Bazı zamanlar rahatlatıcı bir eylemdir.
Henüz karşısına isteği biri çıkmamış kızdır.
Bilardo oynuyor diye itici mi oluyormuş
karşı taraftan bir adım bekliyorsa gurur yapıyordur mal değildir.
Şuanda çok ihtiyacım var ağlamaya rahatlamaya ama yok ağlayamamak çok kötü.
Bazen sadece ağlarsın geçmeyeceğini bile bile.
2007 yılına dönmek isterdim.
Cevap vermezdim umrumda değil.
Unutmak isteyince daha çok aklınıza gelir en iyisi zamana bırakalım.
Keske bilsem neden mutsuz olduğumu.
Duygularla hareket etmek değil de mantığınla hareket etmek doğrusu.
Kimseye güvenmeyeceğini ve herkese hakettiği kadar değer vermenin gerektiğini.
Aradan çok zaman geçer bazen. Bir kaç mevsim, bir kaç insan, bir kaç anı, bir kaç acı.
Ne hasta bekler sabahı, ne taze ölüyü mezar. Ne de şeytan, bir günahı, seni beklediğim kadar. Geçti istemem gelmeni, yokluğunda buldum seni; bırak vehmimde gölgeni, gelme, artık neye yarar?
Rahatlatıcı bir eylem. Ağlayışımı görmemek istemediğim zamanlarda yapıyorum rahatlatıyor.
Daha doğrusu sevilmemekten korkuluyor.
Utanılacak bir durum değil.
daha fazla entry yükleniyor...
