bugün
- hani u19 gelecekti ühühühühühühü8
- bir galatasaraylının kulağına fred diye fısıldamak8
- cumhrbaşkanm sizi dünya yenemedi ben nasıl yeneyim12
- iran cumhurbaşkanının helikopter kazası43
- icardi190533
- maldivlere gitmek varken eminönü nde takılan martı10
- insanlara olan inancınızı ne zaman kaybettiniz23
- fenerbahçe14
- dursun özbek19
- yeşil gözlü erkek olmak10
- erkeklerin hep fotoğraf istemesi24
- 19 mayıs 2024 fenerbahçenin bütün oyunları bozması11
- fenerbahçe'nin attığı golde faul olması12
- yazarların bugün içtiği sigara sayısı13
- akpnin hala bedava kek vaadini tutmaması8
- galatasaray11
- 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı107
- izmir sıcağı9
- fethullah gülen şu an ne yapıyordur17
- sevgilinin kız arkadaş lobisi9
- anın görüntüsü19
- karıya kıza doymuş erkek31
- bir şarkı sözü der ki10
- mert hakan yandaş31
- ibrahim reisi13
- siz türkler şerefsizsiniz müslüman değilsiniz13
- erecto'nun trafik kazası geçirmesi13
- arkadaşlar damatlık bakıyorum da sizce bu nasıl17
- yozgatlı sevgiliyle yapılacaklar8
- akp'nin fenerbahçe ve beşiktaş düşmanlığı9
- türkiye cumhuriyeti islam devleti olarak kuruldu14
- fulya öztürk8
- fenerbahçe büyüklüğü9
- panathinaikos'un atatürk düşmanlığı9
- fenerbahçe taraftarı26
- jayden oosterwolde9
- dokunmaya kıyamadan sevmek21
- kadınlar olarak erkeklerle sevişmiyoruz22
- bik bikinize ne dikersiniz13
- mühendis erkeklerin genel özellikleri8
- bik bik'in cinsiyeti16
- ruh varsa neden görünmüyor13
- aşık olmadan sevişmek17
- en çok yaşamak istenilen şehir11
- bik bik için diktiğim keten pantolon10
- karın gözünün önünde biriyle olursa büyü bozulur10
- erkolar kapatılsın15
- galatasaray'ın yaşaması muhtemel facia15
- fred'in gs orta sahasını kucağa alması14
- nurcuların fetöcü olduğu gerçeği10
sevdiği entry'ler
Birinin bir şeyi olmak zorunda olmadığının farkında olanların kutlu olsun en çok, doğum günüsü.
Hepi niv yiıır.
Hepi niv yiıır.
Böyle gelmiş böyle gidecek sözünün ağırlığını ve bana vermiş olduğu ümitsizliği tüm hücrelerimde hissediyorum. Böyle gitmese keşke.
diğer yarısı ise uyanmaktır.
çünkü sevmiyorlar. mesela, nefretten çıldırdığınız birine en sakin halinizle senden nefret ediyorum diyebilir misiniz? bu gibi işte. his yoksa kelam kolaydır. hatta his yoksa hissetirmek bile kolaydır. burda bir ironi seziyoruz ama sadece bir deneyin. hissetmediğiniz bir duygu sonrası yapılanların karşılıksız kalması ya da kullanılması ya da herhangi bir halt size bir acı vermeyecektir. ha bir de çıkar ve beklentiler uyunca, geçiçi ve anlık hislere sevgi diyenler var, başlarını okşayın sadece.
ah gariplerim siz seviyor mu sanıyordunuz?
ah gariplerim siz seviyor mu sanıyordunuz?
kendine iyi bak, yolun açık olsun. Tekrar dönmek istesen, birkaç bilgi içerikli entariye bakar.
