Aslında şu anda tam olmak istediğim yerdeyim. Çılgınlar gibi çalışıp, zorlu mesailer atlatıp, inceden inceye huzuru arayıp evimi tuttum. 1+1. Yeter mi? Fazlasıyla. Biramı almışım. Balkondayım. ince yağmur var. işten geldim. Biram elimde. Yağmur dinliyorum. Mis.
Bir parmak şıklatsam, her şey ilk haline dönse. Tüm mozaikler, kaybolan freskler yerli yerinde. Birkaç adımda efes şehrinde. Baharatçıya selam verip, limana doğru yürüsem, hadrian tapınağı önünden.
Bir 5-10 dalikadır onu düşünüyorum. Sanırım kendimi hiç bir yere veya kimseye ait hissetmediğimden , nerede olmak istesem oradan da farklı yerde olmayı isterdim. Bu yüzden sanırım olduğum yer istediğim yerdir, iskenderun.
