32 tane çürüksüz dişimle içinde bulunduğum insan sınıfıdır. şu yaşıma (29) kadar hiç dişçiye gitmedim. alkol de yok sigara da yok. sabahları ve akşamları fircalarim.
Seksle ilgili bir baslik acilmis bakiyorsun on birinci nesil. Belden asagi bir mevzu acilmis on birinci nesil. Sozluge bilgi paylasimiz konusunda hicbir katkilari yok. Biri memeli baslik acar biri popolu. Kizlari da kiz degil, kaşar. Ekseriyetten bahsediyorum istisnalar uzerine alinmasinlar kaideyi de bozmasinlar.
ismet özelin meshur munacaat siirinden bir misra, bir yakaris. Birazcik; Samuel beckett'in Hep denedin, hep yenildin. Olsun. Gene dene, gene yenil. Daha iyi yenil. Dizelerini animsatir. ismet ozel'in yakarisi samuel beckett'in hissiyatinin bir merhale otesidir zannimca.
Denizli'de universiteli ogrencilerin barinmasi icin insa edilmis bir apartman ismi. Sizin koyacaginiz ismi sikeyim. Benim ettigim kufur bile daha onurlu sizin isminizden. Suit ne recidence ne lan. Gitsen baksan sahibi muhafazakar sozde milli degerlerine sadik bir hoduktur.
Bulgar "irfan" grubunun fevkalade parçası. Bir seyle ugrasirken, kitap okurken, kosarken, spor yaparken vs muzik dinler ya insan bu eser icra edilirken mepeüçümde o an neyle mesgulsem onu birakiyor ve parcayi dinliyorum. işbu girdi (entry) yukarida zikredilen kaidenin istisnasi oldu.
irfan:
2001 yılında kurulan Bulgar müzik grubu. Balkanlar’dan Kafkaslar’a, Orta Doğu ve Hindistan’a uzanan coğrafyanın etkisini grubun eserlerinde görmek mümkün. Irfan (2003) ve Seraphim (2007) adlı iki albümü bulunan grubun eserleri birçok derleme albüm ve projede yer almıştır. Vokalde Denitza Seraphimova (ayrıca gruptan ayrılan Vladislava Todorova)’nın olduğu gruptaki diğer isimler ise şöyledir: Kalin Yordanov, Ivailo Petrov, Peter Todorov ve Yasen Lazarov.
denizli agzinda zorlanmak, bunalmak anlaminda kullanilan fiil. denizli agzi dediysem denizlinin her koyunde sökmez bu kelime. ben en cok çal'lilardan duydum.
baglama sanatcisi. henuz atanamayan bir muzik ogretmeni olarak halk egitimde baglama dersleri veriyor dugunlerde saz calip ankara turkuleri soyluyor. kendisi denizlinin onemli baglama hocalarindandir
"Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaydaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kim zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine; sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutmağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez. Kağızman köylerinden birinde bir çift öküzüne tutunan bir adam tanıdım. Öküzleri besiliydi , pırıl pırıldı. Herkesin, “- Veli ağanın öküzleri gibi öküz, yoktur, ” demesini isterdi. Daha gülünçleri de vardır. Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi! Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz, benimle birlik düşünen, duyan, seven bir kadın! "aylak adam-yusuf atılgan
2014 yilinda denizli ve pamukkale olarak iki ayrilan yurdun denizli kisminda erkekler pamukkale kisminda kizlar barinmaktadir. cok eski ve dayaniksiz binalara sahip olmakla birlikte yakinda yeni binalarq gecilmesi planlanmaktadir. ogrencinin sote diye kisalttigi sosyal tesisler o kadar dayaniksiz ve tehlikeli bir durumdadir ki iki kisi ziplasa bina sallaniyor ve fakat isin ilginc yani kimse bu duruma aldiris etmiyor. genel olarak guzel bir kampuse sahip diyebiliriz ama yalniz ve mutsuz bir insan icin guantanamo iskencehanesinden farki yoktur. o kadar guzel kizlar o kadar mutlular ki... cildirmamak elde degil.
2014 yilinda denizli ve pamukkale olarak iki ayrilan yurdun denizli kisminda erkekler pamukkale kisminda kizlar barinmaktadir. cok eski ve dayaniksiz binalara sahip olmakla birlikte yakinda yeni binalarq gecilmesi planlanmaktadir. ogrencinin sote diye kisalttigi sosyal tesisler o kadar dayaniksiz ve tehlikeli bir durumdadir ki iki kisi ziplasa bina sallaniyor ve fakat isin ilginc yani kimse bu duruma aldiris etmiyor. Genel olarak guzel bir kampuse sahip diyebiliriz ama yalniz ve mutsuz bir insan icin guantanamo iskencehanesinden farki yoktur. o kadar guzel kizlar o kadar mutlular ki... cildirmamak elde degil.
