korsakoff ya da korsakov psikozu olarak da bilinir. bir çeşit bellek kaybı hastalığıdır. daha çok alkoliklerde rastlanır. olmamış şeyleri olmuş gibi hatırlama, yer, yön ve zaman duygusunu yitirme, göz kaslarının güçsüzleşmesi, çift görme gibi belirtileri vardır.
çamaşır makinesinden çıkan ıslak çamaşırları kurutmaya yarayan büyük buluş. benim de almayı en çok istediğim eşyalardan biri. çok önemli bir icat bence. zira makineden çıkan ıslak çamaşırların asılması tamamen bir işkence benim için. mandal, askı, tersini çevir belinden as gibi saçmalıklar bu aletle resmen son buluyorken nasıl sevilmez anlam veremiyorum. ayrıca genel kanının aksine çamaşırlar hiç de buruşuk falan olmuyor, kurutucudan alıp giyebilirsiniz bile, o derece mükemmel bir alet. çamaşırları yıprattığı da tamamen asparagas, öyle düşünürsek çamaşır makinesi de yıpratır, o halde her şeyi elimizde yıkamamız gerek, ki onun da yıpratması muhtemel. kullan at da yapamayacağımıza göre çamaşır kurutma makinesi son derece faydalı bir alettir, buradan bu sonuca varıyoruz. şunu da eklemeden geçemeyeceğim, çamaşırların rengini solduran da bu alet değildir, onun başka sebepleri vardır (renk-deterjan seçimi vs.). işte bu sefer gerçekten reklam yapmış gibi hissettim kendimi, bu derece sevdiğimi anlamamıştım şimdiye kadar, umarım bir gün sahip olurum bir çamaşır kurutma makinesine.
paco rabanne'nin henüz çok çok yeni olan kadın parfümü. altın sarısı renginde çok hoş bir şişesi var, kokusu da oldukça etkileyici, ama bence black xs kadar da değil.
şu günlerde en çok yaşadığım hislerden biri. kim kimi beğenirse, kim kimi severse sevsin. sürekli içinde rus kelimesi geçen başlıklar görmekten bıktım usandım artık. türk erkekleri de kendini bir şey sanmasın lütfen, türk kızları onlara o kadar meraklı değil, elde bunlar var diye işte ...
şaşılmaması gereken önerme. hayal gücü yoksunluğunun yanına, sevgili ve fantezi* yokluğunu da katabiliriz. şimdi kızıp darılmaca olmasın ama hayal gücü geniş bir insan ne diye başkalarının çoğu kez hayvani biçimde gerçekleşen sevişmesini* izler. sen otur hayal kur, hayalinde fantezi yap falan ne bileyim yani, biraz beyni de çalıştır işte, tek bir yere yüklenme.
efsanevi şarkıcımız doğuş(orhan baltacı)'un, şahane parçalarından birinde geçen mükemmel ötesi cümle. bu cümle ne zaman aklıma düşse, kahkahalarımı tutamamakla birlikte, doğuş'u da aynı anda iki kelimeyi de seslenme amaçlı kullanabildiğinden ötürü çok tebrik ederim (içimden). düşününce zor iş aslında, cidden kolay değil. özellikle de böyle yaralayıcı kelimeler varsa...
nedense hiç kimseye abes gelmeyen olay. doğuştan olduğu için abes gelmediğini var sayıyorum ama bi kendimizi sorgulamamız lazım. daha ortaokul sıralarında hocanın gelmediği ve sınıfça cümbüş yapıldığı zamanlar herkes, "yar saçların lüle lüle, ben sana yandım zühtü, kara gözlü çingenem aşık oldum ben sana, ille de roman olsun" gibi düğün şarkılarını hep birlikte söyler. biz bu şarkıları hep birlikte-ne zaman-nerede öğrenmişiz ki şaşmadan söylüyoruz, bir de genelde hep aynı şarkılar söylenir bu cümbüşlerde ki o da çok acayip bir şey yani kural gibi olmuş artık. repertuvarı gözden geçirelim dostlar!
hee bir de emirkan'ın "bu akşam eğlenelim sabaha kadar" var, onun bu şarkıların yanında listede yer alması daha da acayip. önce o çıksın.
marcel ayme'nin en ünlü eseri. romanda gayet düzenli hayatı olan Bay Cérusier'nin yüzünü birden kaybetmesi, yani yüzünün başka bir yüzle değişmesi ve buna bağlı olarak yaşadığı ilginç olaylar anlatılır.
