one last chance

hayatta hiçbir şeyim az olmadı senin kadar
hiçbir şeyi istemedim seni istediğim kadar
sen de başını alıp gitme ne olur
ne olur tut ellerimi.

ramazanın son günü yolda yürüyorum. arkadaşlarla buluşup son iftarı beraber yapacağız. hava biraz soğuk. insanlar iftar saatinin verdiği telaş ile koşuşturuyor. ertesi gün bayram olduğundan mıdır, yoksa insanlar bir ay boyunca ibadetini etmiş ondan mıdır bilemem herkesin yüzünde hafif bir tebessüm.

hoşuma gidiyor insanları izleyerek yürümek. cem garipoğlu, terör, ekonomik kriz gibi can sıkıcı haberlerden uzakta yürümek. iftara kalmış 15 dakika. kafamdan hesap yapıyorum 10 dakikaya buluşacağımız restaurant'a gitmiş olurum. önce bir çorba içerim, ardından bir sigara molası veririm. ara sıcak olarak bir börek yerim. ardından da iskender yerim. üstüne de künefeyi çektik mi, ohh mis.

ama o anda gözüme bir görüntü çarpıyor. bir anne tutmuş çocuğunun elinden, çocuğu kısa kollu giymiş. belli ki üşüyor. ben bile üzerimde ceket olmasına rağmen hafiften üşüyorum. çocuğuyla birlikte bir lokantanın camından içeri bakıyorlar. annenin elinde madeni paralar var. merak ediyorum. onlara doğru yürümeye başlıyorum. beni fark etmiyorlar. arkalarında ayakkabılarımı bağlama bahanesi ile eğiliyorum. o esnada çocuğun dediklerini işitiyorum:

+ anne bugün burada yesek olmaz mı?
- oğlum param yetmiyor.
+ ya anne her gün çadırda yiyoruz bugün burada yiyelim. ben tavuk yemek istiyorum.

anne cevap veremiyor. gözleri dolu dolu. bana bakıyor, göz göze geliyoruz. hafiften bir tebessüm ediyorum ve yoluma devam ediyorum. şok halindeyim. bu dünyada ki şanslı azınlık arasında olduğuma şükrediyorum. teyzeye para vermeyi düşünüyorum ama onu incitmekten korkuyorum. bu sırada tam karşımdan çok sevdiğim bir dostum geliyor. telaşlı gözüküyor. selamlaşıyoruz, hal hatır sorduktan sonra arkadaş biraz ezilerek borç para istiyor. uzun yılların verdiği dostluk var. yaklaşık 4 yıldır durumlarının çok kötü olduğunu biliyorum. uzun süredir iş arıyor. sigara alacak parası olmadığını biliyorum. düşünmeden veriyorum. birbirimize iyi bayramlar dileyip ayrılıyoruz.

bir süre yürüyorum. yok, olmuyor. boğazımdan geçmeyecek. rahat edemiyorum. geri dönüyorum. teyzeyi bulacağım. arkasından gidip paranızı düşürdünüz diyerek para vereceğim. çocuk bugün o tavuğu yiyecek. gerekirse tartışacağım. ama çocuğa tavuğu yedireceğim.

aynı lokantanın önündeler hala. çocuk ağlıyor. anne utanıyor. çocuğunu çekmeye çabalıyor. bir şeyler diyor, duymuyorum ama çadırdaki iftar yemeğini kaçırmaktan korktuğunu hissediyorum. o sırada yanlarına biri yaklaşıyor. az önce yolda karşılaştığım arkadaşım. ve o anneye benim verdiğim parayı veriyor. ilk olarak çocuğun gözündeki parlamayı, ardından annenin arkadaşıma sarıldığını görüyorum. arkadaşımla göz göze gelmeden arkama dönüyorum. gözümden bir damla yaş süzülüyor. hala var böyle insanlar diyorum, hala var... ne mutlu bana ki öyle bir insanla dostluk yapabilme şerefine erişmişim. gidiyorum arkadaşlarımla iftar edeceğim restaurant'a... gözümden dökülen yaşlarla...