Tanımıyorum ama hiçbir vedayı kaldıramıyorum kardeşim. Tanımıyor olmama rağmen üzüldüm. Kendine iyi bak. Her şey gönlünce olsun. Kendine hakim ol. Arada buraya uğra. Hayatında başarılar dilerim.
gelin şu ateistlerin -bozuk- psikolojisini biraz tetkik edelim.
not: bu entry, ateizmi yaymak için gece gündüz çalışan ateist tiplemesini mercek altına alacaktır.
bir dine inananın, kendince bir misyonu var. ister müslüman olsun, ister budist. müslüman ebedi bir hayatın gerçek olduğunu vurgular, budist biri ise içsel huzuru arar ve yaymaya çalışır. hepsinin de pratik hayatta bir karşılığı vardır. müslümana göre yaratıcı onlardan hak daveti bekler, budist ise bu tip rituelleri yaydıkça kendinin de daha çok huzura kavuşacağını düşünür.
ateistin daveti ne? motivasyonu ne?
"sen sadece bir et parçasısın, varlığın tamamen babanın menisini boşluğa değil tesadüfen annene bırakması ile var oldu, sonunda da tesadüfi olarak öleceksin, artık kanser mi olursun, araba kazasında beynin mi patlar, delinin biri tarafından katledilir misin bilmem. tamamen rastlantısal. toprağa karışacaksın, cesedini böcekler yiyecek, sonra patates olarak bitki haline döneceksin ve rıfkı amca seni tabağında yiyecek, oradan da şehrin kanalizasyonlarına göç edip pis sularda yüzeceksin."
bu fikri yaymak için gece gündüz çalışan adamlar var. bu mesajı kabul etsem ne olacak, etmesem ne olacak?
eğer toprak olacaksam, zaten olacağım. yok toprak olmayacaksam fena şekilde yanmış olacaksın.
burada muhtemelen, "biz doğruları karşılıksız savunuruz" olacak. neyin doğruları? materyalizm ne zaman kendisini bilim bazında ispatlamış? her geçen gün maddesel olarak göremediğimiz şeyleri keşfediyoruz. bundan 200 yıl önce karanlık madde deseydik, en ağır materyalistler bizimle dalga geçecekti.
enerji gözlemleme cihazları, senin materyalist atalarının muhtemelen dalga geçeceği şeyleri gözlemleyebiliyor.
daha insan bilincinin beyinden mi bilinçten mi ibaret olduğunu tartışıyoruz, enerji ile bağlantısını saptamaya çalışıyoruz, özgür iradeyi maddesel olarak ispatlayamıyoruz, adam diyor, "biz sadece maddeyiz ve bu doğruları yaymak için gece gündüz çalışacağım."
bırak bu işleri. hayatın anlamı karikateist ve dawkins'ten ibaret değil. dünyanın tek araştırmacısı ve vizyon sahibi sen değilsin. savunduğun şeyi gece gündüz dillendirmenin arkasında yatan bir psikoloji var.
o da, kendi bozuk inancına olan güvenini arttırmaya çalışmak.
hayatın anlamı senin çok kafanı kurcalıyor. kötülük problemi gibi ontolojik olmayan argümanlarla kendini tatmin etmeye çalışsan da, hep aklına tanrının varlığı ve dinler üzerinden kavramlar geliyor. bu sebeple gece gündüz dinlerle ilgili eleştiri arayarak kendi içini susturmaya çalışıyorsun.
bir dine inanan insanların, din karşıtı argümanlarla uğraşması dini hakkında şüphede olduğunu göstermez. bunun sebebi, o kişinin dininin üzerine yüklediği görevi yapıyor olmasıdır.
seninse üzerine yüklenen bir görev yok. ahlak temellendirmesi konusunda olgu-değer çıkmazın var. bu tamamen içinden gelen çatışmanın yansıması.
islami literatürde bu biraz şeytanın ameline benziyor. şeytan "ben yanacaksam, herkes yansın" temellendirmesi üzerinden kötülüğe devam eder, davasını savunur. ateistlerin birçoğunda da gizliden gizliye bu his var. "ben inkar ediyorum ama bu hususta yalnız olmamalıyım, ne kadar kişiyle ortak olsam kâr.", "hem yalnız değilim ki, birçok kişi de inkar edebiliyor" hissini oluşturmak.