evet öyle olmalı. karanlık kış günleri geçti. çok güzel bir şehirde mümbit baharı karşılarken onlarca mutlu insanın arasından onların mutluluğuna gıpta ederek geçerken bir vahy gibi aniden ve de sarsarak gelen düşünce, hissiyat. mutlulukla hüznü bir anda hissettiren bir vahy. çok uzak geçmiştte sanki bir bahar günü çok mutlu olduğun bir an bir anı var ve fakat sen bunu anımsayamıyorsun, adını koyamıyorsun. o teşhis edilemeyen, mazinin çok karanlık bir kuyusunda kalmış anın/anının hasreti ve bugün iş çıkışı gördüğün sevecen, güler yuzlu mutlu insanların -sevgileri gerçek olsun sahte olsun farketmez- el ele çiftlerin ruhuma verdiği bir tedirginlik... evet kıskanıyorum onları. bu kötü bir şey belki ama kıskanıyorum. geçmişte çok uzakta kalan o teşhisi imkansız mutlu anın/anının ve şu an şiddetli bir şekilde hissettiğim yalnızlığın verdiği mutsuzluk/umutsuzluk hissiyle kıskanıyorum onları. yoksa fesat biri değilim haset biri değilim. özünde kötü biri değilim. c. kötü biri miydi? zebercet kötü müydü özünde?değildi. (onlar yalnızca "kendileriyle birlik düşünen bir kadının peşinden koştular" bulamadılar.olmadı.) ama yalnızlık kötü. insansızlık kötü. esasında böyle bir durumda odamda (bkz: )https://www.youtube.com/watch?v=hdSMZTSRQNc dinlemek de kötü. "çık kardeşim karış kalabalıklara, tanış insanlarla, kaynaş onlarla..." denenmedi mi? defalarca hem de ama olmuyor. olmayınca olmuyor. gol krizine giren santrofor misali. olmuyor. ne yaparsan yap gol olmuyor. en fazla direkten dönüyor. bir merhaba için bir merhaba diyebilmek için tam bir kilometre bir kızın peşinden yürünür mü? yürünür? sonunda denilir de. ee dedin sonuç ne ? elini sımsıkı tutup bırakmayacak mı o kız? hayır. böyle cüretkar girişimlere kızların hazır cevapları vardır her daim. hele de geçmişten gelen mağlubiyetlerin izlleri belirginse yüzünüzde. reddedilmişliğin haddi hesabı yok.
hayat çok güzel olmalı. her köşe başında (evet her köşe başında çalıştığım yerle alakalı bir durum) sevdiğini bekleyen bir kız yahut bir erkek. hepsi de çok cici giyinmiş. muhteşem kokuyorlar. mutluluk da herkese yakışmıyor sanırım. yalnızlığın herkese yakışmadığı gibi.
"dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaydaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kim zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine; sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutmağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez. Kağızman köylerinden birinde bir çift öküzüne tutunan bir adam tanıdım. Öküzleri besiliydi , pırıl pırıldı. Herkesin, - Veli ağanın öküzleri gibi öküz, yoktur, demesini isterdi. Daha gülünçleri de vardır. Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi! Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz, benimle birlik düşünen, duyan, seven bir kadın!"
"gelmeyecekti anlaşılan. ne bekliyordu bu kadından, ya da bir kadından? yüksek sesle 'canı cehenneme' dedi" (bkz: )anayurt oteli-yusuf atılgan
"Kadına yönelik şiddet. Kadına el kaldırılmasına dayanamıyorum. Kadınlar değerli varlıklardır, öyle olmasalardı beni yüz sefer reddetmezlerdi. Reddedilmekten kaynaklanan bütün zevkleri ve ıstırapları onlar sayesinde tattım. Kendimi onlara karşı borçlu hissediyorum." (bkz: )emrah serbes-misket mahallesi
Arkadaslar sozlugu pek aktif kullanmadigimdan bu yaptigim sozluk formatina ne kadar uygun bilmiyorum. Denizliye yeni atandim. Kira fiyatlari uygun ve duzgun bir semt ariyorum. Bolgede yasayanlar yardimci olursa sevinirim.