bir şeyi yüreğinde ve aklında bitirmedikçe, gidişler ve kaçışlar çare değildir.

t.s. Eliot

Kürdistanınızı sikeyim.
karakterinizi insanlığınızı sikeyim.
bizim askerimiz masumca dondu diye seviniyorsunuz ya biz sizin leşlerinizin bağırsaklarını dağ taştan toplamaya iki kat sevinecez. neden mi? çünkü siz bunu hak ediyorsunuz. savaşta bile mola olur ki tarafların yaralıları toplansınlar diye ama sizin ölünüzü ayrı dirinizi ayrı sikeyim.
en güvendiğim duygum merhamet ama size karşı o sıfır amk.
kürdistan deyip duruyorsunuz ulan bu ülkenin bakkalı manavi bile gerekirse eline silahı alır namusuyla şehit olur yinede tek toprağımıza dokunamazsınız.

hadi şimdi ezik ezik hayal kurmaya devam edin siyaset 31 cileri.

görsel
size ankarayı sevdirebilirim.

Gerçekte sahip olduğumuz tek şey ruhumuzdur.
Bedenler ayrılsa da yürekler hep birdir.
Sevgi, ruhları bir arada tutmaya yarayan zincir gibidir.
Bu zincir kopmadığı sürece bizleri ne ayrılık ne de ölüm ayırabilir.

hayatın en acı gerçeği; sevdiklerini kaybettikçe özgürlüğünün artmasıymış. böyle bir durumda kim özgür olmak isteyebilir ki?

sen o radyoda çalan şarkısın, değil mi?
öyle güzeldin ki,
duyduğumda nasıl duraksadığımı hatırlıyorum.
sen o nereden geldiğini bilmediğim şiir kitabındaki, altı çizeli dizesin, değil mi?
öyle acıydın ki,
okuduğumda nasıl yutkunamadığımı hatırlıyorum.

Gerçek kaybedenler korkularından ve endişelerinden dolayı hiçbir şey denemeyenlerdir.

farsça kökenli rast kelimesi, doğru ve hayırlı demek. bundan dolayıdır ki, bazılarıyla karşı' laşıyor, bazılarına ise rast' lıyoruz.

ne mutlu ki, rastlaştığımız güzel insanlar da var...

Küçükken ailemden biri ölecekse hep beraber bir arabanın içinde ölelim isterdim. seni de aldım o arabanın içine, başka türlü anlatamam.

evet bilmiyorum çünkü kaleye o kadar yaklaşamadım amk, yaklaştırmadınız. varsa bunu evde deneyebileceğimiz bir mekanizma söyleyin deneyelim, siz şanslısınız ki muz var amk imdadınıza yetişiyor. kesmiyorsa patlıcan var o da kesmiyorsa artık allah gözünüzü doyursun zaten.

biz ne yapalım amk ? ''el''deki imkan sınırlı, olan bu yani kendi çapımızda öğrenebildiğimiz kadar öğrenmeye çalışıyoruz.

sen futbolcuyu bir kez olsun idmana çıkarma, hadi idmana çıkarsan bile sadece maç esnasında şut atabilirsin idmanda kaleye şut atmak yasak de, en fazla düz koşularla ve kısa paslaşmalarla idmanı tamamla, ondan sonra maç günü geldi mi sahaya çıkarken kulağına eğilip 'hadi aslanım senden zlatan ın ingiltereye attığı rövaşata golünden daha güzel bir gol bekliyorum' de.

adama siktir derler amk.

aşık olduğum kız sayesinde.

hikayesi de şöyle, lise 1 in daha ilk günü görür görmez tutuldum kıza. Cocuk kafası iste amk. 6 sene de sürdü o ilk görmenin etkisi.