ama işe yaramayacak.
kuran, bu psikolojiye biraz daha değinir ama elbette sahipleri için kötü şekilde:
"onlar allah yolundan saptırırlar ve o yolda eğrilik ararlar." ibrahim 3
ama iş burada kalmıyor. aklını kullanma yeteneği olmayan bir ateist, olur ki aklını kullanmayı bilmeyen birini de saptırırsa, eksi point olarak ateist bireyin hanesine yazılıyor:
"kıyamet günü kendi günahlarını tam olarak; saptırdıkları bilgisiz kimselerin günahlarından bir kısmını yüklenirler." nahl 25
yani sen burada bir şey yazıyorsan, onları okuyanların sayısı nispetince iyice çukura gömülüyorsun. durduk yere var olan konumunu iyice aşağılara çekiyorsun.
bu sebeple ateist olacak olsam, bunu yaymakla uğraşmam. "eğer varsa bir de başkalarının günahıyla uğraşamam, kendi cezamı çekerim" derim.
diyeceksin ki, "biz inanmıyoruz ve eğer varsa demiyoruz."
bu cümlene kendin bile inanmıyorsun. "eğer varsa" fikri aklına çok sık geliyor. internetten sürekli din aleyhinde bloglara girmenin de amacı bu. eğer bu konuda bu şekilde bir eminliğin olsaydı, zaten bir hayat hakkını "saçma bulduğun" bu dinleri eleştirmek için harcamazdın. saniyelerine yazık değil mi?
not: bu entry, ateizmi yaymak için gece gündüz çalışan ateist tiplemesini mercek altına alacaktır.
bir dine inananın, kendince bir misyonu var. ister müslüman olsun, ister budist. müslüman ebedi bir hayatın gerçek olduğunu vurgular, budist biri ise içsel huzuru arar ve yaymaya çalışır. hepsinin de pratik hayatta bir karşılığı vardır. müslümana göre yaratıcı onlardan hak daveti bekler, budist ise bu tip rituelleri yaydıkça kendinin de daha çok huzura kavuşacağını düşünür.
ateistin daveti ne? motivasyonu ne?
"sen sadece bir et parçasısın, varlığın tamamen babanın menisini boşluğa değil tesadüfen annene bırakması ile var oldu, sonunda da tesadüfi olarak öleceksin, artık kanser mi olursun, araba kazasında beynin mi patlar, delinin biri tarafından katledilir misin bilmem. tamamen rastlantısal. toprağa karışacaksın, cesedini böcekler yiyecek, sonra patates olarak bitki haline döneceksin ve rıfkı amca seni tabağında yiyecek, oradan da şehrin kanalizasyonlarına göç edip pis sularda yüzeceksin."
bu fikri yaymak için gece gündüz çalışan adamlar var. bu mesajı kabul etsem ne olacak, etmesem ne olacak?
eğer toprak olacaksam, zaten olacağım. yok toprak olmayacaksam fena şekilde yanmış olacaksın.
burada muhtemelen, "biz doğruları karşılıksız savunuruz" olacak. neyin doğruları? materyalizm ne zaman kendisini bilim bazında ispatlamış? her geçen gün maddesel olarak göremediğimiz şeyleri keşfediyoruz. bundan 200 yıl önce karanlık madde deseydik, en ağır materyalistler bizimle dalga geçecekti.
enerji gözlemleme cihazları, senin materyalist atalarının muhtemelen dalga geçeceği şeyleri gözlemleyebiliyor.
daha insan bilincinin beyinden mi bilinçten mi ibaret olduğunu tartışıyoruz, enerji ile bağlantısını saptamaya çalışıyoruz, özgür iradeyi maddesel olarak ispatlayamıyoruz, adam diyor, "biz sadece maddeyiz ve bu doğruları yaymak için gece gündüz çalışacağım."
bırak bu işleri. hayatın anlamı karikateist ve dawkins'ten ibaret değil. dünyanın tek araştırmacısı ve vizyon sahibi sen değilsin. savunduğun şeyi gece gündüz dillendirmenin arkasında yatan bir psikoloji var.