super mario'nun çağın gereksinimlerine* göre düzenlenip geliştirilmiş versiyonu. güzel bir oyun ama bunun yerine secret maryo chronicles'ı tavsiye ederim şahsen. bunda bi hayvan alıyorsunuz, yani ejderha gibi bir şey de sevimli bir hayvan. yoshi'ydi sanırım adı. bu hayvan kaçtı mı peşinden koşuyosun da yakala yakalayabilirsen. çünkü çok hızlı gidiyor, o yüzden uğraşmak biraz zor onunla. yoksa diğeriyle arasında pek bir fark yok.
bildiğimiz super mario'dan geliştirilmiş bir oyun. super mario world'e çokça benziyor ama ondan daha güzel. küçük bir veletle engelleri aşmaya çalışıyorsunuz. ancak bu oyunun sonunda prensesi falan kurtarmıyorsunuz, hiçbir şey de olmuyor aslında. niye doğru düzgün bir son yapmamışlar anlamadım ama kendi çapında çok hoş ve eğlenceli bir macera oyunu.
çocuğuna isim koymakta zorlanıp kararsız kalmak gibi bir durum. özellikle müzik klasöründe çok yaşanıyor. yani yerli müziklerle yabancıları ayırıcam falan, isimlerini ne koysam diye düşünüp duruyorum. farklı bir şey olsun istiyor insan. başkası bakınca kendini utandırmıcak, alttan alttan hava attıracak bir şey olsun istiyor. "karışık" bile yapmak istemiyorum, zarışık falan yapıyorum yani değişik olsun diye. *
ukte butonuna tıklandığında 109 sayfalık olduğu görülen kirliliktir. yani burada abuk sabuk şeyler de almış başını yürümüş, kimileri de google dan bakılsa bulunacak şeyler. zaten saçma bulduğum ukte uygulaması, iyice saçma bir hal almış.
hükümet projesi olarak yürürlüğe geçirilse çok güzel olucak valla. bugüne kadar dinlediğim hiçbir remix ten zevk almadım, niye yapıldığını da anlamıyorum. o şarkı olmuş lan bi kere, başka bi şey üret yaratıcılıktan yoksun insan, zorla kendini biraz.
saçmalığın daniskasıdır. belki ben de kaslı kollarını gördüğüm erkekten etkileniyorum. o zaman onlar da giymesin, topluca kapanalım. fazla açıklık abartıdır, modernizm falan değildir. insanın bazı şeylerinin de özel kalması gerekir ama kıyafet özgürlüğü de engellenmemelidir.
adamı hasta eder, bi usb girişine takıyosun tanımıyo, hadi değiştiriyosun orda da bi tanıdım bi tanımadım halleri. uğraş dur anca. ama gözünü sevdiğimin touchpad'i çalışsaydı böyle mi olurdu. bu zamanda halen laptop ve mouse ikilisini bağdaştırmaya çabalıyorum yahu!
etrafa, aslında gitmek istemediğini ama ayrılmak zorunda olduğunu anlatmak ister. ilginç bir ifade şekli gerçekten ama bir de konserden halay çeke çeke ayrılanlar var ki onlara hiç bulaşmak istemiyorum, yani resmen mallığın ifade ediliş şekli, bu kadar olur. **
tembel, ödevini son güne bırakan öğrencinin hezimetidir. aslında daha doğrusu ödev yetiştirmek zorunda olmaktır. geçen sene resmen bu durumu yaşadım ve acısı hala içimde. bu sene de yaşamamak için günlerdir ödev yapıyorum yapıyorum bitmiyor ve yarın başlayacak olan şenliği düşünmeden edemiyorum. ayrıca yapılacak dört adet ödev de beni bekliyor bir yandan. şimdi bu gidenler de ertesi gün okulda anlatıp insanı daha bi uyuz ediyorlar, çalışkan öğrenci şenliğe gitmesin, otursun ders çalışsın.
işimi sağlama alayım mantığıyla hareket eder. belki bu defa "yaptığınız değişiklikleri kaydetmek istiyor musunuz" falan diye sormaz deyip kendisi kaydeder. valla ben güvenmem arkadaş, burda 11. sayfaya gelmişim, ya giderse son 3 sayfa. zaten ölmüş bitmişim ödev yazmaktan, bi de ona mı teslim edeyim kendimi tamamen.**
allahın bu mendebur şahıstan sonra o musluğu açacak olan şahsa sabır vermesi gereken hadise. ayrıca niye ellerle, çünkü tek bir yağlı el musluk açmaya yetmez. hem niye mendebur, çünkü eline sabun köpük falan bir şey alıp o musluğu temizlemez.**
insan vücudunun bir parçası olan bu organa sürekli iğrenç, pis muamelesi yapılmasıdır. haşa! ayak fetişi falan değilim ama niye bu muameleyi görsün, niye dışlansın. hep vücudun en ezik yeri ayak oluyor ya.
