a- türkiye bir ülke değil midir? yoksa ülke diye bizi kandırdılar mı yıllardır?
b- eğer alatılmak istenen türkiye ekonomisiyse, büyüme nerde? ekmek 30 ykr olmuşken ankara'da, toplu taşımalara zam gelmişken, insanlar karınlarını doyururken nasıl ilk ona girebildik?
c- tüm avrupanın mı ekonomisi bozuk?
d- tüm avrupa ekonmik krizdeyse malta nasıl bu kadar zengin?
e- ekonomi neyle ölçülüyor?
bu soruların cevabı net değil. aslında net ama, bizim kafamız net değil. aslında önemli de değil. benim karnım hala aç. cebimde de üç kuruş para yok. ekonomi sper olmuş kime ne?
boncuk terler ve bir yandan anüsün sızlaması. kendini kasarsın, dersin ki "sıçmıcam ülen". hafiften gaz çıkışları başlar. etrafa bakınırsın. biri duydu mu stresi alır her yanını. sınavın bitmesine tam tamına yarım saat, sorulardan da üç tanesi kalmıştır. kalkamazsın. hayatında yaşadığın en büyük sınavdır. bir dahaki sefer annenin sözünü dinlersin. "oğlum, evden çıkmadan önce tuvaletini yap."
"bir genci, harıl harıl yanan bir sobanın üstünde beş dakika oturtursunuz. oysa o, beş saat kaldığını iddia eder. yine aynı genci, çok güzel bir kızın yanında beş saat oturtursunuz. oysa o, beş dakika oturduğunu iddia eder." albert einstein
yıkmak sözle kolaydır, ama ya iş pratiğe döküldüğünde? kimse yıkamaz bu tabu denen şeyi. örneklerle gidelim isterseniz. mesela ilk ele aldığımız konu bekaret olsun.
bekaret bizim toplumumuz ve bizim gibi ataerkil yaşayan toplumlar için tabu değeri taşır. yalan değil. ancak bir bakıma biz bu tabuyu yıkmadık mı? en azından, evlenilecek kızlarda bekaret aranmıyor. yani sözde aranmıyor. evlendiği kız bakire olmadı mı içi burulur er kişinin. en azından ilk ben olmalıydım diye düşünür. peki o senin ilkin mi? burada bir başlık vardı ona bakınız vereceğim. hatırlayan hatırlar. "oglum herkesi bafilesin ama kizim bakire olsun" gibi bir şeydi sanırım. evet evet. düşüncemiz aynen bu. tabumuz buyani anlatabiliyor muyum? toplum olarak tabu yaptığımız şey, bir insanın onurunu kıracak cinsten.
gelelim ikinci tabumuza. o da din meselesi. yahu bunun nesi tabu diyenler çıkacaktır ancak, öyle bir ülkede yaşıyoruz ki, dinsiz olan, müslüman olmayan hep dışlanıyor. gavurun biri geliyor, senin ülkende, yüzde doksanı müslüman olan bir ülkede, incil dağıtıyor. vay şerefsiz. hemen kafasını keselim. kesiyoruz da. ya biz mi kestik demeyin, hepimizin ayıbı bu. ya da biri, bir sebepten ötürü dini ve allah'ı reddediyor. vay kitapsız. yakalım hemen. yaktık da zaten. 1992'nin o kahrolası 2 temmuz'unda yaktık dinsizleri, imansızları. yapmayın bu kadar. islamiyet hoşgörüyü emreder. bizse, inadına, din adına hoşgörüsüzlük yapıyoruz. bravo bize. bir de aynı dine mensup olup, başka bir mezhebi benimseyeni dışlama durumu var. ona hiç girmiyorum.
tabular yıkılmalıdır elbette. ama biz bu kafayla gidersek, aziz nesin'in de dediği gibi, naaah adam oluruz.