o da, kendi bozuk inancına olan güvenini arttırmaya çalışmak.
hayatın anlamı senin çok kafanı kurcalıyor. kötülük problemi gibi ontolojik olmayan argümanlarla kendini tatmin etmeye çalışsan da, hep aklına tanrının varlığı ve dinler üzerinden kavramlar geliyor. bu sebeple gece gündüz dinlerle ilgili eleştiri arayarak kendi içini susturmaya çalışıyorsun.
bir dine inanan insanların, din karşıtı argümanlarla uğraşması dini hakkında şüphede olduğunu göstermez. bunun sebebi, o kişinin dininin üzerine yüklediği görevi yapıyor olmasıdır.
seninse üzerine yüklenen bir görev yok. ahlak temellendirmesi konusunda olgu-değer çıkmazın var. bu tamamen içinden gelen çatışmanın yansıması.
islami literatürde bu biraz şeytanın ameline benziyor. şeytan "ben yanacaksam, herkes yansın" temellendirmesi üzerinden kötülüğe devam eder, davasını savunur. ateistlerin birçoğunda da gizliden gizliye bu his var. "ben inkar ediyorum ama bu hususta yalnız olmamalıyım, ne kadar kişiyle ortak olsam kâr.", "hem yalnız değilim ki, birçok kişi de inkar edebiliyor" hissini oluşturmak.
ama işe yaramayacak.
kuran, bu psikolojiye biraz daha değinir ama elbette sahipleri için kötü şekilde:
"onlar allah yolundan saptırırlar ve o yolda eğrilik ararlar." ibrahim 3
ama iş burada kalmıyor. aklını kullanma yeteneği olmayan bir ateist, olur ki aklını kullanmayı bilmeyen birini de saptırırsa, eksi point olarak ateist bireyin hanesine yazılıyor:
"kıyamet günü kendi günahlarını tam olarak; saptırdıkları bilgisiz kimselerin günahlarından bir kısmını yüklenirler." nahl 25
yani sen burada bir şey yazıyorsan, onları okuyanların sayısı nispetince iyice çukura gömülüyorsun. durduk yere var olan konumunu iyice aşağılara çekiyorsun.
bu sebeple ateist olacak olsam, bunu yaymakla uğraşmam. "eğer varsa bir de başkalarının günahıyla uğraşamam, kendi cezamı çekerim" derim.
diyeceksin ki, "biz inanmıyoruz ve eğer varsa demiyoruz."
bu cümlene kendin bile inanmıyorsun. "eğer varsa" fikri aklına çok sık geliyor. internetten sürekli din aleyhinde bloglara girmenin de amacı bu. eğer bu konuda bu şekilde bir eminliğin olsaydı, zaten bir hayat hakkını "saçma bulduğun" bu dinleri eleştirmek için harcamazdın. saniyelerine yazık değil mi?
ateizme kaymanın en büyük sebebi din bilgisinden (bir dinin yanlışlığı tanrının yokluğuna delil olmaz) öte felsefe bilgisi hususunda eksikliktir.
ortalama bir ateist “allah nerede ispatla, demek ki o halde yok” iddiasını ciddi ciddi ortaya koyar.
bu iddia üzerinden binlerce kitap makale yazar.
fakat aynı zamanda hawking’in “evrende uzaylılar olabilir, onları henüz bulamamamiz, yokluklarının delili değil; bilim gücümüzdeki eksiklik olabilir” başlıklı iddiasini twitter’da rt yapar.
evrende uzaylı olması bir ihtimal iken, nasil evren dışında bir tanrı “mutlak” yok sayabiliyorsun?
uzaylıya gelince agnostik, tanrıya gelince neden mutlak inkarcı oluyorsun?
sebep, felsefe bilmemen.