neyse lisenin ilk 3 senesi kizla ayni okuldaydim. ama şöyle ayni okuldaydim ben okulun en pic 4 lusunden biriydim, hocalarin korkusundan okulun 100 metre yakininda sigara icilemeyen bir okulda müdüre selam cakip okuldan kaçabilen biriydim. kiz ise benim tam tersim okul 1.ligine oynuyor ve her alanda tezatiz. Aynı serviste okula gitmekten baska bir ortak noktamiz yok ve 3 senedir aynı serviste olmamıza rağmen toplasaniz 1-2 saat muhabbetimiz anca olmuştur. (utangaçlığa bak amk) her geçen gün de okul performanslarımızdan mütevellit aradaki makas açılmaktaydı.

4.sinifta o sehirden ayrilmam iktiza etti, giderken kizla ne vedalasabildim ne numarasini alabildim sirf yanlis anlar korkusuyla. embesillige bak amk.

ha bu arada giderken okul muduru okuldan ayrilisimin okul başarısı ustunde pozitif bir etkiye sebep olacağını söylemişti. Öyle bir öğrenciydim yani.

yeni okuluma bi geldim herkes ders calisiyor aga, yok böyle bir şey. dedim yok ebesinin ami yanlış sınıfa geldim ben herhalde.

adamlar sabah 7:30 da okula gelip soru cozuyor ulan, benim ygsde kac soru cikacagindan haberim yok o vaziyetteyim. adi matrix e benziyor diye matris cozuyorum maksat dostlar alışverişte görsün. meger lys konusuymus matris amk.

kendime bi soz verdim adam olucam ve o kizi alicam diye. malum yeni sehir yeni hayat yeni hedefler. ama kizdan da haberim falan yok ha kiz ölse ruhum duymaz. eski arkadaslarla da kestim iletisimi. telefon ve interneti de attim hayatimdan tam bir mağara moduna aldim kendimi. tek sosyal hayatim gs maçları, o sene de küme düşme potasina yaklastigimiz baris ayhan mustafa sarpli meshur sene.

o sene biraz calismayla hocalarimin ve ailemin bir beklentisi olmamasina ragmen 38.000 gibi fena sayilmayacak bi derece yaptim ama beni tatmin etmedi.

baktim knight ve arkadaslardan kurtulunca bu is olacak, bi sene daha boyle yasamaya devam ederim dedim amk.

pederle anlastim bi sene daha tip icin hazirlanirim ama kazanırsam tek tercih erzurum yazarim diye. kiz orada yasiyor ya amk orayi yazicam lan dalyarak belki kiz baska yeri tercih etti ne biliyorsun.

neyse o sene baya boyle it gibi calistim, alt siniflarin idoluydum amk adamlar beni kendilerine yakin görüyorlardı, bizden birinin dersanede kafaya oynamasindan gurur duyuyoruz falan diyen bile gördüm.

en son ygsde 3900. oldum iste, lan dedim tüm bu caba bi 0 atabilmek icin miydi :) Saka saka amk dersanede beni hakir goren fen liseli ibnelere saglam bi ayar cektikten sonra ayaklarim gotume vura vura net cafeye kostum.

ilk isim bi face hesabi acmak oldu, dedim magaradan cikalim artik amk. sonucta artik tıp garanti gibi, elimde bak ben adam oldum demek icin bi veri var artik diye seviniyorum. actim face hesabini kizi buldum ekledim 5-10 dakika sonra ark istegini kabul etti.

o anki sevinci dille tarif etmek zor, popescu nun penalti golunden sonra sahaya kosup diz çöküp ağlayan fatih terim gibi hissettim kendimi.

sonrasinda da bursadan gol haberi olmadigini ogrenen fener taraftari gibi oldum amk. profile bi baktim iliskisi var yaziyor kocaman. vay dedim sulalesini sikeyim boyle isin. ufak bir arastirmayla elemani buldum, soyadlari ayni olunca dedim acaba kuzeni mi hani yavsamasinlar diye iliski yapmistir falan. düşündüğüm ihtimallere bak amk kabullenmek istemiyor bünye tabi.