üç ya da dört kişiyle oynanır iskambil oyunu. yere dört kağıt açılır ve kişilere dörder kağıt verilir. elinizde yere açılan dört kağıttan biri varsa, sağınızdaki oyunucunun önüne atarsınız iki kağıdı. eğer yoksa, tıpkı pişti oyunundaki gibi, yere bir kağıt atarsınız. yerde açık olan ve bir başka kağıtla kapatılmamış tüm kağıtları, sağınızdakine gömebilirsiniz. ve eğer rakip oyunculardan birinin önünde açık olan kağıt, yani o oyuncuya sokulmuş kazık elinizde varsa, onun önüne atabilirsiniz. ve ayrıca eğer elinizde, sizin önünüzde olan kazıkla aynı tür kağıt varsa * kendi önünüzden alıp sağınıza kakalayabilirsiniz.
puan durumu ise aşağıdadır:
as, kız, papaz ve 10'lu: 10
vale: 20
3'lü: 30
diğer kartlar kendi değerleri kadar puan verir.
amaç, olabildiğince çok kazık atarken, olabildiğince az kazık yemektir. kolay gelsin.
sevgiliye söylendiğinde, giden kişi arkasında buruk, kırık bir kalp bırakıyordur.
gitme. sen gittiğinde, ben kendimde olmayacağım. hep içeceğim ve eski günleri anacağım. belki kuşlara yem atacağım. belki de tekmeleyeceğim onları. bilirsin, hep kumrulara benzetirlerdi ikimizi. sevmiyorum artık kumruları. her gördüğümde uçmalarını sağlıyorum. en azından gözümün önünde olmasınlar diye.
sevgimiz ne kadar büyüktü değil mi? bitmeyecekti hiç bir zaman. neden gittin ki şimdi? hayır sen şimdi gidiyorsun ya, herkes sana benzeyecek demek geliyor içimden. ama yılmaz abi * benden önce davranmış yıllar önce. ama gerçekten öyle. gidiyorsun ve ben kalıyorum. hep kalan mıdır terk edilen? biliyor musun, aslında ben terkettim seni. sensizliği seçtim.
sen şimdi gidiyorsun ya, gitme. çünkü ben ağlayacağım sensiz gecelerime. yatağın bir yanı hep boş kalacak. ve ben üzüleceğim. biliyorum sen de gülmeyeceksin. ama bak gitme. evimiz bile çok özledi seni. ben de özledim. hem de sen gitmeden.
sen şimdi gidiyorsun ya, ben hep yarım kalacağım. tamamlanamayacak bir yanım. hep eksik olacağım. gitme bir tanem. gitme sevgilim. gitme. hiç söylemedim sana ama. seviyorum seni. ne olur gitme...
birlestik sonsuza dek emek ve kardeslikle
kudretli cumhuriyetlerimiz bugüne ulasti
büyük sovyetler birligi asirlarca yasayacak
bir halkin rüyasi kendini güvende hissetmektir
yasasin insanlarin kudretli elleriyle kurulan
sovyet ana yurdumuz
birlesmis ve özgür olan halkimiz yasasin
atesle denenen kardesligimizin gücü
uzun süre isildayacaktir bayragimiz
bütün insanligin görebilmesi için tüm saniyla
karanlik ve firtinali günlerde büyük lenin bize yol gösterdi
özgürlügün üstündeki parlak günesi gördü gözlerimiz
ve stalin bizim liderimiz halkin içindeki güvenle
sevdigimiz ülkeyi kurmamizi sagladi
yasasin insanlarin kudretli elleriyle kurulan
sovyet ana yurdumuz
birlesmis ve özgür olan halkimiz yasasin
atesle denenen kardesligimizin gücü
uzun süre isildayacak bayragimiz
bütün insanligin görebilmesi için tüm saniyla
gelecegimiz için savastik ve alt ettik isgalcileri
ve getirdik sovyet anayurdumuza ün defnelerini
sanimiz halklarin yüreginde ve akillarinda yasayacak
ve tüm nesiller onun ismini yüceltecek
yasasin insanlarin kudretli elleriyle kurulan
sovyet ana yurdumuz
birlesmis ve özgür olan halkimiz yasasin
atesle denenen kardesligimizin gücü
uzun süre isildayacak bayragimiz
bütün insanligin görebilmesi için tüm saniyla