şimdi daha önce de bahsettiğim agnostik bakışlı uzaylı tezi üzerinden tanrıya gelelim.
diyelim ki mars’ta dünyada olmayan şekillere sahip, ok işaretleri belli olan uzay istasyonu bulduk.
böyle bir şey bulunduğunda, bunu insanların yapmadığına dair delillendirmeyi yaptığımız an, “bunun dünya dışı, bilinçli bir uzaylı” tarafından yapıldığına kesinlikle hem fikir oluruz.
kimse çıkıp da bu istasyonun, uzay patlamaları sonucu tesadüfen girinti çıkıntı ile oluştuğuna inanmayacak, bunu degerlendirmeyecektir bile.
hatta bunu iddia eden, “akıl hastası” sayılacaktır.
uzaylıyı gördün mü, hayır.
kadraja girdi mi, hayır.
ne mi yaptın? akıl ilkesi olarak, evrendeki madde kuralı üzerinden faile gittin. (tanrı madde değildir).
evet, içinde bulunduğun evren, bir uzay istasyonu ve basit uzaylı teorisinden çok daha karmaşık ve çok daha gerçek.
uzaylısız bir evren (bile) mümkün iken, yaratıcısız bir evren akıl dışıdır.
bu evren başka bir yerlerde uzaylı oluşumu var olmadan da varlığını sürdürebilir. ama bir akıl olmadan bu evrenin oluşumunu iddia etmek, devasa bir safsatadan ibarettir.
burada muhtemel itirazları: "uzaylıların varlığı maddesel gerçek ve fiziksel kurallar dahilinde olduğu için, onların varlığını reddetmiyoruz" olacak.
oysa bunu diyen kişinin, büyük patlama esnasında planck zamanı kavramından ve daha evrenin oluşumunun ilk anında, "şu anda bulunan hiçbir fizik yasasının geçmediği" bilgisi bile yoktur.
yani bilim sana, bilimsel yasaların geçmediği bir anın var olduğu bilgisini veriyor. dolayısıyla "bilimsel yasalara uymayan varlık kabul edilemez" demek için hiçbir bilimsel ve akli kaynağın bulunmuyor.
dolayısıyla, uzaylıyı ihtimal dahilinde gören birinin tanrı varlığını mutlak reddetmesi akıl dışıdır.
ortalama bir ateist “allah nerede ispatla, demek ki o halde yok” iddiasını ciddi ciddi ortaya koyar.
bu iddia üzerinden binlerce kitap makale yazar.
fakat aynı zamanda hawking’in “evrende uzaylılar olabilir, onları henüz bulamamamiz, yokluklarının delili değil; bilim gücümüzdeki eksiklik olabilir” başlıklı iddiasini twitter’da rt yapar.
evrende uzaylı olması bir ihtimal iken, nasil evren dışında bir tanrı “mutlak” yok sayabiliyorsun?
uzaylıya gelince agnostik, tanrıya gelince neden mutlak inkarcı oluyorsun?
sebep, felsefe bilmemen.
şimdi daha önce de bahsettiğim agnostik bakışlı uzaylı tezi üzerinden tanrıya gelelim.
diyelim ki mars’ta dünyada olmayan şekillere sahip, ok işaretleri belli olan uzay istasyonu bulduk.
böyle bir şey bulunduğunda, bunu insanların yapmadığına dair delillendirmeyi yaptığımız an, “bunun dünya dışı, bilinçli bir uzaylı” tarafından yapıldığına kesinlikle hem fikir oluruz.
kimse çıkıp da bu istasyonun, uzay patlamaları sonucu tesadüfen girinti çıkıntı ile oluştuğuna inanmayacak, bunu degerlendirmeyecektir bile.
hatta bunu iddia eden, “akıl hastası” sayılacaktır.
uzaylıyı gördün mü, hayır.
kadraja girdi mi, hayır.
ne mi yaptın? akıl ilkesi olarak, evrendeki madde kuralı üzerinden faile gittin. (tanrı madde değildir).
evet, içinde bulunduğun evren, bir uzay istasyonu ve basit uzaylı teorisinden çok daha karmaşık ve çok daha gerçek.