basladim kizla konusmaya, konuyu sevgili faslina getirdim, dedi ki 1.5 yildan fazla oluyor. kiza ee anlatsana deyip smiley atiyorum ama masayi yumrukluyorum sinirden amk, cocugun benden daha ipsiz sapsiz olması da daha cok sinirimi bozdu.

kiz meger ben ordan tasindiktan 10 gun sonra taa erzurumdan kocaeliye yani gotumun dibine gelmis amk, numaran olsa arayacaktim seni yakinda tanidik bi sen vardin dedi. hala kendimi sikesim var bu durumdan dolayı. gelince kimseyi bulamamis tek basina bi mekanda otururken bu cibilliyetini siktimin piçi gül gibi kizi kafalamis.

1.5 senedir sevgili olduklarını öğrenince dünyam basima yikildi amk. ama kendime dedim ki bitmeyecek iliski yoktur o yuzden akilli ol durumu caktirma kiza.

kiza durumu caktirmadim o surecte, irtibati da koparmadim surekli net cafeye gidiyordum ona yazmak icin. Durumu öğrenince benim motivasyon göte kaçtı tabi, bir de sürekli net cafeye takilmamdan dolayi pek calisamadim lysde taklaya geldim benim 3.000 siralama oldu 23.000 amk, tip garanti derken dis hekimligini bile kazanamadik.

oturdum tercihlere baktim gelecek en iyi yer odtu insaat amk. sirf kiz hukuk okuyor diye tum tercihleri hukuka kaydirdim maksat ortak nokta olsun.

deli beynimi sikeyim ulan kimse de demedi ki ödtü hatun kayniyor gitsen tozu dumana katarsin.

okula basladik aq ben de guya pusuda bekleyecem hatta kizi sevgilisinden ayirip ben çökecem kiza, yani o derece sinsice ve etiğe aykiri bir plan yaptim kafamdan. daha yurttaki ilk gecem ve yine odam pic kayniyor, dedim ya it iti cekiyor. kaynasma amacli bi votka alalim dedik. almaz olaydik.

malum ickili ortam bu mevzuyu acmamak olmaz. anlattim olayi bu amin feryatlari beni gaza getirdi olayi duyunca. klasik seviyorsan git konus olayi. indim yurdun net cafesine (o zamanlar kyklarda beles wifi yok olsa bile bizde baglanacak arac yok), gece saat 2:30 amk çakırkeyif vaziyetteyim. Açtım face'i kiza bir mesaj yazdim padisah fermani gibi amk 27.000 karakterlik bir mesaj, gonderirken chrome kilitlendi amk.

Dogal olarak kiz reddetti, kiz icin sectigim okulumun ilk haftasinda kiz tarafindan reddedildim. Hayatta ne derece basarili olduğumu bu istatistikten anlayabilirsiniz.

Kiz icin seçmiş olmama ve defalarca kez sinavlardan sonra "birakicam amina kodumun okulunu memlekette manav olucam" dememe rağmen 4.5 senedir de okumaya devam ediyorum.

onlar da bu 4.5 sene zarfinda hala ayrilmadilar galiba.

edit : okul bitti diplomayi aldim hala ayrilmadilar, bari nikahlanin amina koyim da ayrilmaniz daha zor olsun. hatta bally sürün birbirinize sonra sarilin amk yapisik ikizler gibi gezin. bu kadar seneden sonra alex fenerbahce iliskisine donecek sonlari aha görün bak dedi dersiniz.

