olay sonucu moral bozukluğudur. yorgan altı ağlamalar bir işe yaramaz, çıkın dışarı gezip tozun.
kişinin derdi olabilecek kadar büyük bir sorun olmuşsa eğer öncelikle kişi bunu kabul etmez. kişiye göre o laf sokmaz, o bunu yapmak istemez ve elinde olmadan yazar veyahut karalar işte.
kişinin derdi olsun olmasın bir de karşı tarafın bunu sürekli üzerine alma durumu var ki bu en saçması ama ego sahibi insanların yaptığı en büyük hatadır ve düzeltilemez. kendi haline bırakacaksınız.
buna aklı yetmeyecek insanların aklına gelen ilk soru şu olabilir; yahu tanım giriyorsun nasıl beceriyorsun be arkadaş?!
buna aklı yeten insanlar ise; ehehhehehe gördün mü bana laf sokmuş geri zekalı, hemen tanım altında örneklendireyim.