uzaylısız bir evren (bile) mümkün iken, yaratıcısız bir evren akıl dışıdır.
bu evren başka bir yerlerde uzaylı oluşumu var olmadan da varlığını sürdürebilir. ama bir akıl olmadan bu evrenin oluşumunu iddia etmek, devasa bir safsatadan ibarettir.
burada muhtemel itirazları: "uzaylıların varlığı maddesel gerçek ve fiziksel kurallar dahilinde olduğu için, onların varlığını reddetmiyoruz" olacak.
oysa bunu diyen kişinin, büyük patlama esnasında planck zamanı kavramından ve daha evrenin oluşumunun ilk anında, "şu anda bulunan hiçbir fizik yasasının geçmediği" bilgisi bile yoktur.
yani bilim sana, bilimsel yasaların geçmediği bir anın var olduğu bilgisini veriyor. dolayısıyla "bilimsel yasalara uymayan varlık kabul edilemez" demek için hiçbir bilimsel ve akli kaynağın bulunmuyor.
dolayısıyla, uzaylıyı ihtimal dahilinde gören birinin tanrı varlığını mutlak reddetmesi akıl dışıdır.
ne ara allah oldunuz aq bu başlık ne böyle.
Bundan tam 4 sene önce bugün saat 2-3 suları. Babaannem, ismimi ondan aldığım, çocukluğumun büyük bir kısmını onunla geçirdiğim kadın uzun bir hastalık sürecinin ardından son nefesini vermişti. Bize de son görevimizi yapmak düşmüş onu "boncuğum" diye seven eşinin, dedemin yanına gömmek üzere cenazeyle birlikte yola çıkmıştık.
Bir yerde mola vermiştik ki ben oraya gelene kadar ağlamaktan gözlerim şişmiş ve duruma alışamayacak kadar kötü durumdaydım. Arabadan indim ve hemen yanımızda babaannemin cenazesini taşıyan o arabaya uzun uzun dokundum. Aslında onun bedenine çok yakındım evet ama bir o kadar da uzaktım, onun ruhuna.
işte o gün anladım ki en uzak mesafe kaybettiğiniz sevdiklerinizin ruhu ile sizin bedeniniz arasındaki mesafedir.
Bir yerde mola vermiştik ki ben oraya gelene kadar ağlamaktan gözlerim şişmiş ve duruma alışamayacak kadar kötü durumdaydım. Arabadan indim ve hemen yanımızda babaannemin cenazesini taşıyan o arabaya uzun uzun dokundum. Aslında onun bedenine çok yakındım evet ama bir o kadar da uzaktım, onun ruhuna.
işte o gün anladım ki en uzak mesafe kaybettiğiniz sevdiklerinizin ruhu ile sizin bedeniniz arasındaki mesafedir.
Sözlüğün hayatın içinden tespitlerin, herkesin anlayabileceği düzeyde yüzeysel bilgi paylaşımı yapılan bi yer olduğunu bilmeden
sırf; ay buralar benim entelektüel seviyeme uygun değil, ay yok anam kimsenin hidrojen tepkimesinden haberi yok,
Demek için sürekli sözlük oluşumlarına burun kıvırması şeysidir.
Buyurun efendim onlarca bilim, sanat, tarih, siyaset forumları var. Her türlü spesifik konuyu oralarda meraklılarınca derin derin tartisabilirsiniz. Her allan günü sizin ağlamanızı mı dinlicez.
Ha yine açın başlıklarınızı sizi tutn mı var.
sırf; ay buralar benim entelektüel seviyeme uygun değil, ay yok anam kimsenin hidrojen tepkimesinden haberi yok,
Demek için sürekli sözlük oluşumlarına burun kıvırması şeysidir.
Buyurun efendim onlarca bilim, sanat, tarih, siyaset forumları var. Her türlü spesifik konuyu oralarda meraklılarınca derin derin tartisabilirsiniz. Her allan günü sizin ağlamanızı mı dinlicez.
Ha yine açın başlıklarınızı sizi tutn mı var.