Saygın bir firmada yönetim işe girmek isteyenlere bir soru sormuş ve soruya en uygun cevabı veren kişiyi işe almışlar. Bu soruda doğru veya yanlış cevap diye bir şey yok sadece düşünce sistemi önemli.
Soru şu:
Karanlık yağmurlu bir gece yağmur yağıyor fırtına var gök gürlüyor ve siz sabaha karşı 02.00' de tek başınıza ıssız bir yolda araba ile gitmektesiniz. Arabanız iki kişilik. Biraz ilerde otobüs durağında 3 kişi bekliyor.
Birincisi bir doktor sizi daha önce geçirdiğiniz kalp krizinden kurtarmış.
ikinci kişi çok yaşlı ve hasta neredeyse ölmek üzere olan birisi. Üçüncüsü hayatinizin rüyası her zaman tanışmak için can attığınız birisi.
Hava gittikçe kötüleşiyor ve arabanızda sadece bir kişiye yer var.
Böyle bir durumda ne yapardınız?
Soruyu iyice düşünün ve en iyi cevabı verin.
(cevap vermeden alt bölümlere geçmeyin.)
Görüşmecilerden bazılarının cevabı şöyle olmuş:
A. Hasta adamı en yakın hastaneye götürürdüm
B. Doktor daha önce hayatımı kurtardığına göre onu alırdım
C. Manen düşünürsem tabi ki hasta adamı alırdım fakat kendi geleceğim ve hayatım için her zaman tanışmak istediğim hayatımın rüyasını alırdım.
Burada doğru veya yanlış cevap diye bir şey yok sadece her bir kişinin durumu algılayışı ve ele alisi var
Bu görüşmede cevapların % 90' i "yaşlı adamı alırdım" olmuş olmuş; ama sadece bir kişiyi işe almışlar.
O kişinin cevabı acaba nasılmış?
(Biraz düşünün ve sonra aşağısını okuyun.)
rabadan inip anahtarı doktora veririm doktor benim hayatımı kurtardığı gibi yaşlı kişiyi de hastaneye yetiştirip iyileştirebilir.
Böylece ben de hayatımın insanıyla otobüs durağında baş başa kalıp onu tanıma fırsatını elde edebilirim.
Bu cevapla o kişi hemen işe alınmış.
insanoğlu tabii olarak bencildir bütün verilen diğer cevaplarda kimse arabasını vermeyi akıl edememiş

sözlüğe girmeden önce noktalama işaretlerinin kullanıldığı yerleri gözden geçirip üzerinde 3 gün çalışmışlığım vardır.
ne malmışım lan.

Aşık olduğum kadın tarafından aldatıldım. 6 aydır yüzünü görmediğim sesini duymadığım halde bir an olsun aklımdan çıkmıyor.
O bile aldattıysa artık güvenecek tek insan yok demektir benim dünyamda.

Hakkarinin en kötü okulna atandım öğretmen olarak. Konuşmayı bilmeyen çocuklara ekfiil anlatmaya çalışıyorum.

Üstelik her gün bir öğrenciden küfür yiyoruz. Oğlum sus! dedinmi boğazına sarılacak kadar azgın bir kalabalık.

Kalacak ev ararken ipne madeni bulduk, 10 gündür ev sahiplerine sövüyorum.

Kime elimi uzatsam dos diye, bin ahla geri dönüyorum. Fırsat ve çıkar ilişkisinden başka bir şey kalmamış etrafımda.

Kardeşimle kavgalıyız. içki içip kazalar yaptı. Maddi yönden bizi bitirdi ailece. ne bok yiyor şimdi bilmiyorum.

Kredi çekip araba alayım, belki azıcık oyalanırım dedim, ne yaptıysam mümkün olmadı.

Babamı, annemi, kardeşlerimi özledim.

Motosikletimi özledim.

Kırmızı benekli buzağımızı özledim.

Aldatan sürtüğün söylediği şarkıları özledim.

Yoruldum. Çok yoruldum. Bıktım. Tiksindim. Kendimden sıkıldım.

görsel
Nefes almak bayramdır...