Bir sene evvel elendigim bilmem kacinci mulakat sonrasi yasadigim hayal kirikligini atlatirim maksadiyla arkadasimin yanin bu sehre geldim. Araliklarlar yaklasik iki ay kaldim. Huzur dolu bir sehir. Herkes kendi isinde. Herkes yardimsever. Herkes pozitif ve guler yuzlu. Herkes cok hizli ve cok sempatik konusuyor. O kaygili gunlerimde bile huzurla gezdim sokaklarinda ve bir karar verdim bu sehirde yasamaliyim. Ve tam bir sene sonra kismet oldu cok sukur. Seni seviyorum denizl:)
bu başlığı sayın ve saygıdeğer başbakanımız recep tayyip erdoğan'a açık mektup olarak açmak isterdim. açamayışıma mazeret olarak da sözlüğün başlık açmada elli karakter sınırlamasını göstermek isterdim ve fakat ikisini de söyleyemeyeceğim. üzgünüm. çünkü size zerre saygım yok. bugün size, hep sizin istediğiniz soruları yönelten gazeteciler "adalet kavramı hakkında ne düşünüyorsunuz çok muhterem başbakanımız" diye sorsalar. adım gibi eminim ki o söylevinizde hz. ömer'in hayatından, onun adaletinden örnekler sunacaksınız. ve sonunda da müthiş bir tevazu örneği göstererek "biz kimiz ki ulan onunla kıyaslanalım" diyerekten hem mütevazi olma hem de adil olma başarısını bir arada gösterceksiniz. ama şuna emin olun zerre adalet yok ne ülkenizde ne sizde ne etrafınızdaki yalakalarınızda ne meclisinizde ne de sizle aynı düşünceyi paylaşan insanlarınızda. ben lisans mezunu bir işsizim. ücretli öğretmenim. benim en yakın arkadaşım ilköğretimi bitirip hayata atıldı. aradan yıllar geçti ben üniversiteyi bitirdim. ayrıcalıklı ve de seçkin olduğunu iddia eden bir üniversitenin edebiyat bölümünü bitirdim ve ücretli öğretmenlik yapıyorum. haftada 4 gün okula gidiyor ve yalnızca 450 tl kazanıyorum ki ücretli olduğum için paso alamıyorum. milli ve dini bayramlara da düşman oldum sizlerin sayesinde. milletin "nolur dokuz gün olsun bayram tatili "diye beklediği o güzelim tatil günleri benim için 450 tl olan maaşımın 300 tlye falan düşmesi manasına geliyor. aynı durum tatil olan her gün için geçerli. lafı uzatmayayım ve ülkemizdeki (sayenizde) adaletsizliklerden birine geçeyim ki (ogün samast'ın çocuk olarak yargılanıp 13 yaşındaki kızımızın rüştünü o yaşta ispatlayıp kendi rızasıyla düzinelerce erkekle ilişkiye girdiği bir ülkede benim durumumu anlatıp adalet dilenmem de pek mantıklı değil sanki recep bey ama başladık bir kere bu yazıda saçmalamaya) saymakla bitmeyen adaletsizliklerden yalnızca biri. evet recep bey ilköğretimden mezun olup hayata atılan arkadaşımızda kalmıştık. ücretli öğretmenlikten bunalmıştım. maddi açıdan büyük sıkıntılar çekmekteydim. bu arkadaşım ile beraber köyümüzün hemen yakınındaki tarım bakanlığına ait araştırma çiftliğine sözleşmeli işçi olarak başvuruda bulunmaya karar verdik. gittik ve de başvurduk. 90 kişinin başvurusu kabul edildi. bu 90 kişi mülakata katılacak ve aralarından hakeden 30 kişi alınacak. 90 kişini içinde lisans mezunu 3 kişi var ki biri bu fakir. hal böyle olunca umutlanmamak elde değil. neyse mülakat günü geldi.recep bey ben de köyde yetişmiş ve de az biraz çiftçilik yapmış olan birisi olarak mülakatta tarım ile alakalı bir soru hariç hepsini bildim. bilemediğim tek soru aspir diye bitki ki hayatımda ilk defa gördüm ve o gün mülakata katılan herkes ilk defa görmüştü o bitkiyi. neyse adaletli jürimiz ne iş yaptığımı sordu. ücretli öğretmenim dedim. dedim ya recep bey jürimiz de en az sizin kadar adaletli çıktı. benim bu işi yapmamı pek etik bulmadılar. evet aynen bu ifadeyi kullandılar. ve bu adaletli jürimiz sonradan öğrendik ki tepeden gelen emirlerle hakeden 7 kişiyi almışlar. bunlar bakanlıklarda akrabaları olan insanlar. neyse mülakat bitti. bir süre sonra benim kazanamadığım ilköğretim mezunu arkadaşımın kazandığı haberi geldi. hani şair diyor ya onun gibi söyleyeyim: bu arkadaşımı çekemiyor ya da kıskanıyorsam anam avradım olsun ama recep bey aşk olsun size aşk. bugün arefe yarın bayram ve o arkadaşımın hesabına dün 1400tl maaş ve 1100 tl ikramiye olmak üzre 2500 tl para yattı. benim ise 300 liramın yatmasına daha 20 gün var. (aranızda ulan dürzü hani 450 idi diyenler olabilir. malum bayram tatili girdi ya araya. çok mutluyum. sevinçten çıldırıyorum ve tatilleri çok seviyorum.)şimdi bu durumda ben tembel tembel okula gelen, okumayı sevmeyen, okulu cehennem gibi gören öğrencilere nasıl diyeyim "okuyun da adam olun" diye. örnek ortada. ki daha size recep bey yazmadığım ama en kısa zamanda yazcağım bir mektubum daha var. adı formasyon bu mektubun ki en az bu mektup kadar acıklı..
